Χρήστος Ξανθόπουλος - Παλαμάς

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και ήταν γιος του Ξανθόπουλου και της Σοφίας Παλαμά. Από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από τις οικογένειες Παλαμά, Τρικούπη και Κανάρη ενώ ήταν εγγονός του Χρήστου Παλαμά, αδελφού του Κωστή Παλαμά, και δισέγγονος του Μιλτιάδη Κανάρη. Ακολούθησε σταδιοδρομία στο διπλωματικό σώμα διαγράφοντας σε αυτό σημαντική πορεία. Το 1941 παραιτήθηκε από το διπλωματικό σώμα, στο οποίο ανακλήθηκε το 1944. Διετέλεσε γραμματέας της πρεσβείας της Ελλάδας στη Γαλλία, γραμματέας της ελληνικής αντιπροσωπίας στην Κοινωνία των Εθνών (1931), διευθυντής οικονομικών υποθέσεων στο υπουργείο εξωτερικών, αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, γενικός διευθυντής του υπουργείου εξωτερικών (1960 - 1962) καθώς και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (1962 - 1964).^[1][2][3] Την περίοδο 1967 - 1970 υπηρέτησε ως πρεσβευτής της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον.

Στις 6 Ιανουαρίου 1964 ανέλαβε το υπουργείο εξωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Παρασκευόπουλου, η οποία παραιτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους.^[4] Στις 21 Ιουλίου 1970 διορίστηκε υφυπουργός εξωτερικών στη δικτατορική κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδόπουλου για να εξελιχθεί στη συνέχεια σε αναπληρωτή υπουργό εξωτερικών^[5]. Τελικώς παρέμεινε μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου 1972. Στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών.^[6] Ως υπουργός επί των εξωτερικών προώθησε πολιτική ανοιγμάτων προς τις κομμουνιστικές χώρες.^[7]

Στη σύσκεψη της Τρίτης 23 Ιουλίου 1974, στην οποία συμμετείχαν οι Φαίδων Γκιζίκης, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Γεώργιος Μαύρος Ευάγγελος Αβέρωφ, Πέτρος Γαρουφαλιάς, Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος και ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης, καθώς και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Μαρκεζίνης πρότεινε την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Χρήστο Ξανθόπουλο - Παλαμά.^[8][9]

Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη υπήρξε η στάση του στο Κυπριακό, καθώς ήταν οπαδός του συμβιβασμού με την Τουρκία σε μία διχοτομική λύση διπλής ένωσης.^[10] Ο ίδιος πίστευε ότι μία τέτοια διευθέτηση αποτελούσε «ρεαλιστική» λύση, αγνοώντας όμως την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο, καθώς εκτιμούσε, εντελώς ανεδαφικά^[10] ότι θα μπορούσαν να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των ίδιων των Κυπρίων. Για αυτή του τη στάση, ο Ξανθόπουλος - Παλαμάς κατηγορήθηκε ως προδότης, τόσο από τον Μακάριο^[10] όσο και από τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Από τη σύζυγό του, Ελένη Ξανθοπούλου, θεσπίστηκε το "έπαθλο Χρήστου και Ελένης Ξανθοπούλου - Παλαμά" που απονέμεται κάθε χρόνο από την Ακαδημία Αθηνών.^[11] Είχε συγγράψει διάφορα έργα μεταξύ των οποίων το Διπλωματικό τρίπτυχο κ.ά.

Απεβίωσε στη Βιέννη σε ηλικία 72 ετών ^[12]και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Παλαμά - Ξανθοπούλου.