اشرافیت انتصابی

در بریتانیا، اشرافیت انتصابی غیرقابل توارث توسط سناتورها به افرادی اعطا می‌شود. در دوران مدرن، این اشرافیت انتصابی، همیشه در سطح بارون، تحت قانون Life Peerages Act 1958 ایجاد می‌شوند و به دارندگان آن صندلی‌هایی در مجلس اعیان بریتانیا واگذار می‌کنند، تصور می‌شود که آنها واجد شرایطی مانند سن و شهروندی هستند. فرزندان مشروع یک اشرافی حق دارند با پیشوند " محترم " خطاب شوند، گرچه آنها نمی‌توانند این اشرافیت را به ارث ببرند.

تعدادی از اشرافیان انتصابی

منصوبین درجه اشرافی توسط قانون اشرافیت در سال ۱۹۵۸[۱]
نخست‌وزیرحزبتصدیهمسالاندر سال
هارولد مکمیلانمحافظه کار۱۹۵۷–۱۹۶۳۴۶۹٫۲ *
الک داگلاس-خانهمحافظه کار۱۹۶۳–۱۹۶۴۱۶۱۶٫۰
هارولد ویلسونکارگر۱۹۶۴–۱۹۷۰۱۲۲۲۰٫۳ **
ادوارد هیتمحافظه کار۱۹۷۰–۱۹۷۴۵۸۱۴٫۵
هارولد ویلسونکارگر۱۹۷۴–۱۹۷۶۸۰۴۰٫۰ **
جیمز کالاگانکارگر۱۹۷۶–۱۹۷۹۵۸۱۹٫۳
مارگارت تاچرمحافظه کار۱۹۷۹–۱۹۹۰۲۰۱۱۸٫۲
جان سرگردمحافظه کار۱۹۹۰–۱۹۹۷۱۶۰۲۰٫۱
تونی بلرکارگر۲۰۰۷–۲۰۰۷۳۵۷۳۵٫۷
گوردون براونکارگر۲۰۰۷–۲۰۱۰۳۴۱۱٫۳
دیوید کامرونمحافظه کار۲۰۱۰–۲۰۱۶۲۴۳۴۰٫۵
ترزا میمحافظه کار۲۰۱۶–۲۰۱۹۴۴۱۴٫۷
بوریس جانسونمحافظه کار۲۰۱۹ - در حال حاضر۱۷۱۷
جمع۱۴۳۵۲۳٫۵
* میانگین Macmillan طبق این قانون برای ۵ سال محاسبه شده‌است.
** میانگین ترکیبی ویلسون ۲۵٫۴ زندگی سالانه است.

منابع

انتساب