اشتون کارتر
اشتون کارتر (به انگلیسی: Ashton Carter؛ زادهٔ ۲۴ سپتامبر ۱۹۵۴ – درگذشته ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲) یک سیاستمدار اهل ایالات متحده آمریکا و وزیر دفاع پیشین این کشور بود.[۲]
اشتون کارتر | |
|---|---|
 پرتره رسمی، ۲۰۱۵ | |
| ۲۵مین وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۱۷ فوریه ۲۰۱۵ – ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ | |
| رئیس‌جمهور | باراک اوباما |
| قائم‌مقام | رابرت او. ورک |
| پس از | چاک هیگل |
| پیش از | جیمز متیس |
| ۳۱مین قائم مقام وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۶ اکتبر ۲۰۱۱ – ۴ دسامبر ۲۰۱۳ | |
| رئیس‌جمهور | Barack Obama |
| Secretary |
|
| پس از | William J. Lynn III |
| پیش از | Christine Fox |
| معاون وزیر دفاع در آموزش، فناوری و لجستیک | |
| دوره مسئولیت ۲۷ آوریل ۲۰۰۹ – ۵ اکتبر ۲۰۱۱ | |
| رئیس‌جمهور | باراک اوباما |
| پس از | جان جیکوب یانگ |
| پیش از | Frank Kendall III |
| Assistant Secretary of Defense for Global Strategic Affairs | |
| دوره مسئولیت ۳۰ ژوئن ۱۹۹۳ – ۱۴ سپتامبر ۱۹۹۶ | |
| رئیس‌جمهور | بیل کلینتون |
| پس از | استیون هادلی |
| پیش از | Jack Dyer Crouch II (۲۰۰۱) |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | Ashton Baldwin Carter ۲۴ سپتامبر ۱۹۵۴ فیلادلفیا، پنسیلوانیا |
| درگذشته | ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲ (۶۸ سال) بوستون، ماساچوست |
| حزب سیاسی | حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)[۱] |
| همسر(ان) |
|
| روابط | Cynthia DeFelice (خواهر) |
| فرزندان | ۲ |
| تحصیلات |
|
| امضا |  |
زندگی سیاسی
در دورهٔ اول ریاست جمهوری کلینتون، کارتر دستیار وزیر دفاع بود. هنگام بروز بحران سلاح اتمی کرهٔ شمالی در سال ۱۹۹۴، کارتر هدایت برنامه‌ریزی نظامی را بر عهده داشت.[۳] او از حملهٔ نظامی به کرهٔ شمالی حمایت کرده‌است. در دولت کلینتون او پیشنهاد حملهٔ نظامی به نیروگاه هسته‌ای کرهٔ شمالی (و احتمالاً تأسیسات پلوتونیوم آن) را داده بود. به اعتقاد او ریسک این حمله جان هزاران کره‌ای و آمریکایی بود ولی به اعتقاد او متوقف کردن برنامهٔ هسته‌ای کره شمالی ارزش این کار را داشته‌است. او یکی از نویسنده‌های مقاله‌ای در واشینگتن پست در سال ۲۰۰۶ است که خواهان حمله و نابودی موشک ته پودونگ بود پیش از این که بتواند شلیک شود.[۴]
کارتر در خصوص ایران از همهٔ گزینه‌ها از جمله بازدارندگی نظامی حمایت می‌کند. در سال ۲۰۰۴ او در مقاله‌ای خواهان نابودی کامل و تأیید پذیر برنامهٔ هسته‌ای ایران و کره شمالی شد. او گفته می‌توان از چند «چماق» برای متقاعد کردن حکومت ایران به پذیرش یک نتیجهٔ دیپلماتیک بهره جست. کارتر در گزارشی در سال ۲۰۰۶ برای نوشت که یک حمله می‌تواند یک اثر تأخیری مهم در برنامهٔ هسته‌ای ایران اجرا کند. در گزارش دیگری به همراه دنیس راس، نوشت که سیاست‌های بازدارنده در مقابله با «ایدئولوژی افراطی» ایران ناکارامد است.[۵]
درگذشت
کارتر در روز ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲ در سن ۶۸ سالگی در خانه‌اش در بوستون به علت سکته قلبی درگذشت.[۶][۷]
منابع
- «Ashton_Carter». دریافت‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۴.[پیوند مرده]
پیوند به بیرون
