Ποιμένας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο όρος ποιμένας, όπως και ο αντίστοιχος λατινογενής πάστορας — αμφότεροι κατά κυριολεξία σημαίνουν «βοσκός» —, χρησιμοποιείται ως εκκλησιαστικός τίτλος-αξίωμα σε διάφορες Χριστιανικές εκκλησίες.
Η λέξη ποιμένας φαίνεται πως χρησιμοποιόταν και από την Αποστολική εκκλησία των πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού. Συγκεκριμένα ο Απόστολος Παύλος στην Επιστολή προς Εφεσίους γράφει: «Έδωσε άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτες, άλλους δε ευαγγελιστές, άλλους δε ποιμένες και δασκάλους». (Εφεσίους 4:11, ΝΜΦ).
Σήμερα, οι Ευαγγελικοί και οι Πεντηκοστιανοί, χρησιμοποιούν ευρέως τον τίτλο του Ποιμένα, χαρακτηρίζοντας έτσι τον Επίσκοπο ή υπεύθυνο Πρεσβύτερο κάθε τοπικής εκκλησίας.
Η Καινή Διαθήκη περιγράφει τον Ιησού Χριστό ως τον πρώτιστο «ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν». (1 Πέτρου 2:25)