Granda Hundo

konstelacio en suda ĉiela hemisfero
(Alidirektita el Granda Hundo (konstelacio))

Granda Hundo estas konstelacio de la tera ĉielo.

Granda Hundo
konstelacio 
Latina nomoCanis Major
(genitiva Canis Majoris)
MallongigoCMa
Imagata bildo
Najbaraj Konstelacioj
UnukornuloLeporoKolomboPobo 
Observaj datumoj
(Epoko 1875.0)
Rektascensio6h 7m 0s ... 7h 22m 0s
Deklinacio-33° 0' 0" ... -11° 0' 0"
Areo380 kvadrataj gradoj
Rango laŭ la areo43
Enhavo
Kvanto de steloj de videbla magnitudo < 35
Videbla magnitudo de la plej hela stelo−1,46
Videbleco
Latitudoj de almenaŭ parta videbleco-90° ... 79°
Latitudoj de plena videbleco-90° ... 57°
Tempo de jaro de la plej bona videblecoFebruaro
Historio
Unua priskribo fare dePtolemeo
Jaro de unua priskribo
Verko, en kiu ĝi estis priskribita
Postaj ŝanĝojAugustin Royer (1679)
v • d • r

Steloj

Kiel trovi Siriuson.
  • α Canis Majoris estas la plej brila stelo sur la ĉielo - videbla magnitudo: -1,46. Ĝi nomiĝas ankaŭ Siriuso kaj estas distanca je 8,7 lumjaroj. Siriuso estas unu inter la plej proksimaj steloj; la plej proksima estas α centauri: 4,7 lumjaroj).
Granda Hundo

Mitologio

Laŭ la helena mitologio Oriono estis fama ĉasisto. En nia nokta ĉielo li brilas maldekstre de la Taŭro. Ĉu ĝin li minacas per sia klabo aŭ ĉu la Plejadojn? Liaj du hundoj sekvas lin. Ili nomiĝas la Granda Hundo kaj la Malgranda Hundo. Ŝajnas ankaŭ, ke la Granda Hundo postkuras la Leporon. Inter la Granda Hundo kaj la Malgranda Hundo galopas la Unukornulo.