Πρίσκος (φιλόσοφος)

Ο Πρίσκος (Ήπειρος, περ. 305- Αθήνα, περ. 396) ήταν νεοπλατωνικός φιλόσοφος. Σπούδασε στην νεοπλατωνική σχολή της Περγάμου κοντά στον Αιδέσιο, δίδαξε εκεί για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και γύρω στο 350 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ανέλαβε τη διεύθυνση της Πλατωνικής Ακαδημίας. Εκεί είχε ανάμεσα στους μαθητές του τον Μέγα Βασίλειο, Ιουλιανό και τον Λιβάνιο. Το 361 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως σύμβουλος του Ιουλιανού.^[1]

Επί των διαδόχων του Ιουλιανού πέρασε από δίκη ως συνεργάτης του αυτοκράτορα στην προσπάθεια του για την επαναφορά της εθνικής θρησκείας, αλλά αθωώθηκε. Επανήλθε στην Αθήνα και συνέχισε το διδακτικό έργο του στην Ακαδημία. Το τέλος του συνδέεται με την επιδρομή των Βησιγότθων στην Ελλάδα και την καταστροφή του εθνικού θρησκευτικού κέντρου της Ελευσίνας το 396.

Ο Πρίσκος είχε ασχοληθεί κυρίως με ηθικά και ερμηνευτικά προβλήματα της φιλοσοφίας και είχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα για τη σοφία και το ήθος του. Πηγή ειδήσεων για το πρόσωπό του και το έργο του αποτελεί η βιογραφία του από τον Ευνάπιο και ορισμένες επιστολές προς αυτόν του Ιουλιανού και του Λιβάνιου.