جشن کوسه ناقلدی
جشن کوسه ناقلدی (یا در میان لرها به کول تارون) یعنی سرما بیرون رفت یکی از مراسم سنتی کشاورزان و دامداران روستایی مناطق لرنیشن ایران ازجمله بوشهر، یاسوج، دهلران، بروجرد و استان مرکزی است که هر ساله با گذشت چهل روز از زمستان و پنجاه روز مانده به عید نوروز (۱۰ بهمن ماه)برگزار میشود.[۱] این مراسم که منسوخ شده و تنها در فیلمهای آرشیو مرکز مردمشناسی ایران و برخی دستنوشتهها و کتب خطی قابل یافتن است. این مراسم توسط چوپانان و بعضاً افراد فقیر که توان کسب درآمدی در فصل زمستان را نداشتند انجام میگرفت و مردم نیز معتقد بودند که آمدن ناقلدی، شگون دارد و با خود، خیر و برکت به همراه میآورد و موجب باروری و رایش میشها و بزها میشود.داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل پنجم: مراسمهای سنتی استان مرکزی»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۱۲۹، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴
تاریخچه پیدایش
گویند حضرت موسی که در خدمت شعیب به چوپانی مشغول بود، در چهلمین روز از زمستان به گله گوسفندان خود سر میزند و با حیرت مشاهده میکند که تمامی گوسفندان دوقلو زائیدهاند. او به سرعت نزد همسر خود میرود و ماجرا را شرح میدهد. آنگاه به آغل خود میرود و به رقص و پایکوبی میپردازد و شکر خدا را به جای میآورد.از آن پس هر سال حضرت موسی و مردم این روز خجسته را جشن میگیرند و به رقص و پایکوبی مشغول میشوند.[۲]
منابع
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Wikibooks-logo-fa.svg/40px-Wikibooks-logo-fa.svg.png)