Panaeolus antillarum

Panaeolus antillarum
	Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Fungi
Klasea	Agaricomycetes
Ordena	Agaricales
Familia	Bolbitiaceae
Generoa	Panaeolus
Espeziea	Panaeolus antillarum; Dennis, 1961
Mikologia
	orriak himenioan
	txapel ganbila
	himenioa sabeldua da
	hanka biluzik dago
	espora beltzak dauzka
	saprobioa da
	jangarria da

Panaeolus antillarum Bolbitiaceae familiako onddo espezie bat da.^[1] Jangarria, ez da psikoaktiboa. Baina normalean ez da kontsumitzen, bere habitata eta zapore mindu samarra kontuan hartuta.

Sinonimoak: Psilocybe antillarum, Panaeolus phalaenarum.

Deskribapena

Kapela: 3 eta 8 cm bitarteko diametrokoa, kanpai-itxurakotik ganbilera, lodia, leuna, batzuetan zimur finekin. Kapelaren azala leuna, zuri-gris argi kolorekoa edo baita horixka kolorekoa ere, zahartzean zilar kolorekoa edo zuri distiratsua bihurtzen da.

Orriak: Adnatuak, sabeldun samarrak, gaztetan grisak eta espora-jalkinaren ondoren, beltz tantodunak, ertza zuri-gris kolorekoa.

Hanka: 4 eta 20 cm bitarteko garaierakoa, zurixka, nahiko sendoa, gainazal leuna goian eta ildaskatua behean, batzuetan okerra eta zertxobait loditua oinarrian. Eraztun gabe.

Haragia: Zurixka, oso lodia, usain fungikoa eta mindu samarreko zaporea. Espora jalkina beltza.^[2]

Etimologia: Panaeolus terminoa, grezieratik dator, "panoiolos" hitzetik, "pas pasa pan" = dena, eta "aiólos" = habitat koloretakoak.

Jangarritasuna

Jangarri kaskarra.^[3]

Nahasketa arriskua

Psilocybe cyanenscens, haluzinogenoa, meheagoa da, kapela deprimituagoa eta kolore grisaxkagoa du orban urdinxkekin. Panaeolus semiovatus delakoak eraztuna du.

Sasoia eta lekua

Udaberrian, udazkenean, euri sasoietan. Espezie arrunta eta kosmopolita, banaketa geografiko zabalekoa. Ganaduaren simaurretan (4 hankako hausnarkariak), Taldeka edo soropildu samar ateratzen da.