Τζορτζ Χάμιλτον Γκόρντον
Ο Τζορτζ Χάμιλτον-Γκόρντον, 4ος κόμης του Αμπερντίν (αγγλικά: George Hamilton-Gordon, 28 Ιανουαρίου 1784, Εδιμβούργο - 14 Δεκεμβρίου 1860, Λονδίνο) ήταν Σκωτσέζος πολιτικός.
Βιογραφία
Ο Τζορτζ Χάμιλτον-Γκόρντον ήταν, μετά την πτώση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ένας από τους υπογράφοντες τη συνθήκη με τον Λουδοβίκο ΙΗ΄. Συμμετείχε στο υπουργικό συμβούλιο του δούκα του Ουέλινγκτον (1828) και του Ρόμπερτ Πιλ (1834 και 1841) και προήδρευσε σε ένα μικτό υπουργικό συμβούλιο Ουίγων, υποστηρικτών του Πιλ και Ριζοσπαστών, το οποίο επέφερε μια επιθετική και αμυντική συμμαχία με τη Γαλλία (1852-1855). Ασχολήθηκε επίσης με τη διάσπαση του Βελγίου και της Ολλανδίας.[14]
Ως διπλωμάτης, υπουργός Εξωτερικών (1841-1846) και στη συνέχεια πρωθυπουργός το 1852, προσπάθησε να διευθετήσει ειρηνικά τις διεθνείς διαφορές (συμφωνία με τον Φρανσουά Γκιζό, τον Κλέμενς Βένζελ φον Μέττερνιχ και τον Νικόλαο Α΄, υπογραφή των συνθηκών Γουέμπστερ-Άσμπαρτον και Όρεγκον μεταξύ του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών). Παρά την αντίθεσή του στον Κριμαϊκό Πόλεμο, θεωρήθηκε υπεύθυνος γι' αυτόν και παραιτήθηκε το 1855.[14]