Pirazolidino

Pirazolidino
Ebena kemia strukturo de la Pirazolidino
Tridimensia strukturo de la Pirazolidino
Alternativa(j) nomo(j)
1,2-Duazolidino Kvarhidropirazolo
Kemia formulo	C3H8N2
CAS-numero-kodo	504-70-1
ChemSpider kodo	71365
PubChem-kodo	79033
Fizikaj proprecoj
Aspekto	senkolora likvaĵo forte higroskopa kun amoniakodoro
Molmaso	72.10902 g·mol-1
Denseco	0.9952 g cm−3
Fandpunkto	10-12 °C
Bolpunkto	138 °C
Refrakta indico	${\displaystyle n_{761}^{20}}$ 1,477
Ekflama temperaturo	-9 °C
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H226
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P210, P233, P240, P241, P242, P243, P280, P303+361+353, P370+378, P403+235, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Pirazolidino estas saturita ringo, heterocikla kombinaĵo konsistanta je tri karbonatomoj, ok hidrogenatomoj kaj du apudaj nitrogenatomoj kaj kemia strukturo de la ciklopentano. Ĝi estas la baza strukturo de la pirazolidinaj komponaĵoj. Ĝia nesaturita analogo estas la pirazolo. Ĝi formas kristalecajn strukturojn kun la dubenzoila derivaĵo (fandopunkto: 147°C) kaj kristala okzalata salo (fandopunkto: 175°C). La komponaĵo estas facile oksidebla en aero aŭ per bromo kaj rezultas pozitive pri la testo de Tollens^[2] en meditemperaturo.