Tonu (kolorea)
Tonua[1] kolorearen ezaugarri nagusietako bat da (distira eta asetasunarekin batera) eta berak adierazten du kolore bat gorriz, laranjaz, horiz, berdez, urdinez edo morez deskribatutako estimuluen antzekoa edo desberdina den [2]. Oro har, tonua zenbaki bakar baten bidez adieraz daiteke, zeina askotan puntu edo ardatz zentral edo neutral baten inguruko posizio angeluar bati baitagokio kolore-espazioaren koordenatu-diagrama batean (kromatikotasun-diagrama batean, adibidez) edo zirkulu kromatiko baten bidez, edo uhin-luzera nagusiaren edo kolore osagarriaren arabera.
Oro har, tonu bereko koloreak bereizteko, distirari eta asetasunari dagozkion adjektiboak erabiltzen dira: "urdin argia", "urdin bizia", "urdin kobaltoa". Salbuespenen artean dago marroia, laranja iluna baita [3].
Uhin-luzera
Uhin-luzeraren eta tonuaren artean korrelazio handia dago, ostadarrean agertzen den bezala. Kolore horiek kolore espektralen multzokoak dira, uhin-luzera jakin batekin lotutakoak. Espektralak ez diren koloreak, aldiz, uhin-luzera jakin batekin lotuta ez daudenak izango lirateke. Bi argi monokromatiko edo gehiago nahastuta soilik lor daitezke.
