Katalin Jánosi

Katalin Jánosi estis deportita al Rumanio en la jaroj 1957 kaj 1958 (kiel familiano de Imre Nagy). Ŝi frue lernis muzikon 10 jarojn. Tamen ŝi abiturientis en arta gimnazio en sia naskiĝurbo, poste ŝi akiris gobelinistan diplomon en Industriarta Altlernejo en 1976. Ŝia plej grava instruisto estis Károly Plesnivy. Post siaj studoj ŝi kreis propramane gobelinojn. Ekde la 1980-aj jaroj ŝi interesiĝis pri pentrado, ŝi ofte pentradis sur lignolamenoj. Depost fino de la socialismo ŝi estis aktiva ankaŭ en la politiko. En 1997 ŝi akiris kulturistan diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös, en la sekva jaro ŝi translokiĝis al Piliscsaba. Ŝi ricevis premion en 2006. Ŝi havas edzon kaj naskis filon en 1972.

• 1987 • Győr
• 1992, 1995, 1997, 2005 • Budapeŝto
• 1998, 2000 • Kaposvár
• 2008 • Vieno

• 1980 • Frankfurto ĉe Majno
• 1989 • Neuchâtel
• 1994 • Tokio
• 1981, 1996, 1999, 2005, 2009 • Budapeŝto

• Reggel (1986)
• Bizánc (1999)
• Repülő formák (2004)
• Őszi táj (2005)
• Napraforgó (sen eldonjaro)
• vidu la bildojn!

• Képektől elbűvölve az új berlini Európai Kultúrák Múzeumában (1999)
• A Sors időzít. Riportkönyv. (2001)

• oficiala paĝo
• hungarlingva biografio
• hungarlingva membiografio
• hungarlingva biografio Arkivigite je 2018-02-20 per la retarkivo Wayback Machine

• 
  Távol a világtól (1996)
• 
  Múzeum (1998)
• 
  Rétegek (2000)
• 
  Csend (2003)
• 
  Álmomban repültem (2005)
• 
  Különös éj (2005)
• 
  Gondolatok Bartókról (2006)
• 
  Játékos rajz (2004)