Φαϊμαλάγκα Λούκα
Ο Φαϊμαλάγκα Λούκα (Faimalaga Luka, 15 Απριλίου 1940 - 19 Αυγούστου 2005) ήταν πολιτικός από το Τουβαλού. Υπηρέτησε στα αξιώματα του Γενικού Διοικητή (ή Γενικού Κυβερνήτη) και του Πρωθυπουργού.
| Φαϊμαλάγκα Λούκα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Faimalaga Luka (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 15 Απριλίου 1940 ή 1940 |
| Θάνατος | 19 Αυγούστου 2005 Σούβα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Τουβαλού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός του Τουβαλού (Φεβρουάριος 2001 – Δεκέμβριος 2001) Γενικός Κυβερνήτης του Τουβαλού (2003–2005) Speaker of the Parliament of Tuvalu Minister for Women (2000–2001) Speaker of the Parliament of Tuvalu (2003) |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας |
Προφίλ
Υπήρξε εκφωνητής στο ραδιόφωνο και πολιτικός, ενώ υπηρέτησε στο δημόσιο βίο και στον πολιτικό στίβο επί 40 χρόνια[1], χρηματίζοντας μεταξύ άλλων Υπουργός Υγείας κατά την περίοδο 1994-1996.
Πρωθυπουργός
Ο Λούκα έγινε πρωθυπουργός στις 24 Φεβρουαρίου του 2001 έπειτα από τον ξαφνικό θάνατο του πρωθυπουργού Ιονάτανα Ιονάτανα, από καρδιακή προσβολή, το Δεκέμβριο του 2000.[2] Λίγους μήνες αφότου ξεκίνησε η πρωθυπουργία του, στις 14 Δεκεμβρίου του 2001, ο Λούκα ηττήθηκε σε πρόταση μομφής και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Κολόα Ταλάκε.[2]
Πρόεδρος της Βουλής και Γενικός Κυβερνήτης
Τον Ιούνιο του 2003 έγινε πρόεδρος του Κοινοβουλίου, παρά το γεγονός ότι την περίοδο εκείνη ήταν βουλευτής της Αντιπολίτευσης.[3]
Ο Λούκα διορίστηκε Γενικός Κυβερνήτης στις 9 Σεπτεμβρίου του 2003, ως αντιπρόσωπος της Ελισάβετ Β΄, η οποία είναι Αρχηγός Κράτους του Τουβαλού. Αποχώρησε στις 15 Απριλίου του 2005 μετά τα 65α γενέθλιά του. Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες, το Τουβαλού έχει υποχρεωτικό όριο ηλικίας για αποχώρηση από τη δημόσια υπηρεσία, κάτι που ισχύει για όλα τα δημόσια αξιώματα.
Ο Λούκα υπήρξε ο μοναδικός Γενικός Διοικητής του Τουβαλού που δε δέχτηκε να χριστεί Ιππότης. Η πρακτική αποδοχής του τίτλου του Ιππότη επέστρεψε στα χρόνια του διαδόχου του Λούκα στο αξίωμα, Σερ Φιλόιμεα Τελίτο.
Θάνατος
Πέθανε τον Αύγουστο του 2005 στα Φίτζι όπου ακολουθούσε θεραπεία.[4][1]