انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۲)

براساس سرشماری ۲۰۱۰ تغییراتی در آرای الکترال بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ صورت گرفت که در نقشه زیر قابل مشاهده است.^[۳]

در مجموع ۸ ایالت (آریزونا، فلوریدا، جورجیا، نوادا، کالیفرنیا جنوبی، تگزاس، یوتا، واشینگتن) آرای الکترال را به موجب سرشماری نفوس سال ۲۰۱۰ کسب کردند. در همین حال ۱۰ ایالت (ایلینوی، آیوا، لویزیانا، ماساچوست، میشیگان، میسوری، نیوجرسی، نیویورک، اوهایو، پنسیلوانیا) رای از دست دادند.

باتوجه به شرایط سال ۲۰۱۰ می‌توان گفت حزب دموکرات ۶ رای الکترال را که الگور، جان کری، باراک اوباما در سه انتخابات گذشته بدست‌آورده بود، از دست داده‌اند. در همین حال جمهوری خواهان شش رای جدید را براساس ایلاتی که جورج بوش، جان مکین در آن‌ها پیروز شده‌بودند، بدست آورده‌اند. به‌طوری‌که اکنون در وضعیت ۲۴۲ به ۱۸۱ به نفع دموکرات‌ها است (براساس انتخابات ۲۰۰۸). ایلات بزرگ همچنان دارای آرای قبلی خود هستند.

با توجه به اینکه رئیس‌جمهور فعلی برای انتخاب مجدد، انتخاب نامزد دموکرات‌ها چندان طولانی نبود. انتخابات اولیه در گوام، جزایر ویرجین، جزایر ماریانای شمالی، ساموآی آمریکا و تمام ایلات آمریکا برگزار شد. مضاف بر این اعضای رده‌بالای حذف که عنواندار ابرنماینده بودند نیز هریک با یک رای در انتخابات اولیه شرکت کردند. چند نفر در دوره‌های اولیه برای نامزدی خود را وارد کارزار کردند اما اقبالی نیافتند. در نهایت باراک اوباما خود را نامزد احتمالی حزب دموکرات نامید که برای رسمی شدن نیاز به تأیید نمایندگان حزب داشت و آن را بدست آورد.^[۴][۵]

• باراک اوباما

• 
  رییس جمهور باراک اوباما از ایلینوی

• میت رامنی، فرماندار سابق ماساچوست؛^[۶][۷]
• ران پال، نماینده مجلس نمایندگان آمریکا از تگزاس (پس‌کشیدن در ۱۴ می ۲۰۱۲؛ بدون حمایت از کسی)^[۸]
• نیوت گینگریچ، سخنگوی سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا از جورجیا^[۹][۱۰] (پس‌کشیده در ۲ می ۲۰۱۲ در حمایت از میت رامنی)^[۱۱]
• ریک سنتوروم، نماینده سابق مجلس نمایندگان از پنسیلوانیا (پس کشیدن در ۱۰ آوریل ۲۰۱۲، در حمایت از میت رامنی شد)^{[۱۲][۱۳][۱۴]}
• بادی رومر، فرماندار سابق لوئیزیانا از لوئیزیانا^[۱۵][۱۶] (پس‌کشیده از رقابت در ۲۲ فوریه ۲۰۱۲ برای نامزدی ریاست جمهوری از حزب ریفورم)
• ریک پری، فرماندار تگزاس پس کشیدن در ۱۹ زانویه ۲۰۱۲، در حمایت نیوت گینگریچ، حامی فعلی میت رامنی)^{[۱۷][۱۸][۱۹]}
• جان هانتسمن جونیور، سفیر سابق ایلات متحده در چین و فرماندار سابق یوتا (پس‌کشدن از نامزدی در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۲ در حمایت از میت رامنی)^[۲۰][۲۱]
• میشله باکمن، نماینده ایلات مینه‌سوتا پس کشیدن در ۴ ژانویه ۲۰۱۲، در حمایت از میت رامنی)^{[۲۲][۲۳][۲۴]}
• گری جانسون، فرماندار سابق نیومکزیکو (پس‌کشیدن در ۲۸ دسامبر ۰۲۱۱، بخاطر تلاش برای بدست آوردن نامزدی حزب لیبرتیان)^[۲۵][۲۶]
• هرمن کین، تاجری از جورجیا (پس‌کشیدن در ۳ دسامبر ۲۰۱۱ در حمایت از نیوت گینگریچ، و حامی فعلی میت رامنی)^[۲۷][۲۸]
• تادئوس مک‌کاتر، نماینده سابق از میشیگان پس‌کشیدن در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱ در حمایت از میت رامنی)^[۲۹][۳۰]
• تیم پالنتی، فرماندار سابق مینه‌سوتا، (پس‌کشیدن در ۱۴ اوت ۲۰۱۱ در حمایت از میت رامنی)^[۳۱][۳۲]

• 
  فرماندار سابق ماساچوست میت رامنی از ماساچوست، نامزد نهایی جمهوریخواهان
• 
  نماینده مجلس نمایندگان ایلات متحده ران پال از تگزاس (پس‌کشیدن در ۱۴ می ۲۰۱۲)
• 
  فرماندار سابق سخنگوی مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا نیوت گینگریچ از جورجیا (پس‌کشیدن در ۲ می ۲۰۱۲)
• 
  سناتور سابق ریک سنتوروم از پنسیلوانیا (پس‌کشیدن در ۱۰ آوریل ۲۰۱۲)
• 
  فرماندار سابق لوئیزیانا بادی رمور از لوئیزیانا (پس‌کشیدن از ۲۲ فوریه ۲۰۱۲)
• 
  فرماندار تگزاس ریک پری از تگزاس (پس‌کشیدن در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۲)
• 
  فرماندار سابق یوتا جان هانتسمناز یوتا (پس‌کشیدن در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۲)
• 
  نماینده مجلس، میشل باکمن از مینه‌سوتا (پس‌کشیدن در۴ ژانویه ۲۰۱۲)
• 
  فرماندار سابق نیومکزیکو گری جانسوناز نیومکزیکو (پس‌کشیدن در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱)
• 
  مدیرعامل سابق پیتزا پدرخوانده هرمن کین از جورجیا (پس‌کشیدن در ۳ دسامبر ۲۰۱۱)
• 
  فرماندار سابق مینه‌سوتا تیم پالنتی (پس‌کشیدن در ۱۴ اوت ۲۰۱۱)

شارلوت

تمپا

نشویل

لاس وگاس

لس آنجلس

بالتیمور

فیلادلفیا

مکان‌های مجامع عمومی احزاب ملی در سال ۲۰۱۲

احزاب بزرگ:

۲۷ تا ۳۰ اوت، ۲۰۱۲: مجمع ملی جمهوری‌خواه ۲۰۱۲ در تمپا، فلوریدا^[۳۳]۳ تا ۶ سپتامبر ،۲۰۱۲: مجمع ملی دموکرات ۲۰۱۲ در شارلوت^[۳۴]

۱۴–۱۶ اکتبر ۲۰۱۱: حزب سوسیالیست آمریکا مجمع عمومی در لس آنجلس؛^[۳۵] استوارت الکساندر نامزد شد^[۳۶]۱۸–۲۱ آوریل، ۲۰۱۲: مجمع ملی حزب در نشویل، تنسی؛^[۳۷] ویرژیل گود نامزد شد.

۳–۶ مه ۲۰۱۲: مجمع ملی آزادی‌خواهان در لاس وگاس، نوادا؛^[۳۸] گری جانسون نامزد شد.^[۳۹]

۱۳–۱۵ ژوئیه ۲۰۱۲: مجمع حزب سبز در بالتیمور؛^[۴۰] جیل استاین نامزد شد.^[۴۱]

۱۰–۱۲ اوت ۲۰۱۲: مجمع عمومی حزب اصلاح در فیلادلفیا؛^[۴۲] آندره بارنت نامزد شد.

نامزدها برای پیروزی در انتخابات نیاز به ۲۷۰ رای از ۵۳۸ رای الکترال دارد.^[۴۳]

تجمیع آرای الکترال (آرای الکترال تا ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲ و زمان رای‌گیری الکترال، رسمی نیسنتد).^[۴۴]

شمارش آرای عمومی مرحله ابتدایی است. بسیاری از ایالات هنوز نتایجشان را به صورت رسمی اعلام نکرده‌اند. نتایج بین نوامبر یا حداکثر اوایل دسامبر نهایی خواهد شد.^{[۴۵][۴۶][۴۷][۴۸][۴۹][۵۰]}

انتخابات سال ۲۰۱۲ اولین انتخابات در ایالات متحده پس از انتخابات ۱۸۲۰ بود که سه رئیس‌جمهور متوالی به‌طور مجدد انتخاب شدند. همچنین این انتخابات اولین انتخاباتی بود که یک دمکرات توانست پس از سال ۱۹۴۴ و انتخاب فرانکلین روزولت، رای اکثریت را در انتخابات کسب نماید (منظور از رای اکثریت، کسب رای اکثریت در هر دو دور اول و دوم است).^[۵۱] رای احزاب غیر بزرگ ناچیز بود. تنها سه نامزد دموکرات در طول تاریخ ایالات متحده توانسته‌اند آرای اکثریت مردمی را کسب نمایند اندرو جانسون (۱۸۳۲)، فرانکلین روزولت (۱۹۴۴) و اوباما در ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲. پیش از اوباما، این رونالد ریگان بود که توانست بیش از ۵۰٪ آرای مردمی را در هر دو دوره بدست آورد. از سوی دیگر اوباما سومین نفر بود که توانست از کرسی سناتوری به ریاست جمهوری برسد و برای دو بار انتخاب شود. پیش از وی وارن جی هاردینگ و جان اف کندی توانسته بودند رئیس‌جمهور شوند ولی هر دو در همان دور اول مردند و به دور دومِ انتخابات نرسیدند.

• 
  کارتوگرام از نتایج آرای الکترال، هر مربع نمایانگر یک رای است.
• 
  نتابج بر حسب منطقه.
• 
  آخرین نظرسنجی نزدیک به زمان انتخابات.
• 
  Treemap از آرای مناطق، ایالات، غلبه نامزد در هر محل.

مین و نبراسکا به رای‌دهندگان الکترالشان اجازه می‌دهند تا به صورت انفرادی رای دهند. در انتخابات ۲۰۱۲ هر ۴ رای الکترال مین به اوباما و هر ۵ رای نبراسکا به رامنی تعلق گرفت. جدول زیر نشان‌دهندهٔ این آراست^[۵۶][۵۷]

آن‌هایی که با فونت قرمز نشانگر ایالاتی هستند که توسط میت رامنیِ جمهوری‌خواه برده شده؛ و آبی‌ها نشانگر ایالاتی است که توسط اوباماِ دموکرات برده شده‌اند.

ایالات/مناطق جایی که پیروزی کمتر از ۵ ٪ بود (مجموع آرای الکترالی این ایالات ۹۵ بوده‌است):

1. فلوریدا، ۰٫۸۸٪
2. اوهایو، ۱٫۹۲٪
3. کارولینای شمالی، ۲۰٫۴٪
4. ویرجینیا، ۳٫۸۷٪
5. پنسیلوانیا، ۴٫۹۷٪

ایالات/ مناطقی که پیروزی با ۵٪ تا ۱۰٪ بدست مده است (مجموع آرای الکترالی این ایالات ۱۰۹ بوده‌است):

1. کلرادو، ۵٫۵۰٪
2. نیو همپشایر، ۵٫۵۸٪
3. آیووا، ۵٫۸۱٪
4. نوادا، ۶٫۶۸٪
5. ویسکانسین، ۶٫۷۱٪
6. مینه‌سوتا، ۷٫۶۹٪
7. جورجیا، ۷٫۸۲٪
8. آریزونا، ۹٫۰۴٪
9. میسوری، ۹٫۴۵٪
10. میشیگان، ۹٫۵۲٪
11. ایندیانا، ۹٫۸۹٪

منبع: Exit polls conducted by Edison Research of Somerville, N.J. , for the National Election Pool, a consortium of ABC News, Associated Press, CBS News, CNN, Fox News,^[۵۸] and NBC News.^[۵۹] Total vote and results by region are based on the United States presidential election, 2012 section of this article.

کمسیون مناظره‌های ریاست‌جمهوری چهار تاریخ را برای برگزاری مناظره اعلام نمود^[۶۰] نامزدها باید از حداقل آرای ممکن ایالت برخوردار باشند تا بتوانند در مناظره‌ها شرکت نمایند.^[۶۱]

• ۳ اکتبر: اولین مناظره نامزدهای ریاست جمهوری در دانشگاه دنور، دنور کلرادو برگزار می‌شود.^[۶۲] داور مناظره:جیم لهر^[۶۳]
• ۱۱ اکتبر: مناظره معاونین ریاست جمهوری درکالج مرکزی در دانویل، کنتاکی^[۶۲] داور مناظره: مارتا راداتز^[۶۳]
• ۱۶ اکتبر: دومین مناظره ریاست جمهوری در دانشگاه هوفسترا در همپستد، نیویورک برگزار خواهد شد^[۶۲] قالب برگزاری ملاقات شهری است.^[۶۴] داور مناظره: کندی کرولی^[۶۳]
• ۲۲ اکتبر: دومین مناظره معاونین ریاست جمهوری در دانشگاه لین در بوکا راتون فلوریدا برگزار خواهد شد^[۶۲] داور مناظره: باب شیفر^[۶۳]

• ۶ نوامبر ۲۰۱۲ – روز انتخابات
• ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲ – مجمع الکترال ریاست جمهوری جدید و معاون وی را برمی‌گزیند.
• ۳ ژانویه ۲۰۱۳ - کنگره قسم یاد می‌کند.
• ۶ ژانویه ۲۰۱۳ –رای‌های الکترال به پیش از جلسه رسمی کنگره، شکل رسمی شمرده می‌شود.
• ۲۰ ژانویه ۲۰۱۳ - مراسم سوگند رئیس‌جمهور جدید انجام می‌شود و رئیس‌جمهور جدید کارش را آغاز می‌کند

مدیر ستاد اوباما، جیم مسینا، از پیش ادعا کرده بود که این انتخابات، انتخاباتی متفاوت است، از این لحاظ که همه چیز در ستاد اوباما به صورت کمی اندازه‌گیری می‌شود، او بود که یک گروه تحلیل‌گر اطلاعات استخدام کرد، گروهی که پنج بار بزرگ‌تر از گروه مشابه در انتخابات سال ۲۰۰۸ بود.^[۶۵] بسیاری موفقیت اوباما را بدون یاری تیم تحلیل‌گر اطلاعات پشتیبانش ناممکن می‌دانند.^[۶۵]

در اواخر بهار، متخصصان آمار و اطلاعات اوباما متوجه شدند که اگر از جورج کلونی به عنوان یک چهره تبلیغاتی استفاده کنند، می‌توانند توجه خانم‌های بین ۴۰ تا ۴۹ سال را در قسمت غربی آمریکا به خود جلب کنند و از این طریق سرمایه قابل توجهی برای انتخاباتی جذب کنند. آن‌ها این اطلاعات را یک شبه به دست نیاورده بودند، این اطلاعات حاصل کار دو ساله آن‌ها بود ولی در قسمت شرقی آمریکا از سارا جسیکا پارکر به عنوان تبلیغ انتخاباتی استفاده کردند. با وجودی که مردم عادی نمی‌دانستند که ایده استفاده از سارا جسیکا پارکر، حاصل محاسبه‌ای است که سیستم استخراج اطلاعات انتخاباتی اوباما، انجام داده بود.^[۶۵]

از مهم‌ترین کارهایی که این گروه انجام داد می‌توان به کمک به جمع‌آوری یک میلیارد دلار کمک مالی، تهیه آگهی‌های تلویزیونی پردازش شده که روی گروه‌های خاص اثرگذار باشد و ایجاد مدل دقیقی از رأی‌دهندگان سرگردان و هدف قرار دادن آن‌ها با تبلیغات مستقیم بود.^[۶۵]یکی از کارهای مهمی که این گروه انجام داد مشخص کردن گروه هدف و نشانه‌گیری تبلیغات مستقیم بود به عنوان مثال آن‌ها می‌دانستند که برای جلب توجه زنان زیر ۳۵ سال اهل میامی، بهتر است آگهی‌های تلویزیونی تبلیغات انتخابات در حین پخش سریال‌های پسران آنارشی یا مرده متحرک پخش شود.^[۶۵]

• پرونده‌سازان فرم ۲ انتخابات در کمسیون انتخابات فدرال (FEC: ک.ا. ف)
• آخرین شمارش نمایندگان صفحات سبز
• انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۲) در کرلی