Τζον Λέθμπριτζ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Τζον Λέθμπριτζ (αγγλικά: John Lethbridge, 1675–1759) επινόησε την πρώτη καταδυτική συσκευή το 1715. Έζησε στην κομητεία Ντέβον στη νοτιοδυτική Αγγλία και φέρεται ότι είχε δέκα επτά παιδιά[3].
| Τζον Λέθμπριτζ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1675[1][2] |
| Θάνατος | 1759[1][2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | έμπορος εφευρέτης |
Έμπορος μαλλιού στο Νιούτον Άμποτ χρησιμοποίησε την εφεύρεσή του για την ανάκτηση πολύτιμων αγαθών από ναυάγια. Η συσκευή του ήταν ένα στεγανό δρύινο βαρέλι που επέτρεπε στον δύτη να μένει υποβρυχίως αρκετά, ώστε να ανακτήσει ό,τι ήθελε από τον βυθό[4].
Έχοντας δοκιμάσει την κατασκευή του στη λίμνη του κήπου του, που φτιάχτηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό, ο Λέθμπριτζ καταδύθηκε σε έναν αριθμό ναυαγίων, στα οποία περιλαβάνονταν:
- τέσσερα αγγλικά πολεμικά πλοία
- ένα της εταιρίας ανατολικών Ινδιών, αγγλικών και ολλανδικών συμφερόντων
- δύο ισπανικά γαλεόνια και αρκετές γαλέρες.
Έγινε ιδιαίτερα πλούσιος εξαιτίας της ναυαγοσωστικής του δράσης. Μία από τις γνωστότερες ανακαλύψεις του ήταν το ολλανδικό Slot ter Hooge, που είχε βυθιστεί στη Μαδέιρα, με τρεις τόνους ασήμι στα αμπάρια του.
Ο Λέθμπριτζ τάφηκε στην εκκλησία Γουολμπόροου, στο Νιούτον Άμποτ.