Machine Head

Μετά την αποχώρηση του από τους Vio-lence, ο Ρομπ Φλιν αποφάσισε να δημιουργήσει τους Machine Head μαζί με τον μπασίστα Άνταμ Ντους, εντάσσοντας στο νεοσύστατο σχήμα τον κιθαρίστα Λόγκαν Μέιντερ και το ντράμερ Τόνι Κοστάντζα. Πρώτη τους σύνθεση, υπήρξε το κομμάτι "Death Church" και το συγκρότημα υπέγραψε στη δισκογραφική εταιρεία "Roadrunner Records", πριν περιοδεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Napalm Death και Obituary. Το 1994, τα τύμπανα ανέλαβε ο ελληνικής καταγωγής Κρις Κόντος.^[1]

Ο πρώτος τους δίσκος, κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1994, με τίτλο "Burn My Eyes" και ανέβηκε στην 25η θέση των βρετανικών τσαρτ, όπου βραβεύθηκε ως ασημένιος, με το σινγκλ "Old", να μπαίνει στο Top-50.^[2] Για την προώθηση του άλμπουμ, οι Machine Head περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική με τους Slayer και Biohazard, ενώ με τους πρώτους συνέχισαν και στη Μεγάλη Βρετανία.^[3] Το 1995, πραγματοποίησαν άλλη μία βρετανική περιοδεία με τους Σουηδούς Mary Beats Jane να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους και συμμετείχαν στο "Monsters of Rock" του Ντόνιγκτον.^[4] Την ίδια χρονιά, τα τύμπανα ανέλαβε ο Γουόλτερ Ράιαν για σύντομο χρονικό διάστημα, πριν αντικατασταθεί από τον Ντέιβ ΜακΚλέιν, τον Δεκέμβριο.^[5]

Ο δεύτερος τους δίσκος με τίτλο "The More Things Change...", κυκλοφόρησε στις 25 Μαρτίου 1997 σε παραγωγή του Κόλιν Ρίτσαρντσον.^[6] Το άλμπουμ μπήκε στο Billboard 200 και το Top-20 στη Μεγάλη Βρετανία, με το συγκρότημα να περιοδεύει με τους Napalm Death και τους Skinlab. Ακολούθησαν περιοδείες με τους Pantera στην Ευρώπη και τους Megadeth στην Αμερική, πριν την αποχώρηση του Μέιντερ και την αντικατάσταση του από τον Αρού Λάστερ.^[7]

Ακολούθησε το άλμπουμ "The Burning Red" το καλοκαίρι του 1999, με τους Machine Head να μπαίνουν για πρώτη φορά στο Top-100 του Billboard, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία ο δίσκος έφθασε στο # 13 και βραβεύθηκε ως ασημένιος.^[8] Στα τέλη του 2000, διαδόθηκαν φήμες ότι ο ΜακΚλέιν αποχώρησε, κάτι που διέψευσε το συγκρότημα. Το καλοκαίρι του 2001, ηχογράφησαν το "Supercharger" με έντονες nu metal επιρροές, με τον δίσκο να κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, γνωρίζοντας μικρότερη επιτυχία από τους προκατόχους του.^[9] Το σινγκλ "Crashing Around You" περιελάμβανε ζωντανές εκτελέσεις των "Silver" και "Ten Ton Hammer" ηχογραφημένα στη Σουηδία με παραγωγό τον μπασίστα των Candlemass, Λέιφ Έντλινγκ. Παρ' όλα αυτά, το βίντεο του ομώνυμου κομματιού λογοκρίθηκε και απορρίφθηκε από τα αμερικάνικα ΜΜΕ, για να αντικατασταθεί από "Deafening Silence".^[10] Την ίδια περίοδο, ο Λάστερ αποχώρησε λόγω μουσικών διαφωνιών με τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, με τον Φιλ Ντέμελ να παίρνει τη θέση του.^[11]

Τον Δεκέμβριο του 2001, ηχογράφησαν το πρώτο τους ζωντανό άλμπουμ με τίτλο "Hellalive", το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2003, την ίδια περίοδο που ηχογράφησαν διασκευές στα κομμάτια "Battery" των Metallica, "Jizzlobber" των Faith No More και "Toxic Waltz" των Exodus, μετά από ψηφοφορία των οπαδών τους στην επίσημη τους ιστοσελίδα.^[12] Παράλληλα, ηχογράφησαν το πέμπτο τους άλμπουμ με τίτλο "Through the Ashes of Empires", το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της "Roadrunner Records" στην Ευρώπη, αλλά προβλήματα του συγκροτήματος με το αμερικάνικο παράρτημα της εταιρείας οδήγησαν στην επίσημη κυκλοφορία του στην πατρίδα τους στις 20 Απριλίου 2004.^[13] Η χρονιά τους έκλεισε με ευρωπαϊκές εμφανίσεις, με τους Kill II This ως support συγκρότημα, ενώ το άλμπουμ σκαρφάλωσε για τέταρτη συνεχόμενη φορά στο γερμανικό Top-30.^[14] Το καλοκαίρι του 2004, εμφανίστηκαν σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου του "Download" στη Βρετανία και του "Rock Am Ring" στη Γερμανία.^[15] Ακολούθησε μία περιοδεία στη Βόρεια Αμερική, πριν ο Φλιν αντιμετωπίσει προβλήματα με τη φωνή του και αναγκαστούν να ακυρώσουν την εμφάνιση τους στο Κολόμπους του Οχάιο. Τον Αύγουστο του 2004, πραγματοποίησαν την περιοδεία "RoadRage 2004" με τους Chimaira και Trivium, γιορτάζοντας τα δέκα χρόνια τους στις 8 Αυγούστου, όπου έπαιξαν ολόκληρο το άλμπουμ "Burn My Eyes", όπως και διασκευές στο "Creeping Death" των Metallica, το "Walk" των Pantera, το "Roots Bloody Roots" των Sepultura και το "Live Wire" των Motley Crue.^[16] Ακολούθησαν εμφανίσεις στην Αυστραλία στις αρχές Οκτωβρίου, πριν πραγματοποιήσουν μία εκτεταμένη ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Caliban και τους God Forbid.^[17]

Στις 25 Μαρτίου 2005, έπαιξαν στο Ντουμπάι μαζί με τους The Darkness και Sepultura και έναν μήνα αργότερα περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Lamb of God.^[18] Οι Machine Head συμμετείχαν με τη διασκευή τους στο "Battery" των Metallica, στη συλλογή "Remastered", η οποία αποτελούνταν από διασκευές στο άλμπουμ "Master of Puppets". Τον Αύγουστο του 2006, το συγκρότημα μπήκε στα "Sharkbite Studios", αποκαλύπτοντας ότι ο τίτλος του νέου τους άλμπουμ θα ήταν "The Blackening". Πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, οι Machine Head περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική με τους Lamb of God, Gojira και Trivium.^[19] Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 26 Μαρτίου 2007, ανεβαίνοντας στο # 16 των βρετανικών τσαρτ, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες πούλησε 15.000 αντίτυπα κατά την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του φθάνοντας στο # 54 του Billboard. Για την προώθηση του, το συγκρότημα άνοιγε τις εμφανίσεις των Megadeth και Heaven and Hell,^[20] ενώ το καλοκαίρι του 2007 συμμετείχε στην περιοδεία "Rockstar Energy Mayhem" με ονόματα όπως οι Disturbed, Slipknot, Dragonforce, Airbourne, κ.α..^[21]

Τον Οκτώβριο του 2008, περιόδευσαν στην Αυστραλία με τους Slipknot, συνεχίζοντας με τους ίδιους και τους Children of Bodom στην Ευρώπη μέχρι τα τέλη της χρονιάς, ενώ παράλληλα ηχογράφησαν μία διασκευή στο "Hallowed Be Thy Name" των Iron Maiden για τη συλλογή "Maiden Heaven: A Tribute to Iron Maiden".^[22][23][24] Στη συνέχεια, συμμετείχαν στην περιοδεία των Metallica για την προώθηση του "Death Magnetic" με την ονομασία "World Magnetic Tour" και το καλοκαίρι του 2009 έλαβαν μέρος στην "Canadian Carnage tour" με τους Megadeth, Slayer και Suicide Silence.^[25][26]

Το Νοέμβριο του 2010, ξεκίνησαν να ηχογραφούν το επόμενο τους άλμπουμ με τίτλο "Unto the Locust", το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2011 σε παραγωγή του Ρομπ Φλιν.^[27] Λίγους μήνες νωρίτερα, περιόδευσαν με την περιοδεία "Rockstar Mayhem Festival",^[28] ενώ ο δίσκος ανέβηκε στο # 22 στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Top-10 στη Γερμανία, την Αυστρία, τη Φινλανδία και την Αυστραλία. Για την προώθηση του, εμφανίζονταν στην Ευρώπη με τους Bring Me the Horizon, DevilDriver και Darkest Hour και στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Suicide Silence, Darkest Hour, και Rise to Remain.^[29][30]

Το 2012, εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο "Soundwave Festival" της Αυστραλίας και συμμετείχαν στα "Download", "Metalcamp", "Graspop", "Bloodstock Open Air" και "Wacken".^[31] Στα τέλη της χρονιάς, η βορειοαμερικανική περιοδεία τους ακυρώθηκε λόγω προβλήματος βουβωνοκήλης που αντιμετώπισε ο Φλιν.^[32] Ο Άνταμ Ντους αποχώρησε από το συγκρότημα τον Φεβρουάριο του 2013 και τέσσερις μήνες αργότερα έγινε μέλος του σχήματος ο πρώην ρυθμικός κιθαρίστας των Sanctity, Τζάρεντ ΜακΊτσερν.^[33][34]

Στα τέλη της χρονιάς, οι Machine Head υπέγραψαν στη δισκογραφική εταιρεία "Nuclear Blast" και τον Φεβρουάριο του 2014 ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του όγδοου δίσκου τους με τίτλο "Bloodstone & Diamonds",^[35] το οποίο κυκλοφόρησε στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους και ανέβηκε στο # 21 του Billboard, την υψηλότερη θέση από οποιοδήποτε άλλο δίσκο του συγκροτήματος μέχρι τότε.^[36]

Τον Σεπτέμβριο του 2017, ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του επόμενου τους άλμπουμ με τίτλο "Catharsis" και πιθανή κυκλοφορία στις αρχές του επόμενου έτους.^[37]

Στις 28 Σεπτεμβρίου του 2018, ο Robb Flynn μέσω ενός ζωντανού video στο Facebook, εξήγησε πως οι Demmel και McClain αποχώρησαν από από τη μπάντα. Ξεκαθάρισε επίσης ότι οι Machine Head δεν τελειώνουν, απλώς τελειώνει αυτή η εποχή τους^[38].

• Machine Head στο Allmusic
• Machine Head Αρχειοθετήθηκε 2015-09-25 στο Wayback Machine. στο Starpulse
• Machine Head δισκογραφία στο Metal Storm
• Machine Head στην Encyclopaedia Metallum