Ρινικά σύμφωνα

Τα ρινικά σύμφωνα στη φωνητική είναι σύμφωνα τα οποία προφέρονται παράλληλα με την διαφυγή του αέρα από την μύτη κατά την διάρκεια της άρθρωσης του συμφώνου. Το φωνητικό αυτό φαινόμενο εμφανίζεται τόσο σε κανονικό όσο και σε γρήγορο ρυθμό ομιλίας, σε λέξεις που έχουν μικρά διαστήματα μεταξύ τους. Παραδείγματα συμφώνων αποτελούν το μ και το ν, ενώ ως λέξεις τα μπαμπά και γκρεμό.^[1][2]

Υπάρχουν αρκετά ρινικά σύμφωνα, με τα συχνότερα να είναι το [m] και το [n]. Παρακάτω υπάρχει ένα πινακάκι στο οποίο εμφανίζονται όλα τα ρινικά σύμφωνα.

Το διχειλικό ηχηρό είναι το γνωστό μας μ.

Το χειλοδοντικό ηχηρό είναι το μ στη λέξη έμβρυο, όπου οι πάνω κοπτήρες ακουμπούν το κάτω χείλος κατά την εκφορά.

Το οδοντικό ηχηρό είναι το ν στη λέξη άνθος, όπου η γλώσσα βρίσκεται ανάμεσα στα δόντια, όπως ακριβώς προφέρουμε το θ και το δ.

Το φατνιακό ηχηρό είναι το γνωστό μας ν.

Το αναδρομικό ηχηρό προφέρεται με τη γλώσσα γυρισμένη προς τα πίσω, όπως στο αγγλικό r και είναι πολύ συνηθισμένος ήχος στις διαλέκτους της Ινδικής.

Το ουρανικό ηχηρό είναι το νι στη λέξη νιανιά.

Το υπερωϊκό ηχηρό είναι το γ στις λέξεις άγχος, έλεγχος κλπ., που δεν προφέρεται ούτε γ ούτε ν.

Το μεταϋπερωϊκό ηχηρό είναι εξαιρετικά σπάνιο και προφέρεται με τον ίδιο τρόπο όπως το γαλλικό ρ, μόνο που είναι ρινικό.

Τέλος, τα άηχα ρινικά είναι κι αυτά πολύ σπάνια και απαντώνται μόνο στα ουαλικά, ως [m̩], [n̩] και [ŋ̍].