Συμμετοχή της Ουκρανίας στη Eurovision

Η Ουκρανία έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 19 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 2003 κερδίζοντας τρεις φορές. Η πρώτη νίκη της Ουκρανίας ήρθε από τη Ρουσλάνα, που κέρδισε το διαγωνισμό το 2004 με το "Wild Dances", η δεύτερη νίκη ήρθε το 2016 με το τραγούδι "1944" της Τζαμάλα και η τρίτη νίκη ήρθε το 2022 από τους Kalush Orchestra και το τραγούδι "Stefania", κάνοντας έτσι την Ουκρανία την πρώτη Ανατολικοευρωπαϊκή χώρα και την πρώτη στον 21ο αιώνα που κέρδισε τρεις φορές. Η ουκρανική πρωτεύουσα, το Κίεβο ήταν η πόλη φιλοξενίας του διαγωνισμού και για το 2005 και για το 2017.

Ουκρανία
Τηλεοπτ. φορέαςUA:PBC
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές19 (19 τελικοί)
Διοργανώσεις2005, 2017
Πρώτη συμμετοχή2003
Καλύτερη θέση1η: 2004, 2016, 2022
Χειρότερη θέση24η: 2017
Επιπλέον σύνδεσμοι
Επίσημη ιστοσελίδα
Η σελίδα της Ουκρανίας στο Eurovision.tv

Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Ουκρανία είναι μία από τις δύο μόνο χώρες εκτός των Μεγάλων Πέντε που έχουν προκριθεί στον τελικό σε κάθε διαγωνισμό που συμμετείχαν (η Ουκρανία απείχε το 2015 και το 2019), καθώς και έχει τερματίσει εκτός της πρώτης δεκάδας μόνο έξι φορές.[1] Η Ουκρανία έχει συνολικά εννέα πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα, με τον Βέρκα Σέρντιουτσκα (2007) και την Άνι Λόρακ (2008) να τερματίζουν στη δεύτερη θέση, με τη Ζλάτα Όγκνιεβιτς (2013) και τις Αλυόνα Αλυόνα & Τζέρι Χείλ (2024) στην τρίτη θέση , με τη Μίκα Νιούτον στην τέταρτη (2011) και με τους Go_A στην πέμπτη θέση (2021), μαζί με τις νίκες τους. Οι μόνες χώρες που έχουν περισσότερες φορές τερματίσει στις πρώτες πέντε θέσεις είναι η Σουηδία (12) και η Ρωσία (10).

Ιστορία

Η Ουκρανία έκανε το ντεμπούτο της το 2003, όταν ο Ολέξαντρ Πονομάριοφ τερμάτισε στην 14η θέση με το τραγούδι "Hasta la vista".

Η Ουκρανία κέρδισε τον διαγωνισμό στη δεύτερη προσπάθεια το 2004, όταν η Ρουσλάνα κέρδισε με το τραγούδι "Wild Dances", νικώντας τη δεύτερη θέση Σερβία και Μαυροβούνιο με 17 βαθμούς διαφορά, 280 προς 263. Αργότερα μέσα στη χρονιά, υποστήριξε την Πορτοκαλί Επανάσταση και έγινε Βουλευτής για ένα χρόνο ως μέρος της συμμαχίας του νέου προέδρου.

Το 2016, η Ουκρανία έγινε η πρώτη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης που κέρδισε τον διαγωνισμό δύο φορές, όταν η Τζαμάλα νίκησε με το τραγούδι της "1944". Η τηλεψηφοφορία κερδήθηκε από τη Ρωσία και η κριτική επιτροπή από την Αυστραλία. Η Ουκρανία βγήκε δεύτερη και στα δύο, αλλά κέρδισε συνολικά με 534 βαθμούς, με την Αυστραλία να βγαίνει δεύτερη με 511 βαθμούς και τη Ρωσία τρίτη με 491 βαθμούς. Το 2017, η Ουκρανία προκρίθηκε για τον τελικό ως διοργανώτρια, ωστόσο πέτυχε το χειρότερο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα – την 24η θέση με 36 βαθμούς.

Η Ουκρανία απουσίασε δύο φορές από τον διαγωνισμό, το 2015 και το 2019, για λόγους που σχετίζονται με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία:

  • Ο ουκρανικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας NTU δε συμμετείχε στον διαγωνισμό του 2015 λόγω οικονομικών δυσκολιών σε σχέση με τον πόλεμο στο Ντονμπάς.[2] Ωστόσο, η Ουκρανία μετέδωσε τον διαγωνισμό παρόλο που δεν συμμετείχε.[3] Το NTU δεσμεύτηκε να επαναφέρει την Ουκρανία στον διαγωνισμό για το 2016, ο οποίος οριστικοποιήθηκε και ανακοινώθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2015.[4]
  • Το Vidbir, η εθνική επιλογή της Ουκρανίας για τον διαγωνισμό του 2019, κερδήθηκε από τη Μαρούβ με το "Siren Song". Ωστόσο, ο ουκρανικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός UA:PBC ζήτησε από οποιονδήποτε πιθανό εκπρόσωπο στον διαγωνισμό να υπογράψει σύμβαση που θα τους απαγόρευε να εμφανιστούν στη Ρωσία. Η νικήτρια Maruv, καθώς και οι επιλαχόντες Freedom Jazz, Kazka και Brunettes Shoot Blondes, αρνήθηκαν όλοι να υπογράψουν το συμβόλαιο, οδηγώντας στην απόσυρση της Ουκρανίας από τον διαγωνισμό στις 27 Φεβρουαρίου.[5]

Το 2020, οι Go_A κέρδισαν την εθνική επιλογή Vidbir και επρόκειτο να εκπροσωπήσουν την Ουκρανία με το τραγούδι "Solovey", πριν ο διαγωνισμός ακυρωθεί λόγω της πανδημίας του COVID-19. Αντίθετα, επιλέχθηκαν εσωτερικά για να εκπροσωπήσουν τη χώρα την επόμενη χρονιά με το τραγούδι "Shum", με το οποίο τερμάτισαν στην πέμπτη θέση. Μετά τον διαγωνισμό, το "Shum" μπήκε στο Billboard Global 200 την εβδομάδα της 5ης Ιουνίου, στη θέση 158, και έγινε το πρώτο τραγούδι στην Ουκρανική γλώσσα που κυκλοφόρησε εκεί.[6] Η Ουκρανία κέρδισε τον διαγωνισμό για τρίτη φορά το 2022, με το τραγούδι "Stefania" που ερμήνευσαν οι Kalush Orchestra. Το "Stefania" αργότερα ξεπέρασε την κορυφή του "Shum" στο Billboard Global 200, καταγράφοντας στη θέση 85.[7]

Από την εισαγωγή του ημιτελικού γύρου το 2004, η Ουκρανία είναι μία από τις δύο χώρες που έχουν προκριθεί στον τελικό από κάθε Eurovision στην οποία συμμετείχαν (η Ουκρανία απουσίαζε από τους διαγωνισμούς του 2015 και του 2019).[α] Η Ουκρανία έχει ένα σύνολο από 13 τερματισμούς στην πρώτη δεκάδα (μεταξύ αυτών είναι εννέα φινιρίσματα στην πρώτη πεντάδα). Η συμμετοχή και η επιτυχία της Ουκρανίας στον διαγωνισμό έχει αναγνωριστεί ως παράγοντας της αυξανόμενης ήπιας δύναμης και της διεθνούς εικόνας της χώρας.[8]

Συμμετοχές

Παρακάτω είναι οι συμμετοχές της Ουκρανίας στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision μαζί με το αποτέλεσμα τους.[9]

Υπόμνημα
1
Νικητής
2
Δεύτερη θέση
3
Τρίτη θέση
X
Αποχώρηση
Ανερχόμενος
ΧρονιάΚαλλιτέχνηςΤραγούδιΓλώσσαΤελικόςΒαθμοίΗμιτελικόςΒαθμοί
2003Ολέξαντρ Πονομάριοφ"Hasta la Vista"Αγγλικά[β]1430Όχι ημιτελικοί
2004Ρουσλάνα"Wild Dances"Αγγλικά, Ουκρανικά12802256
2005Greenjolly"Razom nas bahato" (Разом нас багато)Αγγλικά, Ουκρανικά[γ]1930Διοργανώτρια χώρα[δ]
2006Τίνα Κάρολ"Show Me Your Love"Αγγλικά71457146
2007Βέρκα Σέρντιουτσκα"Dancing Lasha Tumbai"Γερμανικά, Αγγλικά[ε]2235Top 10 το 2006[ζ]
2008Άνι Λόρακ"Shady Lady"Αγγλικά22301152
2009Σβετλάνα Λομπόντα"Be My Valentine (Anti-Crisis Girl)"Αγγλικά1276680
2010Αλιόσα"Sweet People"Αγγλικά10108777
2011Μίκα Νιούτον"Angel"Αγγλικά4159681
2012Γκαϊτάνα"Be My Guest"Αγγλικά15[η]65864
2013Ζλάτα Όγκνιεβιτς"Gravity"Αγγλικά32143140
2014Μαρίγια Γιάρεμτσουκ"Tick-Tock"Αγγλικά61135118
2015Δε συμμετείχε
2016Τζαμάλα"1944"Αγγλικά, Κριμαϊκά Ταταρικά15342287
2017O.Torvald"Time"Αγγλικά2436Διοργανώτρια χώρα[δ]
2018MELOVIN"Under the Ladder"Αγγλικά171306179
2019Μαρούβ"Siren Song"ΑγγλικάΑποχώρησε[θ] X
2020Go_A"Solovey" (Соловей)ΟυκρανικάΑκυρώθηκε[ι] X
2021Go_A"Shum" (Шум)Ουκρανικά53642267
2022Kalush Orchestra"Stefania" (Стефанія)Ουκρανικά16311337
2023Tvorchi"Heart of Steel"Αγγλικά, Ουκρανικά6243Προκρίθηκε αυτόματα[κ]
2024Αλυόνα Αλυόνα & Τζέρι Χείλ"Teresa & Maria"Ουκρανικά, Αγγλικά34532173

Διαδικασία επιλογής

ΧρονιάΔιαδικασία επιλογήςΚανάλι
2003Εσωτερική επιλογήNTU
2004
2005Εθνικός τελικός με 19 συμμετέχοντες
2006Εθνικός τελικός με 3 συμμετέχοντες
2007Εθνικός τελικός με 7 συμμετέχοντες
2008Εσωτερική επιλογή - Καλλιτέχνης: Εθνικός τελικός με 5 τραγούδια
2009Εθνικός τελικός με 14 συμμετέχοντες
2010Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2011Εθνικός τελικός με 31 συμμετέχοντες
2012Εθνικός τελικός με 21 συμμετέχοντες
2013Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2014Εθνικός τελικός με 20 συμμετέχοντες
2016Vidbir με 18 συμμετέχοντεςUA:PBC
STB
2017Vidbir με 24 συμμετέχοντες
2018Vidbir με 18 συμμετέχοντες
2019Vidbir με 16 συμμετέχοντες
2020
2021Εσωτερική επιλογή

Ιστορικό ψηφοφορίας

Έως το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ουκρανίας έχει ως εξής:

Βαθμοί που έλαβε σε τελικούς μόνο
ΘέσηΧώραΒαθμοί
1 Μολδαβία169
2 Πολωνία168
3 Αζερμπαϊτζάν149
Ισραήλ
4 Λετονία144
5 Λιθουανία138

Βαθμοί που έδωσε σε ημιτελικούς και τελικούς
ΘέσηΧώραΒαθμοί
1 Λευκορωσία155
2 Ρωσία154
3 Μολδαβία145
4 Αζερμπαϊτζάν138
5 Λιθουανία128
Βαθμοί που έλαβε σε ημιτελικούς και τελικούς
ΘέσηΧώραΒαθμοί
1 Λιθουανία258
2 Μολδαβία254
3 Λετονία236
4 Πολωνία219
5 Λευκορωσία215

Διοργανώσεις

Οι παρουσιαστές του διαγωνισμού του 2017.
ΧρονιάΠόληΤοποθεσίαΠαρουσιαστές
2005 ΚίεβοPalace of SportsΜαρία Εφροσίνινα και Παύλο Σύλκο
2017Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο ΚιέβουΒολοντιμίρ Όσταπτσουκ, Ολεκσάντρ Σκίσκο και Τιμούρ Μιροσνιτσένκο

Διαγωνισμός του 2023

Μετά τη νίκη της το 2022, δόθηκε αρχικά η ευκαιρία στην Ουκρανία να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό του 2023, ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) αποφάσισε αργότερα ότι η χώρα δεν θα μπορούσε να φιλοξενήσει λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια που προκλήθηκαν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, καθιστώντας την Ουκρανία την πρώτη χώρα μετά το Ισραήλ το 1979 που κέρδισε τον διαγωνισμό αλλά δεν τον φιλοξενούσε την επόμενη χρονιά.[10] Η επιλαχούσα του 2022, το Ηνωμένο Βασίλειο, θα φιλοξενήσει τον διαγωνισμό του 2023 για λογαριασμό της Ουκρανίας και η Ουκρανία θα λάβει αυτόματη πρόκριση για τον τελικό.[11]

Βραβεία

Βραβεία Marcel Bezençon

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
ΧρονιάΚατηγορίαΤραγούδιΕρμηνευτήςΤελικόςΒαθμοίΔιοργανώτρια πόληRef.
2007Press Award"Dancing Lasha Tumbai" (Данцінґ Лаша Тумбай)Βέρκα Σέρντιουτσκα2235 Ελσίνκι
2004Artistic Award[λ]"Wild Dances"Ρουσλάνα1280 Κωνσταντινούπολη
2008Artistic Award[μ]"Shady Lady"Άνι Λόρακ2230 Βελιγράδι
2016Artistic Award[ν]"1944"Τζαμάλα1534 Στοκχόλμη

Βραβείο Barbara Dex

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
ΧρονιάΕρμηνευτήςΔιοργανώτρια πόληRef.
2007Βέρκα Σέρντιουτσκα Ελσίνκι

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Ουκρανία

Στους τελικούς:

Κ.Ε. Κριτική Επιτροπή
T. Τηλεψηφοφορία

Χρονιά 12 βαθμοί 10 βαθμοί 8 βαθμοί
2003 Ρωσία Βέλγιο Πολωνία
2004 Σερβία και Μαυροβούνιο Ρωσία Ελλάδα
2005 Μολδαβία Μάλτα Κροατία
2006 Ρωσία Βοσνία και Ερζεγοβίνη Αρμενία
2007 Λευκορωσία Ρωσία Γεωργία
2008 Ρωσία Αζερμπαϊτζάν Γεωργία
2009 Νορβηγία Αζερμπαϊτζάν Ρωσία
2010 Αζερμπαϊτζάν Ρωσία Τουρκία
2011 Γεωργία Αζερμπαϊτζάν Ρωσία
2012 Αζερμπαϊτζάν Ρωσία Μολδαβία
2013 Λευκορωσία Αζερμπαϊτζάν Μολδαβία
2014 Σουηδία Αρμενία Αυστρία
2015Δε συμμετείχε
2016 Λιθουανία Κ.Ε.
Ρωσία T.
Βέλγιο Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T.
Λετονία Κ.Ε.
Πολωνία T.
2017 Λευκορωσία Κ.Ε.
Μολδαβία T.
Πορτογαλία Κ.Ε.
Πορτογαλία T.
Ουγγαρία Κ.Ε.
Λευκορωσία T.
2018 Γαλλία Κ.Ε.
Ισραήλ T.
Ισραήλ Κ.Ε.
Τσεχία T.
Ολλανδία Κ.Ε.
Δανία T.
2019Δε συμμετείχε
2020Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Ιταλία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Γαλλία Κ.Ε.
Λιθουανία T.
Ελβετία Κ.Ε.
Φινλανδία T.
2022 Ηνωμένο Βασίλειο Κ.Ε.
Πολωνία T.
Πορτογαλία Κ.Ε.
Λιθουανία T.
Ολλανδία Κ.Ε.
Ισλανδία T.
2023 Σουηδία Κ.Ε.
Πολωνία T.
Λιθουανία Κ.Ε.
Φινλανδία T.
Αυστραλία Κ.Ε.
Κροατία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. Κριτική Επιτροπή
T. Τηλεψηφοφορία

Χρονιά 12 βαθμοί 10 βαθμοί 8 βαθμοί
2003Όχι ημιτελικοί
2004 Σερβία και Μαυροβούνιο Ελλάδα Κροατία
2005 Μολδαβία Ουγγαρία Πολωνία
2006 Ρωσία Πολωνία Βοσνία και Ερζεγοβίνη
2007 Λευκορωσία Γεωργία Σερβία
2008 Γεωργία Λευκορωσία Πορτογαλία
2009 Αζερμπαϊτζάν Νορβηγία Μολδαβία
2010 Αζερμπαϊτζάν Τουρκία Αρμενία
2011 Σλοβακία Λευκορωσία Εσθονία
2012 Λευκορωσία Γεωργία Σερβία
2013 Λευκορωσία Μολδαβία Μαυροβούνιο
2014 Αρμενία Σουηδία Ουγγαρία
2015Δε συμμετείχε
2016 Αυστραλία Κ.Ε.
Πολωνία T.
Βέλγιο Κ.Ε.
Λευκορωσία T.
Λιθουανία Κ.Ε.
Γεωργία T.
2017 Λευκορωσία Κ.Ε.
Λευκορωσία T.
Νορβηγία Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
Βουλγαρία Κ.Ε.
Εσθονία T.
2018 Ολλανδία Κ.Ε.
Μολδαβία T.
Λετονία Κ.Ε.
Δανία T.
Γεωργία Κ.Ε.
Νορβηγία T.
2019Δε συμμετείχε
2020Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Αυστραλία Κ.Ε.
Λιθουανία T.
Βέλγιο Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T.
Κροατία Κ.Ε.
Μάλτα T.
2022 Ολλανδία Κ.Ε.
Λιθουανία T.
Αρμενία Κ.Ε.
Μολδαβία T.
Πορτογαλία Κ.Ε.
Ισλανδία T.
2023 Πολωνία Λιθουανία Εσθονία

Σχετική συμμετοχή

Αρχηγοί αποστολών

ΧρονιάΑρχηγός αποστολήςRef.
2004Παύλο Γκριτσάκ
20072016Βικτόρια Ρομάνοβα
20172022Οξάνα Σκιμπίνσκα

Σχολιαστές και παρουσιαστές βαθμών

ΧρονιάΤηλεοπτικός σχολιαστήςΡαδιοφωνικός παρουσιαστήςΕκπρόσωπος βαθμώνRef.
NTU/UA:PBCSTB
2002Παύλο Σύλκο και Μαρία ΟρλόβαΔε μεταδώθηκεΔε μεταδώθηκεΔε συμμετείχε
2003Παύλο Σύλκο και Ντμίτρο ΚριζανίβσκιΛιουντμίλα Χαρίβ
2004Ροντιόν Πριντσέβσκι (Rodion Pryntsevsky)Παύλο Σύλκο
2005Γιαροσλάβ ΚορνένκιΓκαλίνα ΜπαμπίγιΜαρία Ορλόβα
2006Παύλο ΣύλκοΔε μεταδώθηκεΙγκόρ Ποσυπάϊκο
2007Τιμούρ ΜιροσνιτσένκοΚατερίνα Οσάντχα
2008Μαρίσια Χόρομπετς
2009
2010Ιρίνα Ζουράβσκα
2011Τιμούρ Μιροσνιτσένκο και Τετιάνα ΤερέκχοβαΟλένα ΖελιντσένκοΡουσλάνα
2012Ολεσκίυ Ματτίας
2013
2014Ζλάτα Όγκνιεβιτς
2015Δε μεταδόθηκεΔε συμμετείχε
2016Ολένα ΖελιντσένκοΒέρκα Σέρντιουτσκα
2017Άντρι Χοροντίσκι και Τετιάνα ΤερέκχοβαΖλάτα Όγκνιεβιτς
2018Τιμούρ Μιροσνιτσένκο (όλα τα σόου)
Μαρία Γιαρεμτσούκ (ημιτελικός 1)
Αλιόσα (ημιτελικός 2)
Τζαμάλα (τελικός)
Σέρχιι ΠραϊτούλαΝάτα Ζιζτσένκο
2019Τιμούρ ΜιροσνιτσένκοΔε μεταδόθηκεΔε συμμετείχε
2021Ολένα Ζελιντσένκο (UR1)
Άννα Ζακλέτσκα και Ντμίτρο Ζακαρτσένκο (Radio Promin)
Tayanna[29][30][31][32][33][34]
2022Δε μεταδόθηκεΤιμούρ Μιροσνιτσένκο (ημιτελικοί)[ξ]
Άννα Ζακλέτσκα, Ντμίτρο Ζακαρτσένκο (τελικός)
Κατερίνα Παβλένκο

Σχεδιαστές κοστουμιών

ΧρονιάΣχεδιαστήςRef.
2004Ροξολάνα Μπογκούτσκα
2005Λιλίια Λιτκόφσκα
2006Βικτόρια Χρες
2007Άντζελα Λαϊσίτσια
2008Ρομπέρτο Καβάλι
2009Σβετλάνα Λομπόντα
2010Λίλιγια Λιτκόβσκαγια
2011Όλγκα Ναβρόντσκα
2012Λίλιγια Λιτκόβσκαγια
2013Ολένα Ρέβα
2014Χάνια Οσμεκίνα
2016Άϊβαν Φρολόφ
2021Ντμίτρο Κουριάτα

Άλμπουμ

Σημειώσεις και παραπομπές

Σημειώσεις

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

🔥 Top keywords: Πύλη:ΚύριαΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρουΕιδικό:ΑναζήτησηΜιχάλης ΔημητρακόπουλοςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2024Σερζ ΙμπάκαΘανάσης ΠαπακωνσταντίνουΣεβίτσεΛορένζο ΜπράουνΆμλετΑλέξης ΚούγιαςΠαναθηναϊκός (καλαθοσφαίριση ανδρών)ΣλοβακίαΝηλ ΆρμστρονγκΚιλιάν ΕμπαπέΠρωτάθλημα Ελλάδας καλαθοσφαίρισης ανδρώνΚώστας ΣλούκαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2020Ιβάν ΓιοβάνοβιτςΝατάσα ΓιάμαληΔημήτρης ΣταρόβαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004Τζεφ ΜπέζοςΕυρωλίγκα ανδρώνΠαλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄Ρόμελου ΛουκάκουΕλλάδαΕθνική Γαλλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)Λένα ΜαντάΔημήτρης ΓιαννακόπουλοςΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλαθοσφαίριση ανδρών)Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2Παγκόσμιο Κύπελλο ΠοδοσφαίρουΠαγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2026Πρωτάθλημα Ελλάδας χειροσφαίρισης ανδρώνΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)Ν'Γκολό ΚαντέΕθνική Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)Ορθογραφία της Γαλλικής γλώσσας