Οράτιος Τζουστινιάνι
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Οράτιος Τζουστινιάνι (ιταλικά: Orazio Giustiniani) (28 Φεβρουαρίου 1580, Χίος - 25 Ιουλίου 1649, Ρώμη) ήταν Ιταλός καρδινάλιος, μέλος του Ορατορίου του Αγίου Φιλίππου Νέρι.
| Οράτιος Τζουστινιάνι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1580 Αιγαίο Πέλαγος |
| Θάνατος | 25 Ιουλίου 1649 Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Γένοβας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Αδελφότητα του Ορατορίου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βιβλιοθηκονόμος καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1640)[3] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | καρδινάλιος (από 1645)[4] βιβλιοθηκάριος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας επιχώριος επίσκοπος (από 1640)[5][6] επιχώριος επίσκοπος (από 1645)[5][7] |
Βιογραφία
Η καταγωγή του από το τότε γενοβέζικο, νησί της Χίου του εξασφάλισε την τέλεια γνώση της ελληνικής γλώσσας, η οποία του εξασφάλισε αρκετούς έμπιστους διορισμούς για διαπραγματεύσεις σχετικά με την ένωση της Ελληνικής και της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Ο Τζουστινιάνι συμμετείχε, ως λόγιος, στην έκδοση των πράξεων της Συνόδου της Φλωρεντίας του 1438 - 46 (Acta sacri oecumenici concilii Florentini... collata, disposita, illustrata, Romae 1638). Μέχρι εκείνη τη στιγμή τα μόνα διαθέσιμα έγγραφα ήταν από ελληνικές πηγές. Η σύνοδος διηγείται από τις συνόδους της στη Βασιλεία (1431-1437), όπου επικράτησε η συμφιλιωτική θεωρία της ανωτερότητας της Συνόδου έναντι του πάπα, μέχρι τη μεταφορά της στη Φεράρα και στη συνέχεια στη Φλωρεντία όπου το κεντρικό θέμα ήταν η προσπάθεια ένωσης των Λατινικών και ελληνικές εκκλησίες .
Ο Τζουστινιάνι θεώρησε την Άλωση της Κωνσταντινούπολης που έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής το 1453 ως θεϊκό σημάδι πάνω στο θέμα (την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος) που είχε χωρίσει τις δύο εκκλησίες. Το έργο συμπεριλήφθηκε αργότερα στις μεγάλες γενικές εκδόσεις των συνόδων (των Jean Hardouin, Giovanni Domenico Mansi, Phillipe Labbé-Gabriel Cossart) και έχει το προτέρημα να παρουσιάζει τα κείμενα των διαφόρων βούλλων ένωσης: όχι μόνο με τους Έλληνες, αλλά και με τους Αρμένιους, με οι Ιακωβίτες, με τους Σύριους, με τους Μαρωνίτες. Κείμενα των διαπραγματεύσεων αναφέρονται και με τους Αιθίοπες.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄ τον έκανε καρδινάλιο με τον τίτλο του Αγίου Ονούφριου στο Ιανίκουλο στις 6 Μαρτίου 1645.
Έργα
- Acta sacri oecumenici concilii Florentini ab Horatio Justiniano ... collecta, disposita, illustrata. Ρώμη: Typis S. Congr. de Fid e Propaganda. 1638.
Επισκοπική γενεαλογία και αποστολική διαδοχή
Η επισκοπική γενεαλογία είναι:
- Καρδινάλιος Guillaume d'Estouteville, OSBClun.
- Πάπας Σίξτος Δ'
- Πάπας Ιούλιος Β'
- Καρδινάλιος Ραφαέλε Ριάριο
- Πάπας Λέων Χ
- Πάπας Παύλος Γ'
- Καρδινάλιος Φραντσέσκο Πιζάνι
- Καρδινάλιος Alfonso Gesualdo
- Πάπας Κλήμης Η'
- Καρδινάλιος Pietro Aldobrandini
- Καρδινάλιος Laudivio Zacchia
- Πάπας Ιννοκέντιος Χ
- Ο Καρδινάλιος Orazio Giustiniani, CO
Η αποστολική διαδοχή είναι:
- Επίσκοπος Ντομένικο Καρνεβάλε (1646)
- Επίσκοπος Στέφανο Μαρτίνι (1646)
- Επίσκοπος Μάριο Μοντάνι (1646)
- Επίσκοπος Ινιάτσιο Τσάντες, Τάγμα των Δομινικανών (1647)