Pantera

Οι Pantera (ισπανική μετάφραση της λέξης "πάνθηρας") σχηματίστηκαν το 1981 και έγιναν γνωστοί σε κλαμπ του Τέξας παίζοντας τραγούδια των Van Halen και των Kiss.^[3] Η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος αποτελούνταν από τον τραγουδιστή Ντόνι Χαρτ, τους κιθαρίστες Ντάιμπαγκ Ντάρελ και Τέρι Γκλέιζ, τον μπασίστα Τόμι Μπράντφορντ και τον ντράμερ Βίνι Πολ. Το 1982, ο Χαρτ αποχώρησε με τον Γκλέιζ να αναλαμβάνει τα φωνητικά, ενώ τη θέση του Μπράντφορντ πήρε ο Ρεξ Μπράουν.^[4]

Το συγκρότημα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα σε τοπικό επίπεδο, ανοίγοντας τις ζωντανές εμφανίσεις γνωστών glam metal συγκροτημάτων όπως οι Stryper, οι Dokken και οι Quiet Riot, ενώ κυκλοφόρησαν και τον πρώτο τους δίσκο "Metal Magic", τον Ιούνιο του 1983.^[5] Ακολούθησε το "Projects in the Jungle" με τους Pantera να ξεφεύγουν από τις έντονα μελωδικές επιρροές τους.^[6]
Το "I Am the Night" του 1985 κυκλοφόρησε σε παραγωγή του πατέρα των Νταρέλ και Πολ, Τζέρι Άμποτ, κάτι που έγινε στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος.^[7][8] Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσίασε ένα πιο βαρύ ηχητικό σύνολο, αλλά το συγκρότημα έλαβε μικρής προώθησης από την δισκογραφική εταιρεία "Metal Magic", πουλώντας μόλις 25.000 αντίτυπα.^[9] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, ο Γκλέιζ, ο οποίος είχε αλλάξει το όνομα του σε Τέρι Λι, αποχώρησε, με τους Pantera να βρίσκουν τον αντικαταστάτη του στον πρώην τραγουδιστή των Samhain και Razor White, Φιλ Άνσελμο.
Παρ' όλα αυτά, διάφορα προβλήματα συνέχιζαν να απασχολούν το συγκρότημα, με τη νέα τους εταιρεία, "Gold Mountain", να προσπαθεί να τους οδηγήσει σε πιο εμπορικά μονοπάτια. Αντιδρώντας, οι Pantera ηχογράφησαν το βαρύτερο, μέχρι τότε, άλμπουμ τους με τίτλο "Power Metal", το οποίο εκδόθηκε τελικά μέσω της δικής τους εταιρείας, "Metal Magic".^[10]
Οι Pantera πλησίασαν στην διάλυση όταν ο Ντάρελ έκανε οντισιόν για την θέση του κιθαρίστα στους Megadeth, την οποία δεν δέχτηκε αφού είχε σαν όρο να αναλάβει τα τύμπανα του συγκροτήματος ο αδελφός του, αλλά ο Ντέιβ Μαστέιν είχε ήδη συμφωνήσει με το ντράμερ Νικ Μένζα και γι' αυτό το λόγο προσέλαβε τον Μάρτι Φρίντμαν στις κιθάρες.^[11]

Το 1989, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την "Atco" και αποφάσισε να αλλάξει το μουσικό του ύφος αλλά και την εμφάνιση, υιοθετώντας ένα πιο ακραίο και ωμό στυλ. Ο δίσκος "Cowboys from Hell" ηχογραφήθηκε στα "Pantego Sound Studios" και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1990, με στοιχεία hardcore και μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με την μελωδικότητα των προηγούμενων τους άλμπουμ.^[12] Ο δίσκος αποτέλεσε σημείο καμπής για το συγκρότημα, καθώς από το πουθενά, έγινε μια εκ των μεγαλυτέρων ελπίδων στον χώρο της heavy metal, η παρακμή της οποίας ήταν εμφανής (οι Iron Maiden έχασαν τον Άντριαν Σμιθ και τον Μπρους Ντίκινσον, οι Metallica άφησαν τη thrash metal και το γύρισαν σε hard rock, ο Ρομπ Χάλφορντ αποχωρούσε από τους Judas Priest, ο Ντίο έχανε δημοτικότητα, όπως ακριβώς κι ο Όζυ Όσμπορν κι οι Motörhead κι οι Black Sabbath - για να μη μιλήσουμε για τη hair metal, η οποία την προηγούμενη δεκαετία μεσουρανούσε). Έτσι, η απρόσμενη, μάλλον, επιτυχία των Pantera αποτέλεσε μια ανανέωση για τη heavy metal, καθώς το μόνο κλασσικό συγκρότημα που έδειχνε να μην έχει τα προβλήματα των προηγούμενων ήταν οι Megadeth του Ντέιβ Μαστέιν. Ο Ντάρελ αναγνωρίστηκε ως ένας από τους προπάτορες του νέου ήχου της χέβι μέταλ κιθάρας, με το έντονα ρυθμικό και αντικομφορμιστικό στυλ παιξίματος του. Τα βίντεο κλιπ των "Cowboys from Hell", "Domination", "Cemetery Gates" και "'Psycho Holiday" έλαβαν μεγάλο αριθμό μεταδόσεων από το "MTV", κάνοντας το συγκρότημα γνωστό διεθνώς.^[13]
Η περιοδεία για τον δίσκο ξεκίνησε από την Βόρεια Αμερική, όπου οι Pantera εμφανίζονταν με τους Exodus και τους Suicidal Tendencies.^[14] Στο ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας, το συγκρότημα άνοιγε τις εμφανίσεις των Judas Priest και συμμετείχε στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" του "Tushino Air Field" της Μόσχας στις 28 Σεπτεμβρίου 1991 μαζί με τους AC/DC, Metallica και Black Crowes, όπου έπαιξαν μπροστά σε μισό εκατομμύριο θεατές.^[15]

Τον Φεβρουάριο του 1992, κυκλοφόρησε το έκτο τους στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Vulgar Display of Power", το οποίο μπήκε στα βρετανικά τσαρτ σκαρφαλώνοντας στο # 64, ενώ ανέβηκε στο # 44 του Billboard.^[16] Το συγκρότημα παρουσίασε ένα ακόμη πιο ακραίο πρόσωπο, ενώ δήλωναν δημοσίως ότι οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ έκαναν χρήση ναρκωτικών. Το άλμπουμ επιβεβαίωσε την κυριαρχία των Pantera στη heavy metal και περιλάμβανε τα πασίγνωστα τραγούδια "Walk", "No Good (Attack The Radical)", "Mouth For The War", "This Love" και "A New Level".

Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pantera εμφανίζονταν με ονόματα όπως οι Megadeth, οι Sacred Reich, οι Soundgarden, οι Skid Row, κ.α.^[17] Έπαιξαν στην Ιαπωνία για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1992 και εμφανίστηκαν μαζί με τους Iron Maiden και τους Black Sabbath στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στην Ιταλία στις 12 Σεπτεμβρίου 1992.^[18]

Παρά την ακραία μορφή του, το "Far Beyond Driven" που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1994, σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[19] Το άλμπουμ περιλάμβανε επίσης μεγάλες επιτυχίες του σχήματος, όπως το "5 Minutes Alone", και το "I'm Broken". Το συγκρότημα περιόδευσε μαζί με τους Crowbar στην Βόρεια Αμερική, συνεχίζοντας στην Λατινική Αμερική μαζί με τους Lethal και τους Animal.^[20] Το καλοκαίρι περιόδευσαν με τους Sepultura και τους Biohazard, ενώ εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 4 Ιουνίου 1994 μαζί με τους Aerosmith, Sepultura, Extreme, κ.α..^[21]

Το 1995, το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει, αλλά μετά από μία συναυλία στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Άνσελμο κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια που έκανε επί σκηνής και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη δεχόμενος ότι βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.^[22]
Την ίδια χρονιά, ο τραγουδιστής των Pantera κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με το προσωπικό του σχήμα, τους Down, το οποίο έφερε τον τίτλο "Nola".^[23] Οι Pantera επέστρεψαν με τον δίσκο "The Great Southern Trendkill" τον Απρίλιο του 1996, σε μία πιο ενδοσκοπική και σκοτεινή κυκλοφορία σε σχέση με τους προκατόχους της.^[24] Το συγκρότημα ξεκίνησε την αμερικάνικη περιοδεία του τον Αύγουστο του 1996 μαζί με τους White Zombie και τους Deftones.^[25]
Το 1997, τα "Cowboys from Hell", "Vulgar Display of Power" και "Far Beyond Driven" έγιναν πλατινένια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 29 Ιουλίου κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Official Live: 101 Proof", ανεβαίνοντας στο αμερικάνικο Top-20.^[26] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, το συγκρότημα αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας δίνοντας τροφή στις φήμες για διάλυση των Pantera.

Το συγκρότημα επέστρεψε στην ενεργό δράση με τον δίσκο "Reinventing the Steel" τον Μάρτιο του 2000.^[27] Το σινγκλ "Revolution Is My Name" έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Γκράμι και το άλμπουμ ανέβηκε στο # 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[28] Ο κιθαρίστας των Slayer, Κέρι Κινγκ συμμετείχε στο τραγούδι "Goddamn Electric" παίζοντας το σόλο κιθάρας και οι Pantera περιόδευσαν στην Ευρώπη μαζί με τους Satyricon.^[29][30] Οι εμφανίσεις τους στην Βόρεια Αμερική αναβλήθηκαν λόγω τραυματισμού του Άνσελμο, ο οποίος έσπασε δύο πλευρά.^[31] Στη συνέχεια της περιοδείας, οι Pantera έφθασαν μέχρι το Άνκορατζ της Αλάσκα,^[32] ενώ έπαιξαν και στην Σεούλ της Κορέας πριν μεταβούν στην Αυστραλία τον Μάιο του 2001, μαζί με τους Corrosion of Conformity.^[33][34] Συνέχισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μία περιοδεία με την ονομασία "Extreme Steel", μαζί με τους Slayer, Morbid Angel, Static X και Scrape.^[35] Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα αποσύρθηκε από το ευρωπαϊκό κομμάτι της περιοδείας λόγω του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.^[36]

Προς το τέλος του 2001, ο Άνσελμο ανακοίνωσε την δημιουργία δύο ακόμη συγκροτημάτων, των Southern Isolation και των Enoch. Επίσης, οι Πολ και Νταρέλ, σχημάτισαν τους Gasoline.^[37] Το 2002, ο Ανσέλμο επέστρεψε με το "Down II: Bustle In Your Hedgerow" των Down και το "Use Once And Destroy" των Superjoint Ritual.^[38]
Τον Ιανουάριο του 2003, τα αδέλφια Άμποτ, δημιούργησαν τους New Found Power, με τον Πάτρικ Λάχμαν στα φωνητικά και τον Σον Μάθιους στο μπάσο. Το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Damageplan, τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, με το άλμπουμ "New Found Power" να ανεβαίνει στο αμερικάνικο Top-40, ενώ το ίδιο ετος, ο Ανσέλμο κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ των Superjoint Ritual "A Lethal Dose of American Hatred".^[39] Οι Superjoint Ritual αποτέλεσαν μια άτυπη συνέχεια των Pantera, η οποία διήρκησε, επιτυχώς, για τέσσερα χρονια (2002-2005).

Τα μέλη των Pantera αποφασίζουν να ολοκληρώσουν οριστικά την επιτυχημένη πορεία τους στο τέλος του 2003. Παρ' όλα αυτά, μέσα στο 2004, επήλθε κλίμα επιθυμίας και από τις δύο πλευρές για μια πιθανή επανένωσή τους. Η πιθανότητα αυτή χάθηκε όταν στη συναυλία των Damageplan στο Κολούμπους του Οχάιο στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ο Ντάρελ δολοφονήθηκε επί σκηνής από τον 23χρονο Νέιθαν Γκέιλ, ο οποίος σκότωσε και άλλα τρία άτομα, πριν χάσει την ζωή του από πυρά αστυνομικών. ^[40] Ο κιθαρίστας, θάφτηκε σε φέρετρο που έφερε το λογότυπο του αγαπημένου του συγκροτήματος, των Kiss, ενώ μαζί του, τοποθετήθηκε μία κιθάρα του Έντι Βαν Άλεν.^[41] Το Μάιο του 2005 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Rebal Meets Rebel", το οποίο αποτελεί, ανεπίσημα, το δέκατο και τελευταίο άλμπουμ των Pantera, χωρίς τον Ανσέλμο στα φωνητικά. Το άλμπουμ αυτό ανήκει στο είδος της country metal και ηχογραφήθηκε μεταξύ των χρονολογιών 1999-2003, από τους πρώην μουσικούς των Pantera με τον τραγουδιστή Ντέιβιντ Άλαν Κόε στα φωνητικά.

Από τις αρχές του 2014, υπήρξαν φήμες, σχετικά με το αν ο Phil Anselmo, μπορεί να συνεργαστεί και πάλι με τον Vinnie Paul, για να επανενωθούν οι Pantera, με τον Zakk Wylde στην κιθάρα. Πιο συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2014, ο Anselmo, δήλωσε ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί με τον αδελφό του Dimebag,^[42] ο Vinnie Paul όμως, με τη σειρά του, ανέφερε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί η επανένωση, για κανέναν λόγο.^[43] Όταν μάλιστα ο Βίνι Πολ έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2018, το πλάνο αυτό εγκαταλείφθηκε. Έτσι, έπεσε η αυλαία για το συγκρότημα που κράτησε ζωντανή τη heavy metal τα δυσκολότερα χρόνια της.

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Pantera στο Facebook
• Pantera στο Twitter
• Pantera στο AllMusic
• Pantera στο Metal Storm
• Pantera στο LetsSingIt