Ρόμπερτ Γουόλπολ
Ο Ρόμπερτ Oυόλπολ, 1ος Κόμης της Οξφόρδης (Robert Walpole, 1st Earl of Orford, 26 Αυγούστου 1676 – 18 Μαρτίου 1745, γνωστός μεταξύ 1725 και 1742 ως Σερ Ρόμπερτ Oυόλπολ) ήταν Βρετανός πολιτικός και πολιτικός των Ουίγων (Whigs) που θεωρείται γενικά ως ο de facto πρώτος πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας.
Αν και οι ακριβείς ημερομηνίες της κυριαρχίας του Oυόλπολ, που ονομάστηκε «Ρομπινοκρατία»,[12] αποτελούν θέμα επιστημονικής συζήτησης, η περίοδος 1721–1742 υιοθετείται συχνά. Κυριάρχησε στην κυβέρνηση Oυόλπολ-Τάουνσεντ, καθώς και στην επόμενη κυβέρνηση Oυόλπολ, και είναι ο Βρετανός πρωθυπουργός με τη μεγαλύτερη χρονικά θητεία. Ο Γ. Α. Σπεκ έγραψε ότι η αδιάλειπτη θητεία του Oυόλπολ για 20 χρόνια ως πρωθυπουργός «θεωρείται δικαίως ως ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της βρετανικής πολιτικής ιστορίας. Συνήθως δίνονται εξηγήσεις όσον αφορά τον ειδικό χειρισμό του πολιτικού συστήματος μετά το 1720, [και] τη μοναδική μείξη που πέτυχε μεταξύ των επιζώντων δυνάμεων του στέμματος με την αυξανόμενη επιρροή των Κοινοτήτων».[13]
Ο Oυόλπολ ήταν ένας Ουίγος από την τάξη των ευγενών που εξελέγη για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο το 1701 και κατείχε πολλές ανώτερες θέσεις. Ήταν επαρχιώτης και έψαχνε στους κυρίους της επαρχίας για την πολιτική του βάση. Ο ιστορικός Φρανκ Ο'Γκόρμαν λέει ότι η ηγεσία του στο κοινοβούλιο αντικατόπτριζε την «εύλογη και πειστική ρητορική του, την ικανότητά του να κινεί τόσο τα συναισθήματα όσο και το μυαλό των ανθρώπων και, πάνω απ' όλα, την εξαιρετική αυτοπεποίθησή του». [14] Ο Χόππιτ λέει ότι οι πολιτικές του Oυόλπολ επιδίωκαν μέτρο, με στόχο την ειρήνη, χαμηλότερους φόρους και αυξανόμενες εξαγωγές και επέτρεψε λίγη περισσότερη ανοχή στους Προτεστάντες Διαφωνούντες. Απέφευγε ως επί το πλείστον διαμάχες και διαφωνίες υψηλής έντασης, καθώς η μέση του οδός προσέλκυε μετριοπαθείς από τους Ουίγους και τους Τόρυ, αλλά ο διορισμός του ως Καγκελάριος του Οικονομικού μετά την χρηματιστηριακή κρίση της Φούσκας της Νότιας Θάλασσας επέστησε την προσοχή στην αντιληπτή προστασία των πολιτικών συμμάχων από τον Oυόλπολ.[15][16]
Ο Χ. Τ. Ντίκινσον συνοψίζει τον ιστορικό του ρόλο λέγοντας ότι «Ο Oυόλπολ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς στη βρετανική ιστορία. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του κόμματος των Ουίγων, στη διαφύλαξη της διαδοχής του Αννόβερου και στην υπεράσπιση των αρχών της Ένδοξης Επανάστασης (1688). Καθιέρωσε σταθερή πολιτική υπεροχή για το κόμμα των Ουίγων και δίδαξε στους επόμενους υπουργούς πώς να χτίσουν αποτελεσματική σχέση εργασίας μεταξύ του Στέμματος και του Κοινοβουλίου».[17] Οι μελετητές τον κατατάσσουν υψηλά μεταξύ όλων των Βρετανών πρωθυπουργών.[18]
Ήταν πατέρας του πολιτικού και συγγραφέα Οράτιου Ουόλπολ.