جنگ داخلی جمهوری آفریقای مرکزی |
---|
![Current military situation in Central African Republic:](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/War_in_Central_African_Republic.svg/430px-War_in_Central_African_Republic.svg.png) وضعیت نظامی کنونی در جمهوری آفریقای مرکزی |
تاریخ | ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ – اکنون (۱۱ سال، ۷ ماه و ۱ روز) |
---|
موقعیت | |
---|
نتایج | فهرست درگیریهای مسلحانه جاری - شورشیان سلکا قدرت را از دست فرانسوا بوزیزه میگیرند.[۱۲]
- میشل جوتودیا رهبر سلکا رئیسجمهور میشود.
- رئیسجمهور میشل جوتودیا، سلکا را منحل میکند.
- درگیریهای مختصر بین جناحهای سابق سلکا و شبهنظامیان آنتی بالاکا.[۱۳]
- رئیسجمهور میشل جوتودیا در میان فشارهای شدید بینالمللی استعفا داد. دولت موقت تشکیل میشود.
- برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۶ پ انتخاب فوستن-آرکانژ توادرا به عنوان رئیسجمهور.
- انشعاب بین جناحهای سابق سلکا و آنتی بالاکا با جناحی از سلکا که اعلام جمهوری لوگون کرده بود.[۱۴]
- ٰدرگیری بین جناحهای سابق سلکا و یوپیسی.
- رئیسجمهور سابق فرانسوا بوزیزه همه گروههای شورشی را ادغام میکند و ائتلاف میهنپرستان برای تغییر را تشکیل میدهد.
- انتخابات در سال ۲۰۲۱ و انتخاب مجدد فاستین-آرچنج توادرا به عنوان رئیسجمهور.
|
---|
تغییرات قلمرو | از ژوئیه ۲۰۲۱ دولت بیش از هر زمان دیگری از زمان شروع جنگ اوضاع را تحت کنترل دارد.[۱۵] |
---|
|
طرفهای درگیر |
---|
جمهوری آفریقای مرکزی
- نیروهای مسلح آفریقای مرکزی
مینوسکا (از ۲۰۱۴)
رواندا (از ۲۰۲۰)[۱]
روسیه (از ۲۰۱۸)[۱]
پیشتر: آفریقای جنوبی (۲۰۱۳) میسکا (۲۰۱۳–۲۰۱۴)
فرانسه (2013–2021)[۶]
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Flag_of_Europe.svg/23px-Flag_of_Europe.svg.png) EUFOR RCA (۲۰۱۴–۲۰۱۵) | جنبش میهنی آفریقای مرکزی
جمهوری لاگون
حزب تجمع ملت آفریقای مرکزی
ارتش مقاومت خدا Azande Ani Kpi Gbe (since March 2023)[۷]
Defunct groups: ![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6f/Flag_of_the_Central_African_Republic.svg/23px-Flag_of_the_Central_African_Republic.svg.png) Séléka (2012–2014) RJ (2013–2018)
MNLC (2017–2019)
MLCJ (2008–2022)
RPRC (۲۰۱۴–۲۰۲۲) |
فرماندهان و رهبران |
---|
فوستن-آرکانژ توادرا (از ۲۰۱۶)
کاترین سامبا-پانزا (۲۰۱۴–۲۰۱۶)
فرانسوا بوزیزه (۲۰۱۲–۲۰۱۳)
Parfait Onanga-Anyanga
امانوئل مکرون (۲۰۱۷–۲۰۲۱)
فرانسوا اولاند (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
جیکوب زوما (۲۰۱۲–۲۰۱۳)
پل کاگامه (از ۲۰۲۰)
ولادیمیر پوتین (از ۲۰۱۸)
عملیات نظامی اتحادیه اروپا در جمهوری آفریقای مرکزی: | فرانسوا بوزیزه (از ۲۰۲۰)[۱۶]
Noureddine Adam (FPRC)
Ali Darassa (UPC)
Mahamat al-Khatim (MPC)
Sembé Bobbo (3R)
Bernard Bonda (Anti-balaka)
Igor Lamaka (Anti-balaka)
جوزف کونی (LRA) فرماندهان پیشین:
Damane Zakaria (RPRC) †
میشل جوتودیا (2013–2014)
Joseph Zoundeiko †[۱۷]
Sidiki Abass (3R) †[۱۸]
Maxime Mokom (AB) [۱۹]
Dieudonné Ndomaté (AB) ![تسلیم شده](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/White_flag_icon.svg/14px-White_flag_icon.svg.png)
Patrice Edouard Ngaissona (AB) ![تسلیم شده](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/White_flag_icon.svg/14px-White_flag_icon.svg.png)
Toumou Deya Gilbert (MLCJ) ![تسلیم شده](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/White_flag_icon.svg/14px-White_flag_icon.svg.png) See full list: List of warlords in the Central African Republic |
قوا |
---|
11,000 (2022)[نیازمند منبع]
MINUSCA: ۱۵٬۷۶۰ (۲۰۲۲)[۲۰]
Wagner Group: 1,200 (2022)[۲۱] روسهای سیاه: بیش از 3,000[۴] Formerly:
2,000[۲۲]
200[۲۳] جامعه اقتصادی کشورهای مرکز آفریقا: 3,500+ peacekeepers[۲۴][۲۲] | 20,000+ (self-claim, 2022)[۲۵] ۳٬۰۰۰ (ادعای سلکا, 2015)[۲۴] ۱٬۰۰۰–۲٬۰۰۰ (تخمینهای دیگر, 2014)[۲۶] |
تلفات و خسارات |
---|
Unknown
۱۴۷ کشته[۲۰]
۱۵ سرباز کشته شدند[۲۷]
۳ سرباز کشته شدند | بیش از ۵۰۰ تلفات شورشیان (فقط بانگوی، ادعای آفریقای جنوبی) |
تلفات غیرنظامیان: تعداد کشته و زخمی شدگان مشخص نیست ۲۰۰٬۰۰۰ آواره داخلی؛ ۲۰٬۰۰۰ پناهنده (۱ اوت ۲۰۱۳) [۲۸]۷۰۰٬۰۰۰ آوارگان داخلی؛ بیش از ۲۸۸٬۰۰۰ پناهنده (فوریه ۲۰۱۴) [۲۹]مجموع: هزاران کشته[۳۰]بیش از ۱۳٬۵۹۴ کشته (اکتبر ۲۰۲۲) [۳۱] |