اسید لینولئیک

اسید لینولئیک (به انگلیسی: Linoleic acid) یک اسید چرب با فرمول شیمیایی C_۱۸H_۳۲O_۲ است. شکل ظاهری این ترکیب، روغن بی‌رنگ است.

Linoleic acid
نام‌گذاری آیوپاک cis cis-912-Octadecadienoic acid[۱]
دیگر نام‌ها C18:2 (اسید چرب)
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	60-33-3 Y
کم‌اسپایدر	4444105 Y
UNII	9KJL21T0QJ Y
KEGG	C01595 Y
ChEBI	CHEBI:17351 Y
ChEMBL	CHEMBL267476 Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES CCCCC/C=C\C/C=C\CCCCCCCC(=O)O
InChI InChI=1S/C18H32O2/c1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18(19)20/h6-7,9-10H,2-5,8,11-17H2,1H3,(H,19,20)/b7-6-,10-9- Y Key: OYHQOLUKZRVURQ-HZJYTTRNSA-N Y InChI=1/C18H32O2/c1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16-17-18(19)20/h6-7,9-10H,2-5,8,11-17H2,1H3,(H,19,20)/b7-6-,10-9- Key: OYHQOLUKZRVURQ-HZJYTTRNBX
خصوصیات
فرمول مولکولی	C18H32O2
جرم مولی	۲۸۰٫۴۵ g mol−1
شکل ظاهری	Colorless oil
چگالی	0.9 g/cm3[۲]
دمای ذوب	−۵ درجه سلسیوس (۲۳ درجه فارنهایت)[۳] −۱۲ درجه سلسیوس (۱۰ درجه فارنهایت)[۲]
دمای جوش	۲۳۰ درجه سلسیوس (۴۴۶ درجه فارنهایت) at 21 mbar[۳] ۲۳۰ درجه سلسیوس (۴۴۶ درجه فارنهایت) at 16 mmHg[۲]
انحلال‌پذیری در آب	0.139 mg/L[۳]
فشار بخار	16 Torr at 229 °C[نیازمند منبع]
خطرات
نقطه اشتعال
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

لینولئیک اسید متعلق به یکی از دو خانواده اسیدهای چرب ضروری است. این یعنی خود بدن نمی‌تواند آن را سنتز کند و باید آن را از غذاها به دست آورد. در یک رژیم غذایی میزان مناسب این اسید چرب ضروری است. در پژوهش‌هایی که روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد، میزان کم این اسیدچرب سبب ریزش موها، پوسته پوسته شدن پوست و تاخیر در بهبود زخم‌ها مشاهده شد و نقطه ذوب آن منفی ۱۷ درجه سلسیوس است.^[۴]

اسید لینولئیک چربی غیر اشباع چندگانه اسید چرب امگا ۶ است. این مایع بی‌رنگ است و در آب، نامحلول می‌باشد.^[۵] مصرف این اسید با کاهش خطر بیماری قلبی-عروقی، دیابت و مرگ زودرس مرتبط است.^[۶][۷][۸] انجمن قلب آمریکا به مردم توصیه می کند که برای کاهش خطر بیماری قلبی-عروقی، چربی اشباع‌شده را با اسید لینولئیک جایگزین کنند.^[۹]

سوسک‌ها و به طور کلی سوسریان پس از مرگ اسید اولئیک و لینولئیک ترشح می‌کنند که همین موضوع پیامی است به دیگر سوسک‌ها مبنی بر دوری جستن از محل خطر. این شبیه همان سازوکاری است که در مورچه‌ها و زنبورها نیز یافت می‌شود و این حشرات، پس از مرگ، اسید اولئیک را آزاد می‌کنند.^[۱۰]