Adolfo Suárez

Adolfo SUÁREZ González (naskiĝis 25-a de septembro, 1932, en Cebreros, provinco Avilo, mortis la 23-an de marto 2014 en Madrido) estis hispana politikisto.

Adolfo Suárez
Persona informo
Adolfo Suárez
Naskonomo	Adolfo Suárez González
Naskiĝo	25-an de septembro 1932 (1932-09-25) en Cebreros, Provinco Avilo
Morto	23-an de marto 2014 (2014-03-23) (81-jaraĝa) en Madrido, Madrida Regiono
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Alzheimer-malsano kaj kronika obstrukca pneŭmonopatio vd
Tombo	Katedralo de Avilo vd
Religio	katolikismo vd
Etno	Mediteranea raso vd
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Alma mater	Universitato de Salamanko Komplutensa Universitato de Madrido vd
Partio	Centro Democrático y Social (1982–1991) Unión de Centro Democrático (1976–1982) FET y de las JONS (1958–1977) vd
Subskribo
Familio
Patro	Hipólito Suárez (en) vd
Patrino	Herminia González (en) vd
Edz(in)o	Amparo Illana (en) (1961–2001) vd
Infanoj	Adolfo Suárez Illana (en) , Laura Suárez Illana (en) , María Amparo Suárez Illana (en) , Sonsoles Suárez (en) , Francisco Javier Suárez Illana (en) vd
Parencoj	Alejandra Romero Suárez (en) (filino de filino) vd
Profesio
Okupo	politikisto advokato vd
Laborkampo	Politiko kaj diplomatio vd
Aktiva en	Madrido vd
Postenoj Postenoj Member of the Congress of Deputies (en) (1989–1991) President of Liberal International (en) (1989–1992) Member of the Congress of Deputies (en) (1986–1989) Member of the Congress of Deputies (en) (1982–1986) Member of the Congress of Deputies (en) (1979–1982) Member of the Congress of Deputies (en) (1977–1979) Prezidanto de la Registaro de Hispanio (1976–1981) ministre secrétaire général du Mouvement (fr) (1975–1976) vice-secrétaire général du Movimiento (fr) (1975–2005) procurador en Cortes (en) (1971–1977) directeur général de Radiodifusión y Televisión (fr) (1969–1973) gouverneur civil de la province de Ségovie (fr) (1968–1969) procurador en Cortes (en) (1967–1971) Provincial Head of the Movement (en) vd
Honorigoj Honorigoj (2014)  Gran Cross of the Order of James I the Conqueror (en) (2007)  collar of the Order of the Golden Fleece (en) (1997)  honorary doctorate of the University of La Coruña (en) (1996)  Grand Cross of the Order of Liberty (en) (1996)  Premio de la Princino de Asturio pro Konkordo (1995, 1996)  honorary doctor of the University of Madrid Complutense (en) (1981)  Hijo Adoptivo de Ávila (es) (1981)  médaille d'or de la province d'Ávila (fr) (1978)  Granda Kruco de la Milita Ordeno de Kristo (1975)  Imperial Order of the Yoke and Arrows (en) (1973)  Granda Kruco de la ordeno de Izabela la Katolikino (1972)  Grand Cross of the Order of Cisneros (en) (1971)  Grand Cross of the Civil Order of Alfonso X the Wise (en) (1970)  Grand Cross of the Military Merit - White Badge (en) (1969)  Grand Cross of the Order of Civil Merit (en)  Granda Kruco de la Ordeno de la Suno de Peruo vd
Membrecoj Membrecoj Spanish People's Union (en) National Council of the Movement (en) Opus Dei (supernumerary member of Opus Dei (en) ) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Li komencis sian politikan karieron dum la reĝimo de Francisco Franco, kiel lojala frankisto, kaj li atingis la postenon de ministro-ĝenerala sekretario de la Movimiento Nacional, la partio formita el la Hispana Falango. Li ankaŭ estis direktoro de la ŝtata televido.

Por ĝenerala surprizo, li estis elektita de la reĝo Johano Karlo la 1-a kiel ĉefministro en julio 1976, kaj baldaŭ pruvis sian lertecon per la eko de reformoj kiuj kondukis al la starigo de demokratio en la lando. La procezo estis sufiĉe riska, pro la opono de la tradiciistoj (inter kiuj ĉefe la militistoj, multaj el kiuj estis partoprenintaj la civilan militon), kaj pro la premo de la opoziciaj fortoj, kiuj deziris pli rapidan kaj profundan reformon, kun rompo de la tradicio.

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Hispana transiro.

Li formis moderan partion (UCD, Unuiĝo de la Demokrata Centro), kun junaj teknokratoj de la malnova reĝimo kaj moderaj opoziciuloj, kiu venkis la unuajn postmilitajn balotojn, la 15-an de junio 1977, kaj li fariĝis la unua demokratie elektita ĉefministro post la Dua Hispana Respubliko.

La nova Parlamento redaktis novan demokratan konstitucion. Novaj balotoj okazis en 1979, kaj Suárez venkis denove.

Tamen, la malforteco de la partio kondukis lin al la demisio komence de 1981. Dum la parlamenta elekto de lia posteulo Leopoldo Calvo-Sotelo, okazis intento de puĉo, kun invado de la Parlamento. Dum la invado Suárez montris evidentan kuraĝon.

Li forlasis la partion, kaj ankoraŭ klopodis por la novaj elektoj en 1982, sed li fiaskis. Post diversaj balotaj partoprenoj, li definitive forlasis aktivan politikon en 1991.

La reĝo nomumis lin Duko de Avilo.

	„ Mi dankos ke vi ĉiam serĉu tiujn aĵojn, kiuj kunigas vin kaj vi trankvile kaj kun justeca spirito parolu pri tiuj aĵoj, kiuj malkunligas vin. ” — Adolfo Suárez