Vraclav
Vraclav estas malgranda vilaĝo je kvar kilometrojn de Vysoké Mýto en orienta parto de Ĉeĥio, sur frapa terena kresto de montaro disiganta valojn de riveroj Loučná kaj Chrudimka (Ĥrudimka), fakte apartenas al gravaj lokoj de la ĉeĥa nacia pasinteco. Vivas ĉi tie 768 loĝantoj (2024). La mnicipo konsistas el tri lokaj partoj: Vraclav, Sedlec kaj Svatý Mikuláš.
| Vraclav | |||
| municipo | |||
 Preĝejo de Ĉielenpreno de Maria la Virgulino en Vraclav | |||
| |||
| Oficiala nomo: Vraclav | |||
| Ŝtato |  Ĉeĥio | ||
|---|---|---|---|
| Regiono | Regiono Pardubice | ||
| Distrikto | Distrikto Ústí nad Orlicí | ||
| Administra municipo | Vysoké Mýto | ||
| Historia regiono | Bohemio | ||
| Montaro | Svitava montetaro | ||
| Situo | Vraclav | ||
| - alteco | 310 m s. m. | ||
| - koordinatoj | 49° 58′ 04″ N 16° 05′ 26″ O / 49.96778 °N, 16.09056 °O (mapo) | ||
| Areo | 13,89 km² (1 389 ha) | ||
| Loĝantaro | 768 (2024) | ||
| Denseco | 55,29 loĝ./km² | ||
| Unua skribmencio | 1073 | ||
| Horzono | MET (UTC+1) | ||
| - somera tempo | MET (UTC+2) | ||
| Poŝtkodo | 565 42 | ||
| NUTS 3 | CZ053 | ||
| NUTS 4 | CZ0534 | ||
| NUTS 5 | CZ0534 581151 | ||
| Katastraj teritorioj | 2 | ||
| Partoj de municipo | 3 | ||
| Bazaj setlejunuoj | 3 | ||
  Situo enkadre de Ĉeĥio | |||
 Vikimedia Komunejo: Vraclav | |||
| Retpaĝo: www.obecvraclav.cz | |||
 Portalo pri Ĉeĥio | |||
La najbaraj municipoj de la setlejo estas Vinary, Stradouň, Řepníky, Vysoké Mýto, Zámrsk kaj Radhošť.
Loĝantaro
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 1869 | 1 350 |
| 1880 | 1 439 |
| 1890 | 1 424 |
| 1900 | 1 408 |
| 1910 | 1 369 |
| 1921 | 1 372 |
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 1930 | 1 372 |
| 1950 | 1 021 |
| 1961 | 938 |
| 1970 | 893 |
| 1980 | 862 |
| 1991 | 806 |
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 2001 | 739 |
| 2014 | 774 |
| 2016 | 777 |
| 2017 | 761 |
| 2018 | 758 |
| 2019 | 773 |
| Jaro | Loĝantoj |
|---|---|
| 2020 | 778 |
| 2021 | 756 |
| 2022 | 779 |
| 2023 | 774 |
| 2024 | 768 |
Memorindaĵoj
Preĝejo de Ĉielenpreno de Maria la Virgulino
Origine gotika, rekonstruita en la jaro 1618 kaj baroke aranĝita en la jaro 1719. Sur la ĉefaltaro estas bildo „Ĉielenpreno de Virgulino Maria“ de Ed. Neumann, sur flanka altaro bildo de Sankta Anna kaj barokaj statuoj de Sankta Prokopo kaj Sankta Adalberto. Stana baptujo estas el komenco de la 16-a jarcento. Apude de la preĝejo, sur tombejo, situas granda kvarflanka sonorilejo kun enirejo en la tombejon.
Opidumo Vraclav
Situas ĉe iama grava trafikvojo el Prago al Moravio, nomata ekde la 19-a jarcento „Trstenická stezka“ (la origina nomo ne estas konata). Gravan rolon la opidumo plenumis dum la 11-a jarcento, dum tiel nomata „la pli juna opiduma tempo“. La opidumon konstruigis Premislidoj kaj la unua skriba noto devenas el la jaro 1073 en dokumento pri fondo de monaĥejo de Opatovice.
En la jaro 1108 ĉi tie estis murdita grava nobela gento de Vrsovecoj. Ankoraŭ dum la 13-a jarcento ĝi funkciis kiel grava administra centro.
Prisetladon de la loko jam el la neolitiko (4 mil jaroj antaŭ nia erao) kaj „antaŭhistoria tempo“ (450 jaroj antaŭ nia erao) dokumentas la fos-eltrovaĵoj.
Baroka banareo Vraclav
Famo pri resaniga akvo en fontujo ĉe Sankta Nikolao komunikiĝis en vasta ĉirkaŭaĵo. La unua resaniĝanto estis laŭdire Johano Nečesaný el Vysoké Mýto en la jaro 1664. En la sama jaro la akvo de la fontujo resanigis kriplan paroĥestron el Vraclav. Pro dankemo li konstruigis apud la fontujo ŝtonan kapeleton. Poste, apud la kapeleto estis konstruita banejdomo.
Preĝejo de Sankta Nikolao
Dum la jaro 1724, surloke de la kapelo de Sankta Nikolao, oni ekkonstruis barokan preĝejon de Sankta Nikolao laŭ projekto de arkitekto Carlo Antonio Canevall. La konstruadon gvidis Jiří Quadroni el Chrudim. La fontujo troviĝas en preĝeja propileo. La gloro de banloko fine de la 18-a jarcento finiĝis. Nur en la jaroj 1976 – 1986 la objektoj estis tro postuleme rekonstruitaj kaj ekestis tie ĉi ekspoziciaj areoj. Nuntempe estas en la preĝejo lokigita kolekto de unikaj barokaj plastikoj, kiuj devenas ĉefe el pilgrimvojo de urbo Králíky al monaĥejo en Dolní Hedeč.
Ermitejo
En la jaro 1692 oni konstruigis, sur deklivo super la kapelo, lignan ermitejon kun sonorilejo kaj bat-horloĝo. La unua ermito estis ano de la ordeno de Franciskanoj – Jiří Rambousek. La ermito enskribadis en libron ĉiujn, kuj surloke resaniĝis.
