Camilla Dévay
Camilla Dévay [kamila dEvai], laŭ hungarlingve kutima nomordo Dévay Camilla estis hungara aktoro. Ŝia origina nomo estis (laŭ hungarlingve kutima nomordo) Duda Éva, ŝia persona nomvarianto estis Kamilla, ŝia edzo estis Béla Udvaros, ŝia filino estis Dorottya Udvaros.
| Camilla Dévay | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Duda Éva |
| Naskiĝo | 22-an de decembro 1922 en Budapeŝto |
| Morto | 10-an de novembro 1998 (75-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét, 20/2-1-850  |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Alma mater | Universitato de Dramo kaj Filmo (–1947) |
| Familio | |
| Edz(in)o | Béla Udvaros |
| Infano | Dorottya Udvaros |
| Okupo | |
| Okupo | aktoro |
Éva Duda[1][2] naskiĝis la 22-an de decembro 1922 en Budapeŝto, ŝi mortis la 10-an de novembro 1998 en Budapeŝto.
Biografio
Camilla Dévay maturiĝis en komerca mezlernejo en sia naskiĝurbo, poste ŝi akiris aktoran diplomon en Akademio pri Teatro kaj Filmo en 1947. Ŝi komencis sian aktoran karieron en Nacia Teatro (Budapeŝto), sed ŝi estis arestita, ĉar dum la nazia erao ŝi estis trudtajpistino. Inter 1947–1957 ŝi estis en prizono aŭ ŝi estis deportita. Depost fiasko de la hungara revolucio de 1956 ŝi denove estis videbla en Teatro Jókai (Békéscsaba), poste en Teatro de Kecskemét (1957-1973), pli poste ŝi revenis al Békéscsaba ĝis la emeritiĝo en 1978. Tamen dum finiĝo de la socialismo en 1989 ŝi ricevis premiorolon, kie ludis kune Dévay kaj Dorottya Udvaros.
Ŝiaj teatraj roloj (elekto)
- William Shakespeare:
- Somermeznokta sonĝo - Titania
- Makbeto - titolrolo
- Othello - Blanca
- Romeo kaj Julieta - ina titolrolo
- Rikardo la 3-a - reĝino Elizabeta
- Friedrich Schiller: Maria Stuart - titolrolo
- József Katona: Bánk bán - Melinda; Gertrudis
- Jenő Huszka: Mária főhadnagy - titolrolo
- Anton Ĉeĥov: Tri fratinoj - Maŝa
- Ferenc Molnár: Olympia – titolrolo
- Mihály Vörösmarty: Csongor és Tünde – Nokto
Ŝiaj filmaj roloj (elekto)
- Mit csinált felséged 3-tól 5-ig? (1964)
- Széchenyi meggyilkoltatása (televizia filmo, 1968)
- Elveszett illúziók (1983)