Imanol Arias

Infanaĝe li translokiĝis al Eŭskio, kie li enradikiĝis kaj poste adoptos la eŭskan nomon Imanol, anstataŭ la hispana Manuel. Li ekkarieris en teatro en la 1970-aj jaroj, unue tre malaltrange kaj nur fine de la jardeko jam kun gravaj aktoroj kiel José Bódalo, Irene Gutiérrez Caba kaj Berta Riaza.

En 1980 li veturis al Kubo por unua protagonista kinrolo en Cecilia, reĝisorita de Humberto Solás kaj prezentita en la Kinfestivalo de Cannes en 1982. Tiun jaron li partoprenis en kvar grvaj filmoj: nome Laberinto de pasiones, de Pedro Almodóvar; La colmena, de Mario Camus; Demonios en el jardín, de Manuel Gutiérrez Aragón kaj Bearn o La sala de las muñecas, de Jaime Chávarri. En 1983 plie populariĝis pro la televidserio Anillos de oro, protagoniste kun sia verkisto, Ana Diosdado.

En tiu epoko li koincidis kun junaj aktoroj kiel Ana Belén, Ángela Molina kaj Victoria Abril, same kun aliaj jam veteranaj aktoroj kiel Fernando Rey, Amparo Soler Leal kaj Francisco Rabal. Li ludis komplikan rolon de samseksema rolulo ligita al la movado por eŭska sendependendigo en La muerte de Mikel, de Imanol Uribe, kaj metilernanta sciencisto en Tiempo de silencio, de Vicente Aranda, per kiu li ekkunlaboris por aliaj kvar filmoj: El Lute: camina o revienta (1987), El Lute II: mañana seré libre (1988), El amante bilingüe kaj Intruso (ambaŭ de 1993).

Paralele kun laboro en teatro kaj televido, en 1997 li estis protagonista kun Emma Suárez la televidserion Querido maestro, en kiu partoprenis ankaŭ Ana Duato, aktorino tre ligita al lia posta kariero. Ludintaj la rolojn de sciencisto Severo Ochoa kaj de lia edzino en produktaĵo de Televisión Española, Arias kaj Duato formis la geedzojn Alcántara en la sukcesa serio Cuéntame cómo pasó, elsendita el 13a de septembro 2001 (la plej longdaŭra en Hispanio). Antonio Alcántara iĝis unu de la plej popularaj kaj rekoneblaj roluloj de lia kariero.

• Un país para comérselo (La 1 de TVE, 2010-2013).
• Campanadas de fin de año (La 1 de TVE, 2012).
• Telepasión Española (La 1 de TVE, 2003).

• La vida es sueño (1976).
• Los cuernos de Don Friolera (1976).
• Los gigantes de la montaña (1977).
• Bodas que fueron famosas del Pingajo y la Fandanga (1978).
• Retrato de dama con perrito (1979).
• Sopa de pollo con cebada (1979).
• Sueño de una noche de verano (1980).
• Comedia sin título (1989).
• Calígula (reĝ. José Tamayo) (Madrid, 1990).
• Calígula (reĝ. Rubén Szuchmacher) (Buenos Aires, 1994).
• La vida a palos (2018).
• El coronel no tiene quien le escriba (2020).
• La muerte de un viajante (2021).

• En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Imanol Arias en la hispana Vikipedio.