Σαΐχ Χαϊντάρ

Ο Σαΐχ (ή Σεΐχ) Χαϊντάρ. περσικά: شیخ حیدر‎‎ (1459, Ντιγιαρμπακίρ - 9 Ιουλίου 1488, Tαμπασαράν) ήταν ο διάδοχος τού πατέρα του (σεΐχ Τζουναΐντ) ως αρχηγός τού τάγματος των Σαφαβιδών από το 1460-1488. Ο Χαϊντάρ διατήρησε τη διακυβέρνηση και τις πολιτικές φιλοδοξίες, που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του. Υπό τον σεΐχ Χαϊντάρ το τάγμα αποκρυσταλλώθηκε ως πολιτικό κίνημα, με έναν ολοένα και πιο εξτρεμιστικό, ετερόδοξο, των 12 ιμάμηδων σιιτικό χρωματισμό και ο Χαϊντάρ θεωρούνταν θεϊκή φιγούρα από τους οπαδούς του. ^[1] Ο σεΐχ Χαϊντάρ ήταν υπεύθυνος για την εντολή στους οπαδούς του να υιοθετήσουν το κόκκινο κάλυμμα κεφαλής των 12 μερών, για να τιμήσουν τη μνήμη των 12 ιμάμηδων, κάτι που οδήγησε στον χαρακτηρισμό τους από τον τουρκικό όρο των Κιζιλμπάς "Ερυθροκέφαλοι". ^[2]

Σαΐχ Χαϊντάρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1459 Ντιγιάρμπακιρ
Θάνατος	1488 Tabasaransky District
Τόπος ταφής	Ιράν
Χώρα πολιτογράφησης	Ιράν
Θρησκεία	Σιιτισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγέτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Halima Begum (από 1472)
Τέκνα	Αλί Μιρζά Σαφαβί Ισμαήλ Α΄ της Περσίας
Γονείς	Σαΐχ Τζουναΐντ
Οικογένεια	Σαφαβίδες
δεδομένα

Ο Χαϊντάρ ήρθε σύντομα σε σύγκρουση με τους Σιρβανσάχ, καθώς και με τους Ακ Κογιουνλού, που ήταν σύμμαχοι με τους πρώτους. Μετά από αρκετές εκστρατείες στον Βόρειο Καύκασο, κυρίως στην Κιρκασία και το Νταγκεστάν, αυτός και οι άνδρες του παγιδεύτηκαν τελικά το 1488 στο Ταμπασαράν από τις συνδυασμένες δυνάμεις τού Σιρβανσάχ Φαρούχ Γιασάρ και τού Γιακούμπ Μπεγκ των Ακ Κογιουνλού. Σε μία σκληρή μάχη που ακολούθησε, ο σεΐχ Χαϊντάρ και οι άνδρες του νικήθηκαν και σκοτώθηκαν. Τον διαδέχθηκε ο πρώτος γιος του, Σολτάν-Αλί ως αρχηγός τού τάγματος. Τον Σολτάν-Αλί με τη σειρά του τον διαδέχθηκε ο νεότερος γιος τού Χαϊντάρ, ο οποίος θα γινόταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Σαφαβιδών και γνωστός με το βασιλικό όνομα Ισμαήλ Α΄.