Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 2012

Το Άρθρο Δύο (ΙΙ) του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, ορίζει ότι για να υπηρετήσει ένας άνθρωπος στη θέση του προέδρου, πρέπει να είναι γεννημένος πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών, ηλικίας τουλάχιστον 35 ετών και κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών για τουλάχιστον 14 χρόνια. Οι υποψήφιοι για την προεδρία πρέπει να αναδειχθούν από κάποιο από τα διάφορα πολιτικά κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, τα οποία συνήθως επιλέγουν τους υποψήφιους με προκριματικές εκλογές. Οι προκριματικές συνήθως διεξάγονται με έμμεση εκλογική διαδικασία, στην οποία οι εκλογείς εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους (από την λίστα ενός κόμματος), και αυτοί με τη σειρά τους εκλέγουν τον υποψήφιο που θα εκπροσωπήσει το κόμμα στις προεδρικές εκλογές. Ο υποψήφιος για την προεδρία πρέπει να επιλέξει έναν συνυποψήφιο για την αντιπροεδρία, ώστε να καταρτιστεί η λίστα υποψηφίων του κόμματος, η οποία στη συνέχεια πρέπει να επικυρωθεί από τους αντιπροσώπους. Στις γενικές εκλογές του Νοεμβρίου η εκλογική διαδικασία είναι έμμεση, και οι ψηφοφόροι εκλέγουν τα μέλη του Εκλογικού Κολεγίου, τους εκλέκτορες που εκλέγουν τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο με άμεσες εκλογές. Εάν κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει τις απαιτούμενες 270 ψήφους εκλεκτόρων που απαιτούνται για να κερδίσει τις εκλογές, τότε η Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών, θα ορίσει ως πρόεδρο τον έναν από τους τρεις υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους εκλεκτόρων, και ομοίως η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών θα επιλέξει τον αντιπρόεδρο με πλειοψηφικά κριτήρια.^[1]

Η 22η τροπολογία του Συντάγματος, ορίζει ότι ένα άτομο δεν μπορεί να εκλεγεί στην προεδρία για περισσότερες από δύο φορές.^[2]

Υποψήφιοι του Δημοκρατικού Κόμματος (2012)
Μπαράκ Ομπάμα	Τζο Μπάιντεν
για Πρόεδρος	για Αντιπρόεδρος
44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (2009–2017)	47ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (2009–2017)

Υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (2012)
Μιτ Ρόμνεϊ	Πολ Ράιαν
για Πρόεδρος	για Αντιπρόεδρος
70ος Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης (2003–2007)	Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών από το Ουισκόνσιν (1999–2019)

• Ρικ Σάντορουμ, Γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών για την Πενσυλβάνια (1995–2007) — έλαβε 3.816.110 ψήφους.
• Νιουτ Γκίνγκριτς, 50ος Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών (1995–1999) — έλαβε 2.737.442 ψήφους.
• Ρον Πολ, Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για την 14η περιφέρεια του Τέξας (1997–2013) — έλαβε 2.017.957 ψήφους.

Αναλυτικά αποτελέσματα των εκλογών του 2012^[4]

Πολιτεία		Εκλ.	Μπαράκ Ομπάμα ✔		Μιτ Ρόμνεϊ
			Ψήφοι	%	Ψήφοι	%
	Καλιφόρνια	55	7,854,285	60,2%	4,839,958	37,1%
	Τέξας	38	3,308,124	41,4%	4,569,843	57,2%
	Φλόριντα	29	4,237,756	50,0%	4,163,447	49,1%
	Νέα Υόρκη	29	4,485,741	63,4%	2,490,431	35,2%
	Ιλινόις	20	3,019,512	57,6%	2,135,216	40,7%
	Πενσυλβάνια	20	2,990,274	52,0%	2,680,434	46,6%
	Οχάιο	18	2,827,709	50,7%	2,661,437	47,7%
	Μίσιγκαν	16	2,564,569	54,2%	2,115,256	44,7%
	Τζόρτζια	16	1,773,827	45,5%	2,078,688	53,3%
	Βόρεια Καρολίνα	15	2,178,391	48,4%	2,270,395	50,4%
	Νιου Τζέρσεϊ	14	2,125,101	58,4%	1,477,568	40,6%
	Βιρτζίνια	13	1,971,820	51,2%	1,822,522	47,3%
	Ουάσινγκτον	12	1,755,396	56,2%	1,290,670	41,3%
	Μασαχουσέτη	11	1,921,290	60,7%	1,188,314	37,5%
	Ιντιάνα	11	1,152,887	43,9%	1,420,543	54,1%
	Αριζόνα	11	1,025,232	44,6%	1,233,654	53,7%
	Τενεσί	11	960,709	39,1%	1,462,330	59,5%
	Μιζούρι	10	1,223,796	44,4%	1,482,440	53,8%
	Ουισκόνσιν	10	1,620,985	52,8%	1,407,966	45,9%
	Μινεσότα	10	1,546,167	52,7%	1,320,225	45,0%
	Μέριλαντ	10	1,677,844	62,0%	971,869	35,9%
	Κολοράντο	9	1,323,101	51,5%	1,185,243	46,1%
	Αλαμπάμα	9	795,696	38,4%	1,255,925	60,6%
	Νότια Καρολίνα	9	865,941	44,1%	1,071,645	54,6%
	Λουιζιάνα	8	809,141	40,6%	1,152,262	57,8%
	Κεντάκι	8	679,370	37,8%	1,087,190	60,5%
	Όρεγκον	7	970,488	54,2%	754,175	42,2%
	Κονέκτικατ	7	905,083	58,1%	634,892	40,7%
	Οκλαχόμα	7	443,547	33,2%	891,325	66,8%
	Άιοβα	6	822,544	52,0%	730,617	46,2%
	Μισισίπι	6	562,949	43,8%	710,746	55,3%
	Κάνσας	6	440,726	38,0%	692,634	59,7%
	Γιούτα	6	251,813	24,8%	740,600	72,8%
	Νεβάδα	6	531,373	52,4%	463,567	45,7%
	Αρκάνσας	6	394,409	36,9%	647,744	60,6%
	Νέο Μεξικό	5	415,335	53,0%	335,788	42,8%
	Νεμπράσκα	5*	302,081	38,0%	475,064	59,8%
	Δυτική Βιρτζίνια	5	238,269	35,5%	417,655	62,3%
	Μέιν	4*	401,306	56,3%	292,276	41,0%
	Άινταχο	4	212,787	32,6%	420,911	64,5%
	Νιου Χάμσαϊρ	4	369,561	52,0%	329,918	46,4%
	Ρόουντ Άιλαντ	4	279,677	62,7%	157,204	35,2%
	Χαβάη	4	306,658	70,6%	121,015	27,8%
	Μοντάνα	3	201,839	41,7%	267,928	55,4%
	Ντέλαγουερ	3	242,584	58,6%	165,484	40,0%
	Νότια Ντακότα	3	145,039	39,9%	210,610	57,9%
	Βόρεια Ντακότα	3	124,827	38,7%	188,163	58,3%
	Αλάσκα	3	122,640	40,8%	164,676	54,8%
	Βερμόντ	3	199,239	66,6%	92,698	31,0%
	Περιφέρεια της Κολούμπια	3	267,070	90,9%	21,381	7,3%
	Ουαϊόμινγκ	3	69,286	27,8%	170,962	68,6%
	Σύνολο ΗΠΑ	538	65.915.795	51,1%	60.933.504	47,2%
			129.085.410 (συνολικοί ψήφοι)

Η απογραφή του 2010, άλλαξε την κατανομή των ψήφων του Εκλεκτορικού Κολλεγίου για τις Προεδρικές εκλογές από το 2012 μέχρι το 2020 στις πολιτείες που αναφέρονται κάτω και στοιχίζονται στα δεξιά.^[5]

Οκτώ πολιτείες (η Αριζόνα, η Φλόριντα, η Τζόρτζια, η Νεβάδα, η Νότια Καρολίνα, το Τέξας, η Γιούτα και η Ουάσινγκτον) κέρδισαν ψήφους, λόγω της ανακατανομής (reapportionment) που έγινε με βάση την απογραφή του 2010. Ομοίως δέκα πολιτείες (το Ιλινόι, η Αϊόβα, η Λουιζιάνα, η Μασαχουσέτη, το Μίσιγκαν, το Μιζούρι, το Νιου Τζέρσεϊ, η Νέα Υόρκη, το Οχάιο και η Πενσυλβάνια) έχασαν ψήφους.

Στο πολιτικό κλίμα του 2011, αυτό θα έδινε στο Δημοκρατικό Κόμμα μια καθαρή απώλεια έξι εκλεκτορικών ψήφων σε πολιτείες που κέρδισαν οι Αλ Γκορ, Τζον Κέρρυ και Μπάρακ Ομπάμα στις τρεις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, δίνοντας στο ένα εθνικό σύνολο 242.

• Δημοσκοπήσεις ανά πολιτεία για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 2012

• 2012 Presidential Form 2 Filers at the Federal Election Commission (FEC)