Amanita beckeri
Amanita beckeri Amanitaceae familiako perretxiko jangarria da.[1]
| Amanita beckeri | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Fungi |
| Klasea | Agaricomycetes |
| Ordena | Agaricales |
| Familia | Amanitaceae |
| Generoa | Amanita |
| Espeziea | Amanita beckeri Huijsman, 1962 |
Deskribapena
Kapela: 6 eta 12 cm bitarteko diametrokoa, hemisferikoa, ez du kanpai itxurarik, gero ganbila eta zabaldua, arre okre antzeko kolorekoa, errezelaren hondar zuriz apaindua, ertza garbi ildaskatua.
Orriak: Estu, zabalak, zuriak, hankara borobilduak.
Hanka: 10 eta 15 cm bitarteko garaierakoa eta 1 eta 2 cm bitarteko diametrokoa, zilindrikoa, apur bat mehetua kapelara, zuria, luzera osoan zehar zerrendak marrazten dituzten errezelaren hondakin oso nabarmenekin, arrexka argi kolorekoa. Bolba ez oso altua, orka zuriarekin, baina arrexkarako joerarekin.
Haragia: Zuria, usain eta zapore nabarmenik gabe.[2]
Etimologia: Amanita terminoa grekotik dator eta Zilizia eta Siria arteko mendiari egiten dio erreferentzia, han oso ugariak ziren eta, Grezieraz beste esanahi bat ere badu, perretxikoa kontzeptu orokor gisa. Beckeri epitetoa pertsona izenetik dator.
Jangarritasuna
Jangarria.[3]
Nahasketa arriskua
Amanita strangulata-ren antza izan dezake, baina honek, kolore gris-marroiagoa du.
Sasoia eta lekua
Udan eta udazkenean. Hostozabalen basoetako espeziea da, kare-lurretan, Mediterraneoko eskualdeetan hazten da.
Banaketa eremua
Europa, Txina.[4]
Erreferentziak
Kanpo estekak
Datuak: Q76832
Multimedia: Amanita beckeri / Q76832
