Φόρτσα Ιτάλια (2013)

Το νέο Φόρτσα Ιτάλια ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2013^[11][12], συστάθηκε την 18η Σεπτεμβρίου^{[13][14][15][16]} και ιδρύθηκε επίσημα την 16η Νοεμβρίου.^[17] Την 15η Νοεμβρίου, ορισμένα από τα μέλη του Λαού της Ελευθερίας αποσπάστηκαν και ίδρυσαν τη χριστιανοδημοκρατική Νέα Κεντροδεξιά με πρόεδρο τον Αντζελίνο Αλφάνο,^[18] Λίγο νωρίτερα, άλλη μία πολιτική ομάδα του ΛτΕ αποσπάστηκε και ίδρυσε το κόμμα "Ιταλία Πρώτα" με αρχηγό τον πρώην δήμαρχο της Ρώμης Τζιάνι Αλεμάνο. Σύντομα το Ιταλία Πρώτα συγχωνεύτηκε με τα Αδέλφια της Ιταλίας.^[19][20] Τον Αύγουστο του 2013 ο Μπερλουσκόνι καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή, και ως αποτέλεσμα του νέου νόμου κατά της διαφθοράς η Γερουσία της Δημοκρατίας του απαγόρευσε την θητεία σε βουλευτικό γραφείο για 6 χρόνια, μέχρι το 2019.^[21][22] Τότε, το Φόρτσα Ιτάλια ήταν αντιπολιτευόμενο στην Μεγάλη κυβέρνηση συνεργασίας του Ενρίκο Λέτα.^[23][24][25] Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2013, ο Μπερλουσκόνι είχε διορίσει δύο αντιπροέδρους για το κόμμα: τον Αντόνιο Ταγιάνι (τότε Επίτροπος της Ε.Ε. και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος) και τον Τζιοβάννι Τότι (πρώην δημοσιογράφος των Studio Aperto και TG4^[26] του Mediaset του Μπερλουσκόνι).^[27][28][29]

Στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2014 το Φόρτσα Ιτάλια συγκέντρωσε το 16,8% των ψήφων και πήρε τις 13 από τις 73 έδρες.^[30] Κατά την περίοδο πριν τις Ιταλικές περιφερειακές εκλογές του 2015, το Φόρτσα Ιτάλια ήταν χωρισμένο σε τρεις μεγάλες παρατάξεις: στους πιστούς του Μπερλουσκόνι, στους «Ανακατασκευαστές» του Φίτο και στους νοσταλγικούς της «συμφωνίας του Ναζωραίου».^{[31][32][33][34]} Ορισμένα μέλη εγκατέλειψαν το κόμμα^[35][36] ενώ άλλα επέδειξαν φιλοκυβερνητική διάθεση.^{[37][38][39][40][41]} Δύο εβδομάδες πριν από τις περιφερειακές εκλογές, ο Φίτο εγκατέλειψε την ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εντάχθηκε στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές. Επίσης, εγκατέλειψε το Φόρτσα Ιτάλια και ίδρυσε δικό του κόμμα, που ονομάστηκε Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές.^[42] Μέχρι τα μέσα Ιουλίου, εννέα βουλευτές, δέκα γερουσιαστές και άλλος ένας ευρωβουλευτής εγκατέλειψαν το Φόρτσα Ιτάλια και ακολούθησαν τον Φίτο.^{[43][44][45][46]}  Στις εκλογές το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε τις 5 από τις 7 θέσεις Προέδρων, ενώ το Φόρτσα Ιτάλια κέρδισε μόνο μία: ο Τότι εξελέγη Πρόεδρος της Λιγυρίας.^[47] Στα τέλη του Ιουλίου, άλλη μία πολιτική ομάδα εγκατέλειψε το Φόρτσα Ιτάλια και ίδρυσε τη Φιλελεύθερη Λαϊκή Συμμαχία με πρόεδρο τον Ντένις Βερντίνι.^[48][49][50]

Στις δημοτικές εκλογές του Μιλάνου το 2016, υποψήφιος του Φόρτσα Ιτάλια ήταν ο Στέφανο Παρίσι, ο πρώην γενικός διευθυντής της Γενικής Συνομοσπονδίας της Ιταλικής Βιομηχανίας (Confindustria) και διευθύνων σύμβουλος της τηλεπικοινωνιακής εταιρείας Fastweb. Στον δεύτερο γύρο των εκλογών, έχασε με μικρή διαφορά από τον Τζιουζέπε Σάλα του Δημοκρατικού Κόμματος. Μετά τις εκλογές, το Φόρτσα Ιτάλια χωρίστηκε σε δύο παρατάξεις: του Παρίσι που πρότεινε μία πιο παραδοσιακή κεντροδεξιά "φιλελεύθερη-λαϊκή" κατεύθυνση, και του Τότι που πρότεινε ενίσχυση της κεντροδεξιάς συμμαχίας.^[51][52][53] Κατά τον Νοέμβριο^[54][55] ο Μπερλουσκόνι αποκήρυξε τον Παρίσι, ο οποίος αποκρίθηκε ιδρύοντας ένα δικό του κόμμα, το Ενέργειες για την Ιταλία (EpI).^[56][57][58] Από τότε, το Φόρτσα Ιτάλια ενίσχυσε τη θέση του στο κοινοβούλιο χάρη στην εισροή βουλευτών από άλλα κόμματα. Τον Αύγουστο του 2016 ήρθαν δύο γερουσιαστές, και τον Νοέμβριο ο Μάριο Μάουρο του Λαϊκοί για την Ιταλία (PpI). ^[59] Μέχρι τον Ιούνιο του 2017, στο κόμμα εντάχθηκαν 3 βουλευτές και ένας γερουσιαστής από τη Λαϊκή Εναλλακτική (AP), ένας βουλευτής και έναν γερουσιαστής από την Μικτή Ομάδα, κ.α.^{[60][61][62][63]}

Τον Ιανουάριο του 2017 ο Αντόνιο Ταγιάνι εξελέγη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ήταν ο πρώτος Ιταλός μετά τον Εμίλιο Κολόμπο (1977-1979). Στις γενικές εκλογές του 2018, το Φόρτσα Ιτάλια συμμετείχε ως μέρος της Κεντροδεξιάς Συμμαχίας, η οποία κέρδισε τις 265 από τις 630 έδρες της Βουλής και τις 137 από τις 315 έδρες της Γερουσίας. Από τα κόμματα της Κεντροδεξιάς Συμμαχίας η Λήγκα συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους (~17%) και το Φόρτσα Ιτάλια ήρθε δεύτερο συγκεντρώνοντας γύρω στο 14% των ψήφων.^[64] Μετά τις εκλογές, κανένα πολιτικό κόμμα ή ομάδα δεν είχε καθαρή πλειοψηφία για σχηματισμό κυβέρνησης. Η Λήγκα του Σαλβίνι ήταν η πολιτική δύναμη που κέρδισε τις περισσότερες έδρες, το Κίνημα Πέντε Αστέρων συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους και η Κεντροαριστερή Συμμαχιά του Ματέο Ρέντσι ήρθε τρίτη. Ακολούθησε μία περίοδος διαπραγματεύσεων. Εν τω μεταξύ, η επί πολλών χρόνων γερουσιαστής Ελισαμπέτα Κασελάτι του Φόρτσα Ιτάλια διορίστηκε πρόεδρος της Γερουσίας. Την 31η Μαΐου, μετά από 88 ημέρες διαπραγματεύσεων, ο Τζουζέπε Κόντε διορίστηκε Πρωθυπουργός και σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας με τη Λήγκα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων και ανεξάρτητους πολιτικούς.^[65][66] Στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2019 ο Μπερλουσκόνι ήταν ο πρώτος υποψήφιος της Φόρτσα Ιτάλια στις 4 από τις 5 εκλογικές περιφέρειες, και αφού εξελέγη Ευρωβουλευτής ήταν το γηραιότερο μέλος του Κοινοβουλίου.^[67][68] Το κόμμα συγκέντρωσε το 8,8% των ψήφων, ενώ η Λήγκα ήρθε πρώτη συγκεντρώνοντας το 34,26% των ψήφων.^[69] Τον Αύγουστο του 2019 ο Τότι εγκατέλειψε το Φόρτσα Ιτάλια^[70] και ίδρυσε το κόμμα Αλλάζουμε!.^[71]

Η πολιτική ιδεολογία της Φόρτσα Ιτάλια είναι παρόμοια με του προγενέστερου κόμματος, του Λαός της Ελευθερίας (PdL), το οποίο ήταν ένα πολυσυλλεκτικό κεντροδεξιό κόμμα που περιλάμβανε χριστιανοδημοκράτες, φιλελεύθερους, συντηρητικούς και σοσιαλδημοκράτες. Πράγματι, το Φόρτσα Ιτάλια έχει δηλώσει τη στάση του ως μία «φιλελεύθερη», «Καθολική», «ρεφορμιστική» και «μέτρια» εναλλακτική λύση στην αριστερά, που συνασπίζεται με την δεξιά ^{[72] [73] [74]}, αλλά δεν είναι η δεξιά.^[75]

Στο Φόρτσα Ιτάλια συνυπάρχουν διάφορες παρατάξεις και ιδεολογικές τάσεις. Η ηγετική παράταξη του κόμματος δεν ήταν οργανωμένη από καιρό: χαρακτηρίστηκε ως «μαγικός κύκλος» από τους δημοσιογράφους, και αποτελούταν από τους κοντινότερους συμμάχους του Μπερλουσκόνι, όπως οι Τζοβάνι Τότι, Μαριαροζάρια Ρόσι, Ντέμπορα Μπεργκαμίνι και Φρανσέσκα Πασκάλε.^[76][77] Από το 2015 που εξελέγη Πρόεδρος της Λιγυρίας, ο Τότι εξελίχθηκε σε πιο αυτόνομο πολιτικό και μεγαλύτερο υποστηρικτή της Λήγκα.^[78][79] Το 2018 ο Τότι έχασε τον τίτλο του «πολιτικού συμβούλου» του κόμματος, και μετά ο Μπερλουσκόνι διόρισε τον Αντόνιο Ταγιάνι στη θέση του αντιπροέδρου. Το 2019 ο Τότι εγκατέλειψε το κόμμα και ίδρυσε το κόμμα "Καμπιάμο!" που σημαίνει "Αλλαγή!". ^{[80] [81]}

Όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, οι περισσότεροι πολιτικοί του Φόρτσα Ιτάλια είναι συντηρητικοί και οι θεωρούμενοι ως φιλελεύθεροι είναι η μειοψηφία. Σύμφωνα με ένα άρθρο από την Corriere della Sera, σχετικά με τα λεγόμενα "θέματα ηθικής" (άμβλωση, δικαιώματα ΛΟΑΤ κλπ.), το κόμμα είχε ως στόχο να επιστρέψει στις αρχικές του αξίες (με συμπεριλαμβανόμενα «τον φιλελευθερισμό, τις σοσιαλιστικές ρίζες, ακόμα και το ριζοσπαστικό στοιχείο»), σεβάστηκε την «ελευθερία συνείδησης» των βουλευτών του και ήταν ανοιχτό στα "σύμφωνα συμβίωσης",^[82] ενώ οι θέσεις του Νέου Κεντροδεξιού Κόμματος ήταν «πιο κοντά σε εκείνες της ευρωπαϊκής δεξιάς παλαιών αρχών». ^[83] Τον Οκτώβριο του 2014, ο Μπερλουσκόνι ενέκρινε προσωπικά τις προτάσεις του Ρέντσι σχετικά με τα σύμφωνα συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους και την χορήγηση της Ιταλικής ιθαγένειας στα γεννημένα στην Ιταλία παιδιά των μεταναστών.^[84] Όμως, στις πρόσφατες εξελίξεις το Φόρτσα Ιτάλια φάνηκε πιο κοινωνικά συντηρητικό. Διευκρίνισε ότι θεωρεί το γάμο αποκλειστικά ως την ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας.^[85] Η πλειοψηφία των μελών του ψήφισε κατά των συμφώνων συμβίωσης, ενώ το Νέο Κεντροδεξιό Κ. ψήφισε υπέρ. ^{[86] [87]} Στο χώρο της εκπαίδευσης, άσκησε κριτική για το πεδίο Σπουδές Φύλου και την διδασκαλία του στα σχολεία. ^[88] Τα μέλη του κόμματος έχουν ταχθεί κατά της άμβλωσης ^[89] και επιδιώκουν να περιορίσουν και τις ευθανασίες.^[90] Το κόμμα έχει επικρίνει την παράνομη μετανάστευση και τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν το θέμα οι κυβερνήσεις του κεντροαριστερού συνασπισμού.^[91] Επίσης, έχει ταχθεί κατά της εισαγωγής του Δικαίου του εδάφους στην Ιταλία.^[92] Έχει ταχθεί κατά της νομιμοποίησης των ναρκωτικών, τα οποία θεωρεί ως επιβλαβή για την υγεία και ανώφελα για την επίλυση ποινικών θεμάτων.^[93][94] Εν τέλει, το Φόρτσα Ιτάλια θεωρεί την Ιταλία ως χώρα με Χριστιανικό πολιτισμό και ευνοεί την προβολή χριστιανικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους.^[95]

Για τα οικονομικά θέματα, το Φόρτσα Ιτάλια υποστηρίζει περισσότερο τον ιδιωτικό παρά τον δημόσιο τομέα. Μεριμνά για τα συμφέροντα των ιδιοκτητών επιχειρήσεων. Προς επίτευξη αυτού υποστήριξε τη μείωση της φορολογίας, της γραφειοκρατίας και των δημοσίων δαπανών. Επίσης, πρότεινε την εισαγωγή ενός ενιαίου φόρου. Υποστήριξε περισσότερο τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου παρά τον προστατευτισμό.^[96]

Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, το Φόρτσα Ιτάλια υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), παρά τις κριτικές, το ΝΑΤΟ. και την καλή συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιδιώκει επίσης καλές σχέσεις με τη Ρωσία, ιδίως προς όφελος των Ιταλικών επιχειρήσεων που εξάγουν αγαθά στη Ρωσική αγορά.^[97] Το Φόρτσα Ιτάλια είναι μέλος του Ευρωπαϊστικού κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Τα περισσότερα από τα μέλη του ΦΙ υποστηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), όπως ο Ταγιάνι (ο οποίος είναι Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2017), ενώ μερικοί από τους πολιτικούς του είναι ευρωσκεπτικιστές και έχουν επικρίνει τον ρόλο του ευρώ και της Γερμανίας στην ΕΕ.^{[98][99][100]} Το κόμμα δεν θέλει να χαρακτηριστεί ως "Ευρωσκεπτικιστικό", ενώ υποστηρίζει μια μεταρρύθμιση στην ΕΕ. ^[101] Το 2017 ο Μπερλουσκόνι συμφιλιώθηκε με την Άνγκελα Μέρκελ, την καγκελάριο της Γερμανίας και ηγετική φυσιογνωμία του ΕΛΚ, μετά από χρόνια αντιπαραθέσεων, επαναβεβαιώνοντας την υποστήριξή του στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την απέχθειά του για τον λαϊκισμό.^{[102][103][104]}

• Επίσημος ιστότοπος