Stafford Cripps

Sir Richard Stafford CRIPPS MRS^[1] (24a de Aprilo 1889 – 21a de Aprilo 1952) estis Brita Laborista Partio politikisto, advokato, kaj diplomato.

Stafford Cripps
Persona informo
Stafford Cripps
Naskiĝo	24-an de aprilo 1889 (1889-04-24) en Londono
Morto	21-an de aprilo 1952 (1952-04-21) (62-jaraĝa) en Zuriko
Tombo	Gloucestershire vd
Religio	Anglikanismo vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd
Alma mater	Universitato-Kolegio de Londono Kolegio Winchester vd
Partio	Brita Laborista Partio vd
Familio
Patro	Charles Cripps, 1st Baron Parmoor (en) vd
Patrino	Theresa Cripps (en) vd
Gefratoj	Alfred Henry Seddon Cripps, 2nd Baron Parmoor (en) , Ruth Julia Cripps (en) , Leonard Harrison Cripps (en) kaj Frederick Heyworth Cripps, 3rd Baron Parmoor (en) vd
Edz(in)o	Isobel Cripps (en) (1911–) vd
Infanoj	John Cripps (en) , Isobel Diana Cripps (en) , Peggy Cripps (en) , Anne Theresa Cripps (en) vd
Parencoj	Beatrice Webb (onklino) vd
Profesio
Okupo	politikisto diplomato advokato vd
Aktiva en	Londono vd
Postenoj Postenoj member of the 39th Parliament of the United Kingdom (en) (1950–1950) kanceliero de la trezorejo (1947–1950) Secretary of State for Economic Affairs (en) (1947–1947) President of the Board of Trade (en) (1945–1947) member of the 38th Parliament of the United Kingdom (en) (1945–1950) Minister of Aircraft Production (en) (1942–1945) Leader of the House of Commons (en) (1942–1942) Lord Privy Seal (en) (1942–1942) rektoro (1942–1945) ambassador of the United Kingdom to the Soviet Union (en) (1940–1942) member of the 37th Parliament of the United Kingdom (en) (1935–1945) member of the 36th Parliament of the United Kingdom (en) (1931–1935) member of the 35th Parliament of the United Kingdom (en) (1931–1931) Solicitor General for England and Wales (en) (1930–1931) konsiliano de la Privata Konsilio de Britio vd
Honorigoj Honorigoj  Membro de la Reĝa Societo de Londono  Knight Bachelor (en) vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Societo de Londono Fabia Societo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Riĉa advokato fone, li unuafoje eniris en la Parlamento en parta balotado de 1931, kaj estis unu el la malmultaj laborpartiaj porparolantoj kiuj retenis siajn sidlokojn en la ĝenerala balotado de 1931 tiun aŭtunon. Li iĝis ĉefa porparolanto de la maldekstro kaj de la kunlaborado en Popola Fronto kun la komunistoj antaŭ 1939, en kiu jaro li estis elpelita el la Labor-Partio.

Dum la Dua Mondmilito, li servis kiel ambasadoro de Britio en Sovetunio (1940–42), kaj en tiu tempo li iĝis malfida el Sovetunio, sed atingis grandan publikan popularecon kiam ĝi estis invadita de Nazia Germanio kaj konfirmis sian kunlaboradon kun la Aliancanoj kaj la restaŭradon de la paco, kio kondukis al la fakto ke Cripps estis vidita en 1942 kiel ebla rivalo de Winston Churchill por la ĉefministreco. Li iĝis membro de la militkabineto de la milittempo (1940–1945), sed malsukcesis en siaj klopodoj (nome "Cripps Misio") por solvi la milittempan krizon en Brita Hindio, kiam liaj proponoj estis tro radikalaj por Churchill kaj por la Kabineto, kaj tro konservativa por Mahatma Gandhi kaj la aliaj hindiaj estroj. Li poste servis kiel Ministro de Aviadproduktado, grava posteno, sed ekster la interna militkabineto.^[2]

Cripps realiĝis al la Labor-Partio en 1945, kaj post la milito servis en la kabineto de Clement Attlee, unue kiel President of the Board of Trade kaj inter 1947 kaj 1950 kiel Chancellor of the Exchequer. Labor-partiano kaj historiisto Kenneth O. Morgan konsideris sian rolon en tiu lasta posteno kiel tiu per kiu li estis "la reala arkitekto de la rapide pliboniganta ekonomia panoramo kaj de la kresko el 1952 antaŭen".^[3]

La ekonomio pliboniĝis post 1947, profite el mono donita de Usono tra subvencioj el la Plano Marshall same kiel tra pruntoj. Tamen, la brita pundo devis esti devalorigita en 1949. Li retenis la milittempan proporciigan sistemon por malsuprenigi la konsumon dum "epoko de aŭstereco", promociis eksportojn kaj plutenis plenan dungadon kun stataj salajroj. La publiko speciale respektis "lian integrecon, kompetentecon, kaj kristanaj principoj".^[2]