Permjo

Premioj
	• Ordeno de Lenin vd

Ĝemelurboj
	Duisburg (2007–); Louisville ; Agriĝento ; Ĉingdaŭo ; Amnéville ; Oksfordo (–2022); Realmonte vd

Permjo
urbego • plej granda urbo • urbo • milionurbo • plej granda urbo • milionurbo
Flago	Blazono
Administrado
Ŝtato	Rusia Federacio
Regiono	Ĉevolga federacia regiono
Provinco	Ŝablono:Permja provinco
Ĝemelurboj
	Duisburg (2007–); Louisville ; Agriĝento ; Ĉingdaŭo ; Amnéville ; Oksfordo (–2022); Realmonte vd
Poŝtkodo	614000–614999
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	1 027 153 (2023) [+]
Loĝdenso	1 284 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	, 56° 15′ O (mapo)58.01388888888956.24888888888958° 1′ N, 56° 15′ O (mapo) [+]
Alto	171 m [+]
Areo	799,68 km² (79 968 ha) [+]
Horzono	UTC+05:00 [+]
	Permjo (Permja regiono)
	Situo de Permjo
	Permjo (Rusio)
	Situo de Permjo
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Perm, Russia [+]
Premioj
	• Ordeno de Lenin vd
	v • d • r

Permjo (ruse Пермь; aliaj eblaj esperantigoj: Perm, Permj) estas rusia urbo en meza Uralo situanta ĉe la rivero Kama; ĉefurbo de Permja regiono. Laŭ la stato de 2023 en la urbo vivis 1 027 153 loĝantoj sur areo de 799,68 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 1 284 loĝantoj/km².

Permjo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Permjo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Permjo en Vikivojaĝo (Turisma gvidilo)

Historio

Unu el la plej antikvaj loĝlokoj sur la loko de moderna Permjo estis la vilaĝo Jagoŝiĥa aŭ Brjuĥanovo ĉe la rivero Jagoŝiĥa. Ĝi estis unue menciita en la censa libro de vojevodo Prokopij Jelizarov en la jaro 1647. Laŭ censo de jaro 1687 en Jagoŝiĥa estis sep domoj kaj "28 personoj maskla, precipe de familioj Brjuĥanov, Verĥolancev kaj Fedotov".

En 1723 tie estis fondita Jagoŝiĥa kuprofandanta uzino de Vasilij Tatiŝĉev. Poste, en 1781, vilaĝo Jagoŝiĥa iĝis urbo Permjo. En Permjo troviĝis la ĉefadministrado de uralaj fabrikoj. Komence de la 19-a jarcento Permjo fariĝis ĉefa riverhaveno.

La urbo antaŭe estis nomita kiel:

Permjo (Пермь) ĝis 1940;
Molotov (Молотов) en 1940 ... 1957.

Vidindaĵoj

Moskeo de Permjo. En la soveta tempo multe da laboroj estis farita de punlaboristoj tra la 170 gulago-koncentrejoj. Nur unu el tiuj (Perm-36) estis konservita kaj servis kiel ekzilejo por disidentoj ĝis la 1980-aj jaroj kaj nun estas vizitebla^[1].

Komuniko

La interurba telefona kodo estas 342, la enurbaj telefonnumeroj estas sepciferaj (en jaro 2006).

Ekonomio

Ekonomio de la urbo baziĝas sur la grandindustrio, brulindustrio kaj ĥemia industrio. Fabrikoj de Permjo produktadas aviadan teĥnikon, raketan kaj kosman teĥnikon.

Arbo-reciklada industrio estas ankaŭ disvolvigita. En la urbo estas fervoja stacio kaj flughaveno.

Esperanto en Permjo

Nun en Perm mankas oficiala Esperanto-klubo, sed funkcias neregistrita kaj sennoma grupo de geesperantistoj. Tamen dum multaj jaroj en la urbo ekzistis Perma Esperanto-klubo.