Μπίχατς

Στα δυτικά, το έδαφος του Μπίχατς συνορεύει με την Κροατία (δήμοι του Ντόνι Λάπατς και της Πλίτβιτσκα Γιέζερα), στα βόρεια ευρίσκεται ο Δήμος του Τσάζιν, στα ανατολικά οι δήμοι της Μπόσανσκα Κρούπα και του Μπόσανσκι Πέτροβατς και στα νότια ο Δήμος του Ντρβαρ.

Το Ραιτίνιο (σημερινό Γκόλουμπιτς, ευρισκόμενο σε απόσταση, περίπου, 10 χμ. από το Μπίχατς) ήταν ρωμαϊκή πόλη^[2]. Η ονομασία του Μπίχατς εμφανίζεται για πρώτη φορά το έτος 1260, εντός πράξης δωρεάς του βασιλέα Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας της Δυναστείας των Άρπαντ στο κιστερκιανό μοναστήρι του Τόπουσκο, πλησίον του Ζάγκρεμπ^[3].

Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, το Μπίχατς αποτελούσε πόλη του Βασιλείου της Κροατίας. Η ονομασία του στα παλαιά κροατικά σημαίνει το βασιλικό φέουδο. Μετά την άλωση του Γιάιτσε, το Μπίχατς, μία εκ των κροατικών πρωτευουσών κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, περιήλθε υπό την κυριαρχία των Οθωμανών, υπό τον έλεγχο των οποίων και παρέμεινε για διάστημα τεσσάρων αιώνων. Έπειτα από διάστημα ενός αιώνα οθωμανικής κυριαρχίας, το Μπίχατς ενσωματώθηκε στο βοσνιακό πασαλίκι.

Το 1878, κατά την διάρκεια του Συνεδρίου του Βερολίνου, η Αυστροουγγαρία έλαβε το δικαίωμα κατάληψης της Βοσνίας^[3]. Το Μπίχατς αντιστάθηκε στους Αυστροούγγρους στρατιώτες για διάστημα άνω των είκοσι ημερών, ωστόσο, στις 19 Σεπτεμβρίου 1878, κατελήφθη^[3]. Κατά την διάρκεια της αυστροουγγρική περιόδου κυριαρχίας η οποία διήρκεσε από το 1878 έως το 1914, η πόλη γνώρισε μεγάλη αστική ανάπτυξη με την δημιουργία σχεδίου ρύθμισης, καθώς και την εγκατάσταση δικτύου ύδρευσης και ηλεκτροδότησης.

Κατά την διάρκεια της περιόδου του Μεσοπολέμου, η πόλη αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας (ή Βασίλειο των Σλάβων του Νότου). Κατά την διάρκεια του πολέμου, αποτέλεσε το επίκεντρο της περιοχής αντίστασης στον κατακτητή, η οποία ήταν γνωστή ως Δημοκρατία του Μπίχατς. Μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτέλεσε τμήμα της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

Μετά το πέρας του Πολέμου της Βοσνίας, τμήμα του Δήμου του Ντρβαρ, επίσης ευρισκόμενου εντός της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, όμως εντός του Καντονιού 10, ενσωματώθηκε στον Δήμο του Μπίχατς.

Το έδαφος της σημερινής Πόλεως του Μπίχατς αριθμεί 59 οικισμούς:

Πληθυσμιακή εξέλιξη

Το 1991, επί συνόλου 70.732 κατοίκων, ο πληθυσμός ήταν κατανεμημένος ως κάτωθι^[5] · ^[6]:

Έπειτα από τις τοπικές εκλογές του 2012, οι 30 έδρες της δημοτικής συνελεύσεως διαμοιράστηκαν όπως ακολουθεί^[7]:

Ο Εμντζάντ Γκαλιγιάσεβιτς, μέλος του Κόμματος Δημοκρατικής Δράσης (SDA), εξελέγη δήμαρχος του δήμου^[8] · ^[9].

Το Μπίχατς αποτελεί ιδιαίτερα δραστήρια πόλη κατά την διάρκεια των θερινών μηνών, με εκδηλώσεις όπως το φεστιβάλ θεάτρου Bihaćko Ljeto (Καλοκαίρι του Μπίχατς) κατά την διάρκεια του Ιουνίου.

Το Μπίχατς διαθέτει ποδοσφαιρική ομάδα, την ΝΚ Γιέντινστβο.

Τον Ιούλιο, η Una Regata προσελκύει αθλητές ράφτινγκ από όλο τον κόσμο, οι οποίοι λαμβάνουν μέρος στην κατάβαση του ποταμού Ούνα, κάνοντας στάσεις σε κάθε χωριό το οποίο διασχίζουν.

Το Πανεπιστήμιο του Μπίχατς ιδρύθηκε το 1997^[10].

Η σημερινή οικονομική δραστηριότητα του Μπίχατς βασίζεται στην ξυλεία, καθώς και την κλωστοϋφαντουργεία^[3].

Η αεροπορική βάση του Μπίχατς, επίσης γνωστή ως Ζέλιαβα, αποτελούσε, έως το 1992, την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση του γιουγκοσλαβικού λαϊκού στρατού.

• Πόλεις της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης
• Δήμοι της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης

• (Βοσνιακά) Επίσημη ιστοσελίδα
• (Αγγλικά) Maplandia
• (Αγγλικά) Δορυφορική εικόνα από Μπίχατς στο fallingrain.com