Dragon 2

Υπάρχουν δυο εκδοχές: Crew Dragon και Cargo Dragon.^[10] Αρχικά η κάψουλα Crew Dragon αποκαλούταν DragonRider^[11][12] και από την αρχή ήταν σχεδιασμένη να μπορεί να μεταφέρει επτά άτομα πληρώματος και φορτίο.^[13][14] Έχει τη δυνατότητα να εκτέλεση πλήρη αυτόματα ραντεβού και να συνδεθεί με τον ΔΔΣ (ή άλλα διαστημόπλοια) με την ικανότητα χειρωνακτικής παρέμβασης χρησιμοποιώντας το σύστημα σύνδεσης της ΝΑΣΑ (NASA Docking System).^[15][16] Για τυπικές αποστολές, το Crew Dragon θα παραμένει συνδεδεμένο στον ΔΔΣ για 180 μέρες, αλλά είναι σχεδιασμένο να παραμένει στον σταθμό μέχρι και 210 μέρες, παρόμοια με το Ρώσικο διαστημόπλοιο Σογιούζ.^[17][18][19] Από την αρχή της ανάπτυξης του, η SpaceX ήθελε να χρησιμοποίηση ένα ενσωματωμένο σύστημα διαφυγής.^[20][21][22]

H SpaceX αρχικά ήθελε να χρησιμοποιήσει τις μηχανές SuperDraco ως το κύριο μέσο προσγείωσης και την προσθαλάσσωση με τη χρήση αλεξίπτωτων ως δευτερεύον μέσο προσγείωσης. Η προσθαλάσσωση παρουσιάστηκε στη NASA ως "η βασική μέθοδος επιστροφής και ανάκτησης για της πρώτες πτήσεις" του Crew Dragon. Αργότερα, η προωθητική προσγείωση ματαιώθηκε, αφήνοντας την προσθαλάσσωση ως τη μόνη μέθοδο επιστροφής.^[23] Η Paragon Space Development Corporation βοήθησε στην ανάπτυξη του συστήματος υποστήριξης ζωής του Crew Dragon.

Το 2012, η SpaceX και η Orbital Outfitters συνεργάστηκαν για τη δημιουργία μας διαστημικής στολής, την όποια θα φοράνε οι αστροναύτες κατά την εκτόξευση και την επανείσοδο.^[24] Κάθε μέλος του πληρώματος έχει μια ειδικά φτιαγμένη στα μετρά του στολή. Η στολή έχει σχεδιαστή κυρίως για χρήση μέσα στο Dragon, αλλά μπορεί να προστατέψει τους αστροναύτες στην περίπτωση ακαριαίας αποσυμπίεση της κάψουλας. Η στολή μπορεί να ψύχει τους αστροναύτες κατά τη διάρκεια κανονικών πτήσεων.^[25][26] Κατά τη δοκιμή SpX-DM1, τοποθετήθηκε στο διαστημοπλοίου ένα μανεκέν, με το όνομα Ripley, που φορούσε τη στολή. Η στολή κατασκευάζεται από Nomex ένα φλογοεπιβραδυντικό υλικό παρόμοιο του Kevlar.

Στης 18 Μάιου 2012, σε μια σύσκεψη της NASA, η SpaceX δήλωσε πως το κόστος εκτόξευσης του Dragon θα είναι 160 εκατ. $ ή περίπου 20 εκατ. $ ανά θέση, αν η NASA χρησιμοποιεί το Crew Dragon τουλάχιστον 4 φόρες το χρόνο και έχει πλήρωμα 7 ατόμων.^[27] Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κόστος εκτόξευσης του Σογιούζ που είναι 76 εκατ. $ ανά θέση για τους αστροναύτες της NASA.^[28] Ο σχεδιασμός του διαστημόπλοιου αποκαλύφθηκε στης 29 Μάιου 2014 στα κεντρικά της SpaceX στο Χόθορν της Καλιφόρνιας.^[29][30][31] Τον Οκτώβριο του 2014, η NASA διάλεξε το Dragon ως υποψήφιο διαστημόπλοιο για να μεταφέρει Αμερικανούς αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υπό την αιγίδα του προγράμματος Commercial Crew.^[32][33]

Το Dragon 2 περιλαμβάνει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:^[29][30][34] To Dragon 2 είναι εν μέρει επαναχρησιμοποιήσιμο με αποτέλεσμα να έχει μειωμένο κόστος λειτουργίας. Η SpaceX σκοπεύει να χρησιμοποιήσει καινούριες Crew Dragon κάψουλες σε κάθε επανδρωμένη αποστολή της NASA.^[35] Το Cargo Dragon μπορεί να μεταφέρει μέχρι 3.307 κιλά στο ΔΔΣ. Το Crew Dragon έχει χωρητικότητα για επτά αστροναύτες, με τη NASA να χρησιμοποιεί μόνο τέσσερις θέσεις για τις αποστολές της. Πάνω από τις θέσεις, υπάρχει ένας πίνακας ελέγχου με τρεις οθόνες, μια τουαλέτα και η καταπαχτή σύνδεσης. Η προσθαλάσσωση επιταχύνεται με τη βοήθεια τεσσάρων αλεξίπτωτων. Το σύστημα αλεξίπτωτων υπέστη ολοκληρωτικό ανασχεδιασμό από αυτό που χρησιμοποιείτε στο Dragon, ώστε να μπορεί να ανοίγει σε διάφορα σενάρια διαφυγής.^[36]

Το Crew Dragon έχει οκτώ πλαϊνές μηχανές SuperDraco, χωρισμένες σε τέσσερα ζευγάρια, οπού κάθε μηχανή μπορεί να παράγει μέχρι 71 κιλο-νιούτον ώσης.^[29] Κάθε ζευγάρι περιέχει τέσσερις προωθητήρες Draco για τη ρύθμιση του υψόμετρου και για τροχιακούς ελιγμούς. Ο θάλαμος ανάφλεξης των μηχανών SuperDraco εκτυπώνεται τρισδιάστατα^[37] και κατασκευάζεται από Inconel, μια αλόη από νικέλιο και σίδηρο, με την τεχνική laser sintering. Οι μηχανές περιέχονται σε ένα προστατευτικό ατρακτίδιο για την αποφυγή εξαπλώσεις του κίνδυνου σε περίπτωση βλάβης ενός κινητήρα.

Όταν είναι σε τροχιά, το Dragon 2 μπορεί να συνδεθεί με τον ΔΔΣ αυτόνομα. Το Dragon συνδεόταν με τη βοήθεια του ρομποτικού χαϊριού Canadarm2 όπου το ελλιμένιζε στον ΔΔΣ. Οι πιλότοι διατηρούν την ικανότητα να συνδέουν το διαστημόπλοιο στον ΔΔΣ μέσω χειριστηρίων που βρίσκονται στον πινάκα ελέγχου του οχήματος. Το Dragon 2 μπορεί να λειτουργήσει στο απολυτό κενό, και ως μετρό ασφαλείας το πλήρωμα θα φοράει διαστημικές στολές, σχεδιασμένες από τη SpaceX, για να τους προστατεύσει σε περίπτωση ακαριαίας απώλειας πίεσης. Ακόμα, το διαστημόπλοιο μπορεί να επιστρέψει ασφαλές πίσω στη γη σε περίπτωση διαρροής αέρα από οπή διαμέτρου μέχρι και 6,33 mm.^[38]

Το καύσιμο αποθηκεύεται σε σφαιρικές δεξαμενές που κατασκευάζονται από τιτάνιο και εξωτερικά είναι ενισχυμένες με ίνες άνθρακα. Μια θερμική ασπίδα κατασκευασμένη από PICA-X προστατεύει την κάψουλα κατά την επανείσοδο της στην ατμοσφαίρα.^[38] Το επαναχρησιμοποιήσιμο κωνικό ρηχός, που προστατεύει το διαστημόπλοιο κατά την άνοδο και κατά τα την επανείσοδο,^[38] είναι στερεωμένο πάνω σε έναν αρμό για να επιτρέπει στο διαστημόπλοιο να συνδέετε στο διάστημα.^[39]

Ο αποθηκευτικός χώρος είναι το τρίτο δομικό στοιχείο του διαστημόπλοιου όπου περιέχει ηλιακούς συλλέκτες, θερμαντικά σώματα για την αφαίρεση θερμότητας και πτερύγια για να παρέχουν αεροδυναμική ισορροπία σε περιπτώσεις εκτατής διαφυγής.^[38]

Το προηγούμενο Dragon χρησιμοποιούσε αναδιπλούμενες ηλιακές συστοιχίες οι οποίες στο Dragon 2 έχουν αντικατασταθεί με ηλιακά πάνελ που βρίσκονται πάνω από τον αποθηκευτικό χώρο. Η αύξηση του όγκου μειώνει τον αριθμό τον μηχανισμών που χρειάζονται όπου με τη σειρά του αυξάνει την αξιοπιστία του διαστημόπλοιου.

Οι Crew Dragon μονάδες και αποστολές μετά την έκρηξη της C201 μονάδας στης 20 Απριλίου, 2019.^[40]

Εικόνα	Συριακός Αριθμός[41]	Όνομα	Κατάσταση	Πτήσεις	Παρατήρησης
	C200	DragonFly	Αποσυρμένη	0	Δοκιμή διαφυγής βάσης
	C201	N/A	Κατεστραμμένη	1	Demo-1
	C205	N/A	Αποσυρμένη	1	Δοκιμή συστήματος διαφυγής πτήσης
	C206	Endeavour	Ενεργή	0	Demo-2
	C207	N/A		0	CCtCap-1

• SpaceX
• Falcon Heavy
• NASA
• Πρόγραμμα Σογιούζ

• Dragon - Η επίσημη ιστοσελίδα