Πι

Το γράμμα πι (κεφαλαίο Π, πεζό π ή ϖ) είναι το δέκατο έκτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Τόσο στα νέα όσο και στα αρχαία ελληνικά συμβολίζει το άηχο διχειλικό κλειστό φώνημα /p/ που πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο. Συμμετέχει επίσης στο δίγραφο <μπ> που συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό κλειστό φώνημα /b/ και φθόγγο.^[1] Το πι αντιστοιχεί στο γράμμα P, p του λατινικού αλφαβήτου που προέρχεται από το αλλόγραφο του πι στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο που χαρακτηριζόταν από μια μικρότερη δεξιά κεραία που σταδιακά έκλεισε προς την αριστερή κάθετο.^[2]

Την επόμενη αξία την έχει το Κόππα Ϟ´=90 (ϟ´=90). Προήλθε από το φοινικικό γράμμα pe, που στα φοινικικά σήμαινε στόμα.^[2]

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία π´=80.