Μαουριτσχάους

Το 1631 ο πρίγκηπας Γιόχαν Μόριτς του Νάσσαου - Ζίγκεν, εξάδελφος του Φρέντερικ Χέντρικ, πρίγκηπα της Οράγγης (Frederik Hendrik van Oranje) και κυβερνήτη της πόλης, αγόρασε ένα οικόπεδο που γειτνίαζε με το κτιριακό συγκρότημα Binnenhof και τη μικρή λίμνη Hofvijver στο κέντρο της Χάγης, που εκείνη την εποχή ήταν το πολιτικό κέντρο της Ολλανδικής Δημοκρατίας. Στο οικόπεδο αυτό οικοδομήθηκε, μεταξύ των ετών 1636 και 1641, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Γιόχαν Μόριτς στην Ολλανδική Βραζιλία (ή Νέα Ολλανδία, όπως αποκλήθηκε η αποικία των Ολλανδών στο βόρειο τμήμα της σημερινής Βραζιλίας). Το κτίριο, σε ρυθμό μπαρόκ, σχεδιάστηκε από τους Ολλανδούς αρχιτέκτονες Γιάκομπ φαν Κάμπεν^[4], ο οποίος έφερε τις νεωτεριστικές ιδέες του Ιταλού αρχιτέκτονα Αντρέα Παλλάντιο και Πίτερ Ποστ^[5]. Το διώροφο κτίσμα έχει αυστηρή συμμετρία και αρχικά περιλάμβανε τέσσερα διαμερίσματα και μια μεγάλη αίθουσα. Κάθε διαμέρισμα διέθετε προθάλαμο, κοιτώνα, γραφείο και ιματιοθήκη. Αρχικά το κτίσμα διέθετε τρούλο, ο οποίος καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 1704.

Μετά τον θάνατο του πρίγκηπα Γιόχαν Μόριτς, το 1679, το οίκημα αποκτήθηκε από την οικογένεια Μάες, η οποία το ενοικίασε στην ολλανδική κυβέρνηση. Το 1704 το μεγαλύτερο τμήμα του εσωτερικού του κτιρίου καταστράφηκε από πυρκαγιά και αναστηλώθηκε κατά το χρονικό διάστημα 1708 - 1718.

Το 1820 το οίκημα αγοράστηκε από το ολλανδικό κράτος, με σκοπό να στεγάσει τη βασιλική συλλογή πινάκων. Το 1822 άνοιξε τις πύλες του για το κοινό και στέγασε τόσο τη βασιλική συλλογή πινάκων όσο και τη βασιλική συλλογή σπανίων αντικειμένων.^[6] Το 1875 το οίκημα αποδόθηκε ολόκληρο στη συλλογή πινάκων.

Το Μουσείο ιδιωτικοποιήθηκε το 1995. Το Ίδρυμα που συστάθηκε για να το διαχειρίζεται ανέλαβε τόσο το κτίσμα όσο και τη συλλογή. η οποία του αποδόθηκε υπό τη μορφή μακροπρόθεσμου δανεισμού. Το κτίσμα, που εξακολουθεί να τελεί υπό την ιδιοκτησία του ολλανδικού κράτους, ενοικιάζεται από το Μουσείο. Το 2007 το Μουσείο ανήγγειλε την πρόθεσή του να επεκταθεί και, το 2010, παρουσιάστηκε το οριστικό σχέδιο ανανέωσης και επέκτασής του.^[7] Το Μουσείο θα καταλάμβανε ένα τμήμα του παρακειμένου κτίσματος Sociëteit de Witte και τα δύο κτίρια θα επικοινωνούσαν με υπόγεια σήραγγα, η οποία θα διερχόταν κάτω από την Korte Vijverberg^[8] Η ανακαίνιση ξεκίνησε το 2012 και ολοκληρώθηκε το 2014.^[9][10] Στο διάστημα αυτό, ένα τμήμα της συλλογής του είχε εκτεθεί στο Δημοτικό Μουσείο της Χάγης (Gemeentemuseum Den Haag), σε ειδική έκθεση με τίτλο Highlights Mauritshuis.^[11] Άλλα 50 περίπου έργα, μεταξύ των οποίων το "κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι" του Φερμέιρ δανείστηκαν σε άλλες εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Το Μουσείο άνοιξε εκ νέου στις 27 Ιουνίου 2014 από τον βασιλέα Βίλλεμ-Αλεξάντερ της Ολλανδίας.^[12]

Η συλλογή πινάκων του Γουλιέλμου Ε΄, πρίγκηπα της Οράγγης, παρουσιάστηκε στο ολλανδικό κράτος από τον γιο του, βασιλέα Γουλιέλμο Α΄ της Ολλανδίας. Η συλλογή αυτή απετέλεσε τη βάση της Βασιλικής Συλλογής Πινάκων και περιλάμβανε περίπου 200 πίνακες. Σήμερα αποκαλείται Βασιλική Πινακοθήκη και αποτελείται από περίπου 800 πίνακες, με κύρια εστίαση στους Ολλανδούς και Φλαμανδούς καλλιτέχνες, όπως οι Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος, Πάουλους Πόττερ, Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, Ρέμπραντ, Γιάκομπ φαν Ράουσντελ, Γιοχάννες Φερμέιρ και Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν. Εκτίθενται ακόμη έργα του Χανς Χόλμπαϊν του νεότερου.

Το Μαουριτσχάους ήταν κρατικό μουσείο ως το 1995, οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε. Η πινακοθήκη του πρίγκηπα Γουλιέλμου του Ε΄ ανήκει επίσης στη δικαιοδοσία του.^[13]

Το προσωπικό του ανέρχεται σε περίπου 50 άτομα. Διευθύντρια του Μουσείου είναι, από το 2008, η Έμιλι Ε. Σ. Χόρντενκερ (Emilie E. S. Gordenker) και αναπληρωτής διευθυντής, από το 2007, ο Βικτόρ Μουσσώ (Victor Moussault).^[13]

Κατά την περίοδο 2005 - 2011 το Μουσείο είχε από 205.000 ως 262.000 επισκέπτες κατ' έτος.^[14][15][16] Το 2011 ήταν το 13ο πλέον επισκέψιμο Μουσείο στην Ολλανδία.^[17] Το 2012 το Μουσείο ανέστειλε τη λειτουργία του λόγω ανακαίνισης και, ως την 1η Απριλίου που πραγματοποιήθηκε η αναστολή είχε 45.981 επισκέπτες.^[18] Άνοιξε και πάλι για το κοινό στις 27 Ιουνίου 2014.^[12][19]

• Mauritshuis, Επίσημη ιστοσελίδα