ترقی‌خواهی در ایالات متحده آمریکا

ترقی خواهی مدرن را می‌توان دربرگیرنده بسیاری از تفاوت‌های قابل توجه با ترقی خواهی تاریخی قرن ۱۹–۲۰ دانست. برخی از دیدگاه‌های ترقیخواهی مدرن این تفاوت‌ها را برجسته می‌کنند، مانند دیدگاه‌های استاد اقتصاد پرینستون، توماس سی. لئونارد، که در مورد ترقیخواهی تاریخی در دی امریکن کنسروتیو می‌گوید «اینجا برای ترقیخواهان قرن بیست‌ویکم جای زیادی برای یگانگی وجود ندارد». ترقیخواهان امروزی بر برابری نژادی و حقوق اقلیت‌ها تأکید می‌کنند، امپریالیسم ایالات متحده را تقبیح می‌کنند، از ایده‌های زیست‌شناختی در علوم اجتماعی دوری می‌کنند و برای تقوا یا دین‌پرستی کاربرد چندانی متصور نیستند». با این حال، در نهایت، هم ترقی خواهی تاریخی و هم جنبش مدرن این تصور را دارند که بازارهای آزاد منجر به نابرابری‌های اقتصادی می‌شود که باید برای محافظت از طبقه کارگر آمریکا به بهترین نحو بهبود یابد.^[۴]

نابرابری درآمد در ایالات متحده از سال ۱۹۷۰ در حال افزایش بوده.^[۵] ترقیخواهان استدلال می‌کنند که میزان پایین‌تر شرکت در سندیکاها، سیاست‌های ضعیف، جهانی‌سازی و سایر محرک‌ها باعث ایجاد شکاف در درآمد شده‌اند.^[۶][۷][۸] افزایش نابرابری درآمد، ترقیخواهان را به تدوین قوانینی از جمله اصلاح وال استریت، اصلاح قانون مالیات، اصلاح امور مالی مبارزات انتخاباتی، بستن راه‌های فرار از مقررات و حفظ کار خانگی، سوق داده‌است.^[۹]

ترقیخواهان مدرن از حفاظت قوی از محیط زیست و اقداماتی برای کاهش یا حذف آلودگی حمایت می‌کنند. یکی از دلایل این امر ارتباط قوی بین بی عدالتی اقتصادی و شرایط نامطلوب محیطی است زیرا گروه‌هایی که از نظر اقتصادی به حاشیه رانده شده‌اند عموماً به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر مضرات آلودگی و تخریب محیط زیست قرار می‌گیرند.^[۱۰]