اتحادیه روسیه و بلاروس
دولت اتحادیه که اتحادیه روسیه و بلاروس نیز نامیده میشود، سازمانی متشکل از روسیه و بلاروس است که در ۸ دسامبر ۱۹۹۹ بنیانگذاری شد.[۴][۵]این اتحادیه در ابتدا با هدف اتحاد هر دو کشور تأسیس شد و در شکل نهایی برنامهریزیشده خود به یک کنفدراسیون یا اتحاد سیاسی تبدیل خواهد شد. با این حال هماکنون هر دو کشور استقلال خود را حفظ کردهاند.[۶] دولت اتحادیه بر اساس پیمان بینالمللی پیشین میان روسیه و بلاروس در ۲ آوریل ۱۹۹۷ بنا شدهاست.[۷][۸] گرچه این اتحادیه فقط از روسیه و بلاروس تشکیل شدهاست، سایر کشورها نیز مجاز به پیوستن به آن هستند.[۹] این اتحادیه فراملی از طریق شورای عالی دولت[۱۰] و سایر نهادهای حکومتی اداره میشود.[۱۱] رئیسجمهور کنونی آن الکساندر لوکاشنکو است که از سال ۲۰۰۰ در این منصب قرار دارد.[۱۲]
اتحادیه روسیه و بلاروس | |
---|---|
![]() | |
ستاد | ۸/۵ میدان ستارایا، ورودی ۳، ۱۰۳۱۳۲ مسکو، روسیه[۱] |
بزرگترین شهر | مسکو ۵۵°۴۵′ شمالی ۳۷°۳۷′ شرقی / ۵۵٫۷۵۰°شمالی ۳۷٫۶۱۷°شرقی |
زبان(های) رسمی | |
نوع | سازمان بینالمللی |
کشورهای عضو | |
حاکمان | |
• رئیس شورای عالی دولت | ![]() |
• رئیس شورای وزیران | ![]() |
• دبیرکل | ![]() |
قوه مقننه | شورای عالی دولت |
بنیانگذاری | |
۲۶ دسامبر ۱۹۹۱ | |
• مشترکالمنافع بلاروس و روسیه | ۲ آوریل ۱۹۹۶ |
• پیمان ایجاد کشور اتحادیه روسیه و بلاروس | ۸ دسامبر ۱۹۹۹ |
مساحت | |
• کل | ۱۷٬۳۰۵٬۸۴۱ کیلومتر مربع (۶٬۶۸۱٬۸۲۳ مایل مربع)a |
جمعیت | |
• برآورد سال ۲۰۲۰ | ![]() |
• تراکم | ۸٫۸۸ بر کیلومتر مربع (۲۳٫۰ بر مایل مربع) |
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۲۰ |
• کل | ![]() |
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی) | برآورد ۲۰۲۰ |
• کل | ![]() |
واحد پول | |
منطقه زمانی | یوتیسی+2 to +۱۲ |
گاهشماری | dd.mm.yyyy |
جهت رانندگی | راست |
اهداف کنونی دولت اتحادیه بیشتر بر ادغام اقتصادی متمرکز است.[۱۳] سایر حوزهها و مسائل، مانند ادغام سیاسی، به دلیل وضعیت سیاسی در کشورهای عضو متوقف شد. در مذاکرات انجامگرفته در مسکو، کشورهای عضو توافق کردند که ادغام بیشتر ادامه یابد در حالی که برخی مسائل دیگر باید حل شوند. ۲۶–۲۷ نقشه راه ادغام در سطح دولت مورد توافق قرار گرفت. در این مذاکرات بزرگترین مسئلهای که کشورهای عضو را آزار میدهد، مشکلات مربوط به مالیات است.[۱۴] گفته میشود که کار در زمینه ادغام در مناطق دفاعی و اطلاعاتی به خوبی پیش میرود.[۱۵]
زبان
زبانهای رسمی دولت اتحادیه زبانهای دولتی کشورهای شرکت کننده است. زبان روسی به عنوان زبان کاری در نهادهای مشترک دولت اتحادیه استفاده میشود.[۱۶]
گسترش
آبخاز و
اوستیای جنوبی هر دو در حال حاضر دارای وضعیت ناظر در نشستهای پارلمانی هستند.[۱۷] در بیانیههای غیررسمی، نخستوزیران جمهوریهای آبخازیا و اوستیای جنوبی (که تنها توسط روسیه و چند کشور دیگر به رسمیت شناخته شدهاند) برای پیوستن به اتحادیه و سخنگوی اتحادیه متقابلاً این علاقه را ابراز علاقه کردهاند. تا کنون هیچ درخواست رسمی اعلام نشدهاست.[۱۸]
دولت اتحادیه (زرد)، کشورهایی که برای پیوستن به اتحادیه ابراز علاقه کردهاند (سبز) و سایر اعضای کشورهای مستقل همسود (صورتی). قزاقستان ابراز علاقه کرده بود که تا سال ۲۰۱۰ یک اتحادیه گمرکی جداگانه با روسیه و بلاروس تشکیل دهد.[۱۹] این اتحادیه گمرکی طبق برنامهریزی در آغاز سال ۲۰۱۰ تشکیل شد. قزاقستان اشاره کردهاست که ممکن است پس از مدتی به دولت اتحادیه بپیوندد.[۱۹]
قرقیزستان: از ژوئن ۲۰۰۷، مخالفان قرقیزستان که در آشفتگی سیاسی به سر میبردند، یک همهپرسی سراسری را برای پیوستن به اتحادیه روسیه و بلاروس آغاز کردند.[۲۰]
مولدووا: ولادیمیر ورونین، رئیسجمهور مولداوی، در سال ۲۰۰۱ بلافاصله پس از انتخاب خود اعلام کرد که برنامههایی برای پیوستن مولداوی به اتحادیه روسیه و بلاروس دارد.[۲۱][۲۲] با روی کار آمدن اتحاد برای ادغام اروپا در انتخابات ۲۰۰۹ مولداوی، علاقه این کشور به سوی اتحادیه اروپا سوق داده شدهاست.
ترانسنیستریا: در همهپرسی ترانسنیستریا در سال ۲۰۰۶، ۹۷٫۲٪ از مردم به ادغام کشور بهرسمیتشناختهنشده ترانسنیستریا در روسیه رای موافق دادند که به گفته تحلیلگران این احتمال را دارد که ترانسنیستریا بهطور یکجانبه درخواست پیوستن به اتحادیه را داشته باشد. در بهار ۱۹۹۸ نیز ۶۶٫۵٪ از رایدهندگان ترانسنیستریا از پیوستن به اتحادیه روسیه و بلاروس در یک همهپرسی غیرالزامآور توسط دولت ترانسنیستریا حمایت کردند.[۲۳] با این حال، از آنجا که این کشور طرف هیچیک از اعضا به رسمیت شناخته نشدهاست، بعید است در آینده نزدیک این اتفاق رخ دهد.
اوکراین: ویکتور یانوکویچ، رئیسجمهور اوکراین، در پاسخ به گمانهزنیها دربارهٔ پیوستن اوکراین به اتحادیه اعلام کرد که اوکراین یک کشور مستقل است و این چیزی نیست که توسط کسی در دولت مورد سؤال قرار گیرد.[۲۴] این موضوع باید در پرتو انقلاب اوکراین و تحولات جنبش یورومیدان که به دنبال ادغام در اتحادیه اروپا است، مورد تجدید نظر قرار گیرد. در دوره تصدی پترو پروشنکو، پنجمین رئیسجمهور اوکراین، قانون اساسی اوکراین در سال ۲۰۱۹ اصلاح شد تا روند برگشت اوکراین برای پیوستن به اتحادیه اروپا و ناتو پس از وقایع انقلاب ۲۰۱۴ تقویت شود. در سال ۲۰۲۱، ولودیمیر زلنسکی، ششمین رئیسجمهور اوکراین، اظهار داشت که ایجاد «دولت اتحادیه واقعی» میان بلاروس و روسیه یک خطر واقعی برای اوکراین است.[۲۵]
کنفدراسیون نووروسیه: در دوران مداخله نظامی روسیه در اوکراین در سال ۲۰۱۴، رستم تمیرگالیف معاون نخستوزیر جمهوری کریمه ابراز امیدواری کرد که جنوب شرقی اوکراین «فدراسیون اوکراین» را تشکیل داده و به دولت اتحادیه بپیوندد.[۲۶] با این حال فقط کشورهای خودخوانده جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک از اوکراین جدا شدند و پروژه کنفدراسیون سیاسی نووروسیه در آغاز ۲۰۱۵ به حالت تعلیق درآمد.[۲۷][۲۸][۲۹]
جمهوری فدرال یوگسلاوی/
صربستان: در سال ۱۹۹۹ مجلس صربستان و مونتهنگرو رای به پیوست این کشور به اتحادیه داد. تومیسلاو نیکولیچ در سال ۲۰۰۷ در طی یک سخنرانی اظهار داشت که آرزو میکند صربستان روابط خود را با دولت اتحادیه تقویت کند و در نهایت به آن ملحق شود.[۳۰] صربستان از آن زمان درخواست عضویت خود را به اتحادیه اروپا ارائه کردهاست.
جستارهای وابسته
منابع
پیوند به بیرون
- Portal of the Union State (به انگلیسی و روسی)
- Portal of the Union State (به روسی)