Στέλιος Τατασόπουλος

Στέλιος Τατασόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1908; Κωνσταντινούπολη
Θάνατος	13 Ιουλίου 2000 (92 ετών);
Εθνικότητα	Ελλάδα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου; σεναριογράφος; ηθοποιός
	δεδομένα

Ο Στέλιος Τατασόπουλος (Κωνσταντινούπολη 1908 - Αθήνα 13 Ιουλίου 2000) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου. Από τις πιο σημαντικές ταινίες του θεωρούνται η Κοινωνική σαπίλα (1932) και η Μαύρη γη (1952), η οποία πήρε το Α' Βραβείο των Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και την πρώτη τιμητική διάκριση του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1973, ενώ τιμήθηκε και σε Διεθνές Φεστιβάλ της Σοβιετικής Ένωσης.^[2]

Πρώτα χρόνια

Ο Τατασόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια με τέσσερα ακόμη αδέλφια. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή όλη η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ο ίδιος ξεκίνησε τις σπουδές του στο θέατρο με δασκάλους τους Δημήτρη Ροντήρη, Αιμίλιο Βεάκη και Δημήτρη Γιαννίδη και κινηματογράφο στη σχολή των αδελφών Γιαζιάδη. Το 1929 έφυγε για το Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του στον κινηματογράφο.

Καριέρα

Το 1931 επέστρεψε στην Ελλάδα και έγραψε και σκηνοθέτησε την νεορεαλιστική βουβή ταινία Κοινωνική σαπίλα με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τους Δανάη Γρίζου, Κίμωνα Σπαθόπουλο και Τζόλυ Γαρμπή, η οποία θεωρείται σύμφωνα με την ιστορικό του ελληνικού κινηματογράφου Αγλαΐα Μητροπούλου ότι είναι το πρώτο δείγμα κοινωνικής κριτικής στον ελληνικό κινηματογράφο. Ορισμένα από τα θέματα που θίγονται στην ταινία είναι η ανεργία, τα ναρκωτικά, η κοινωνική διαφθορά και οι διώξεις κατά των συνδικαλιστών. ^[3]

Το 1933 ξαναγύρισε στο Παρίσι για να συνεχίσει πάλι τις σπουδές του όπου πήρε το δίπλωμά του το 1937 ενώ παραλλήλα εργαζόταν σαν τεχνικός και βοηθός σκηνοθέτη. Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, ίδρυσε το «Σωματείο Καλλιτεχνών Κινηματογράφου» μαζί με τους Γιώργο Φούντα και Μιχάλη Νικολινάκο.

Το 1952 ο Τατασόπουλος γύρισε τη δεύτερη κοινωνική ταινία του Μαύρη γη σε σενάριο του συγγραφέα Νίκου Σφυρόερα και πρωταγωνιστές τον Γιώργο Φούντα, τη Φρόσω Κοκόλα, και τον Κώστα Δούκα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να σκηνοθετεί και κωμικές ταινίες, όπως είναι η Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα και Τα ντερβισόπαιδα με πρωταγωνιστές τους Θανάση Βέγγο και Φραγκίσκο Μανέλλη. Συνολικά ο Τατασόπουλος σκηνοθέτησε 27 ταινίες με την τελευταία του να είναι το 1972 με τίτλο Πώς καταντήσαμε Σωτήρη και με πρωταγωνιστές τους Νίκο Σταυρίδη, Νίκο Τσούκα, Νίτσα Μαρούδα και Μαρίκα Κρεββατά.

Φιλμογραφία

Έτος	Ταινία	Πηγές
1928	Έρως και κύματα	^[4]
1932	Κοινωνική σαπίλα	^[5]
1952	Μαύρη γη	^[6]
1954	Γυναίκες δίχως άντρες	^[7]
1959	Έρωτας με δόσεις	^[8]
	Ζάλογγο: Το κάστρο της λευτεριάς	^[9]
	Λύγκος ο Λεβέντης	^[10]
	Πως περνούν οι παντρεμένοι	^[11]
1960	Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα	^[12]
1960	Τα ντερβισόπαιδα	^[13]
1962	Δουλειές του ποδαριού	^[14]
	Εξομολόγηση μιας μητέρας	^[15]
	Οι τρεις σωματοφύλακες	^[16]
	Τα Χριστούγεννα του αλήτη	^[17]
1963	Οι κατεργάρηδες	^[18]
1963	Οι σκανδαλιάρηδες	^[19]
1965	Ο μεγάλος όρκος	^[20]
1965	Όταν σημάνουν οι καμπάνες	^[21] ^[22]
1966	Αιχμάλωτοι του πεπρωμένου	^[23]
1967	Άγρια πάθη	^[24]
1967	Η κόρη μου η ψεύτρα	^[25]
1969	Η θυσία μιας γυναίκας	^[26]
1969	Στον ίσκιο του θεού	^[27]
1970	Δύο τρελοί κι' ο ατσίδας	^[28]
1971	Δυο έξυπνα κορόιδα	^[29]
1971	Καυτά ψυχρά κι ανάποδα	^[30]
1972	Αν ήμουν πλούσιος	^[31]
1972	Πως καταντήσαμε Σωτήρη	^[32]

Βιβλιογραφία

Demopoulos, Michel (1995). Le Cinema grec (στα Γαλλικά). Παρίσι: Cinema/Pluriel, Centre Georges Pompidou. σελ. 263. ISBN 2858508135.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Στέλιος Τατασόπουλος στην IMDb

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

Search