بنده نواز گیسو دراز

خواجه بنده نواز در ۲۶ آذر ۱۳۹۸ دهلی را ترک کرد، زیرا شهر در محاصره تیمور بود و سقوط آن قریب‌الوقوع بود.

بنده نواز ۱۹۵ کتاب به زبانهای عربی، فارسی و اردو نوشت.^[۳] او همچنین کتابی دربارهٔ پیامبر اسلام با عنوان معراج العاشقین برای آموزش عوام به زبان دکنی، شاخه ای از زبان اردو در جنوب هند، تألیف کرد. او اولین صوفی بود که از این زبان عامیانه استفاده کرد که این عمل توسط بسیاری دیگر از دراویش صوفی جنوب هند در قرون بعدی پیروی گردید.^[۴] او رساله‌های فراوانی دربارهٔ آثار ابن عربی و سهروردی نوشت که آثار این علما را در دسترس دانشمندان هندی پس از خود قرار داد و نقش عمده‌ای در تأثیرگذاری بر اندیشه‌های عرفانی بعد از خود داشت.^[۵] کتاب‌های دیگری که تألیف کرده عبارتند از: قصیده آمالی و ادب المریدین.

هر ساله، سالگرد درگذشت وی در روزهای ۱۵، ۱۶ و ۱۷ ذی القعده در مقبره بند نواز در گلبرگه برگزار می‌شود. صدها هزار نفر از مذاهب مختلف گرد هم می‌آیند تا یاد این شخصیت مذهبی را پاس دارند.^[۳]

فیلم‌هایی در جامعه مسلمانان هندی حول محور این قدیس و درگاه او ساخته شده‌است. من‌جمله: Sultan E Deccan: Banda Nowaz (1982) اثر مالک انور، Banda Nowaz (1988) اثر ساینی.

الگو:Gulbarga topicsالگو:Hanafi scholarsالگو:Maturidi