ایتالیای فاشیستی (۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳)

ایتالیای فاشیستی دوره‌ای است که حزب ملی فاشیست از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ به رهبری بنیتو موسولینی روی کار آمد و دولت را در پادشاهی ایتالیا بدست گرفت. فاشیست‌های ایتالیا قوانین تمامیت‌خواهی را در کشور وارد کردند و مخالفان سیاسی و روشنفکران را سرکوب کردند. همچنین رویکرد و نوع رابطه با کلیسای کاتولیک را تغییر دادند؛ اقتصاد را مدرن کردند و ارزش‌های اجتماعی را تغییر دادند.

پادشاهی ایتالیا

Regno d'Italia
ایتالیا
۱۹۲۲–۱۹۴۳
پرچم ایتالیا
پرچم ایتالیا
شعار: FERT
سرود: «قدم‌روی سلطنتی فرمان» (Marcia Reale d'Ordinanza)
Marcia Reale
موقعیت ایتالیا
پایتخترم
زبان(های) رایجایتالیایی
دین(ها)
کلیسای کاتولیک
حکومت
پادشاه ایتالیا 
• ۱۹۰۰–۱۹۴۶
ویکتور امانوئل سوم
دوچی 
• ۱۹۲۲–۱۹۴۳
بنیتو موسولینی
قوه مقننهمجلس
سنا
تالار تبرپوش‌ها و شرکت‌ها
تاریخ 
• قدم‌رو در رم
۳۱ اکتبر ۱۹۲۲
• سقوط رژیم فاشیست
۲۵ ژوئیه ۱۹۴۳
مساحت
۱۹۳۸ (شامل مستعمرات)[۱]۳٬۷۹۸٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۴۶۶٬۰۰۰ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۹۳۶
۴۲٬۹۹۳٬۶۰۲
واحد پوللیر ایتالیا (₤)
کد ایزو ۳۱۶۶IT
پیشین
پسین
پادشاهی ایتالیا
پادشاهی ایتالیا
جمهوری سوسیالیستی ایتالیا

جدول زمانی

بر پایهٔ پین (Payne)، دولت فاشیستی چندین دورهٔ نسبتاً متفاوت را پیمود:

  1. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵: در ظاهر ادامهٔ نظام پارلمانی بود اما در عمل وارد کردن قانون‌هایی که منجر به دیکتاتوری می‌شود.
  2. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۹: ساخت حکومت دیکتاتوری فاشیستی به صورت کامل
  3. از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۴: فعالیت‌های کمتر
  4. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۰: سیاست خارجی خشن، شامل یورش به اتیوپی، دشمنی با جامعه ملل که منجر به تحریم و روی آوردن به خودبسندگی اقتصادی شد؛ یورش به آلبانی و امضای اتحاد فولاد.
  5. از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳: جنگ جهانی دوم که منجر به شکست نظامی ارتش ایتالیا شد.
  6. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵: تشکیل جمهوری اجتماعی ایتالیا زیر نظر آلمان.[۲]

منابع