Μίρνα Λόι

Το πραγματικό όνομα της Λόι ήταν η Μίρνα Άντελ Γουίλιαμς. Γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1905, στη Χέλενα (Μοντάνα).^[17][18] Ήταν κόρη της Αντέλ Μέι (το γένος Τζόνσον) και του κτηνοτρόφου Ντέιβιντ Φράνκλιν Γουίλιαμς.^[19] Οι γονείς της είχαν παντρευτεί στη Χελένα το 1904, έναν χρόνο πριν γεννηθεί.^[20] Είχε έναν μικρότερο αδερφό, τον Ντέιβιντ Φρέντερικ Γουίλιαμς (1911-1983).^[21] Ο παππούς της Λόι από την πλευρά του πατέρα της, Ντέιβιντ Τόμας Γουίλιαμς, ήταν Ουαλός και μετανάστευσε από το Λίβερπουλ της Αγγλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1856, φτάνοντας στη Φιλαδέλφεια.^[22] Ανίκανος να διαβάσει και να γράψει στα αγγλικά, εγκαταστάθηκε αργότερα στη Μοντάνα όπου ξεκίνησε καριέρα κτηνοτρόφου.^[19] Οι παππούδες της Λόι από την πλευρά της μητέρας της ήταν Σκωτσέζοι και Σουηδοί μετανάστες.^[19][23] Κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, ο πατέρας της εργάστηκε ως τραπεζιτικός υπάλληλος, εργολάβος οικοδομών και εκτιμητής γεωργικών εκτάσεων στη Χελένα και ήταν ο νεότερος άνδρας που εξελέγη ποτέ για να υπηρετήσει στο Πολιτειακό Νομοθετικό Σώμα της Μοντάνας.^[19] Η μητέρα της είχε σπουδάσει μουσική στο Αμερικανικό Ωδείο Μουσικής στο Σικάγο, και κάποτε σκεφτόταν να γίνει ερμηνεύτρια συναυλιών, αλλά τελικά αφιέρωσε τον χρόνο της στην ανατροφή της Λόι και του αδελφού της.^[24] Η μητέρα της Λόι ήταν σε όλη της τη ζωή δημοκρατική, ενώ ο πατέρας της ήταν ένθερμος ρεπουμπλικανός.^[24] Μεγάλωσε με τη μεθοδιστική πίστη.^[25]

Η Λόι πέρασε τα πρώτα της χρόνια στο Ράντερσμπουργκ της Μοντάνας, μια αγροτική κοινότητα με ορυχεία περίπου 80 χιλιόμετρα^[26] νοτιοανατολικά της Χελένα.^[27][28] Τον χειμώνα του 1912, η μητέρα της Λόι παραλίγο να πεθάνει από πνευμονία και ο πατέρας της έστειλε τη γυναίκα και την κόρη του στην Καλιφόρνια.^[29] Η μητέρα της Λόι είδε μεγάλες δυνατότητες στη Νότια Καλιφόρνια και κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του συζύγου της, τον ενθάρρυνε να αγοράσει ακίνητη περιουσία εκεί.^[19] Μεταξύ των ακινήτων που αγόρασε ήταν και γη που αργότερα θα πουλούσε, με σημαντικό κέρδος, στον κινηματογραφιστή Τσάρλι Τσάπλιν για να χτίσει εκεί το κινηματογραφικό του στούντιο. Αν και η μητέρα της προσπάθησε να πείσει τον σύζυγό της να μετακομίσουν μόνιμα στην Καλιφόρνια, εκείνος προτίμησε τη ζωή στο ράντσο και τελικά οι τρεις τους επέστρεψαν στη Μοντάνα. Αμέσως μετά, η μητέρα της Λόι χρειαζόταν υστερεκτομή και επέμεινε ότι το Λος Άντζελες ήταν ασφαλέστερο μέρος για να το κάνει, έτσι εκείνη, η Λόι και ο αδερφός της Λόι, Ντέιβιντ, μετακόμισαν στο Όσιαν Παρκ, όπου η Λόι άρχισε μαθήματα χορού.^[29] Αφού η οικογένεια επέστρεψε στη Μοντάνα, η Λόι συνέχισε τα μαθήματα χορού της και σε ηλικία 12 ετών, η Μίρνα Γουίλιαμς έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή με έναν χορό που είχε χορογραφήσει βασισμένη στο «The Blue Bird» από την οπερέτα Rose Dream^[30] στο θέατρο Marlow της Χελένα.^[31]

Όταν η Λόι ήταν 13 ετών, ο πατέρας της πέθανε κατά τη διάρκεια της πανδημίας ισπανικής γρίπης τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.^[19] Η μητέρα της Λόι μετέφερε μόνιμα την οικογένεια στην Καλιφόρνια, όπου εγκαταστάθηκαν στο Κάλβερ Σίτι, έξω από το Λος Άντζελες.^[32] Η Λόι παρακολούθησε τη σχολή θηλέων Westlake ενώ συνέχισε να σπουδάζει χορό στο κέντρο του Λος Άντζελες.^[33] Όταν οι δάσκαλοί της αντιτάχθηκαν στην εξωσχολική συμμετοχή της στο θέατρο, η μητέρα της την έγραψε στο Λύκειο του Βένις και στα 15 της άρχισε να εμφανίζεται σε τοπικές παραστάσεις.^[31]

Το 1921, η Λόι πόζαρε για τον καθηγητή γλυπτικής του λυκείου, Χάρι Φίλντινγκ Γουάινπρενερ, ως «Έμπνευση». Η ολόσωμη φιγούρα της είναι κεντρική στο γλυπτό Fountain of Education.^[34] Το σύμπλεγμα εγκαταστάθηκε μπροστά από την εξωτερική πισίνα της σχολή τον Μάιο του 1923, όπου βρισκόταν για δεκαετίες.^[19] Η λεπτή φιγούρα της Λόι με το ανασηκωμένο πρόσωπό της και το ένα χέρι της να εκτείνεται προς τον ουρανό παρουσίαζε ένα «όραμα αγνότητας, χάρης, νεανικού σθένους και φιλοδοξίας» που ξεχώρισε σε ένα άρθρο των Los Angeles Times μαζί με το όνομα του μοντέλου — την πρώτη φορά που εμφανίστηκε το όνομά της σε εφημερίδα.^[35][36] Λίγους μήνες αργότερα, η φιγούρα τη Λόι αφαιρέθηκε προσωρινά από το σύμπλεγμα και μεταφέρθηκε στο θωρηκτό Nevada για έναν διαγωνισμό για την Ημέρα Μνήμης στον οποίο συμμετείχε η "δεσποινίς Μίρνα Γουίλιαμς".^[35] Το σύμπλεγμα φαίνεται στις εναρκτήριες σκηνές της ταινίας Grease του 1978. Μετά από δεκαετίες έκθεσης στα στοιχεία της φύσης και σε βανδαλισμούς, το αρχικό τσιμεντένιο άγαλμα αφαιρέθηκε το 2002 και αντικαταστάθηκε το 2010 από ένα χάλκινο αντίγραφο που χρηματοδοτήθηκε μέσω μιας εκστρατείας των αποφοίτων.^[37][35]

Η Λόι πράτησε το σχολείο σε ηλικία 18 ετών για να αρχίσει να βοηθά στα οικονομικά της οικογένειας. Δούλεψε σε έναν κινηματογράφο, όπου έπαιζε σε μουσικές σεκάνς που χρησίμευαν ως προκαταρκτική ψυχαγωγία πριν από την ταινία.

Ενώ η Λόι χόρευε στην κινηματογραφική αίθουσα, ο φωτογράφος πορτρέτων Χένρι Γουάξμαν τράβηξε αρκετές φωτογραφίες της που υπέπεσαν στην αντίληψη τουΡοντόλφο Βαλεντίνο όταν ο ηθοποιός πήγε στο στούντιο του Γουάξμαν για να ποζάρει.^[19] Ο Βαλεντίνο έψαχνε συμπρωταγωνίστρια για την Κόμπρα, την πρώτη ανεξάρτητη παραγωγή του ιδίου και της συζήτου του, Νατάσα Ράμποβα.^[19] Η Λόι δοκιμάστηκε στον ρόλο, τον οποίο δεν πήρε, αλλά αμέσως μετά προσλήφθηκε ως κομπάρσος για το Pretty Ladies (1925), στο οποίο η ίδια και η νεοφερμένη Τζόαν Κρόφορντ ήταν σε μια ομάδα χορευτριών που κρέμονταν από έναν περίτεχνο πολυέλαιο.^[31]

Η Ράμποβα προσέλαβε τη Λόι για έναν μικρό αλλά φανταχτερό ρόλο δίπλα στη Νίτα Νάλντι στο What Price Beauty?, μια ταινία δικής της παραγωγής. Γυρισμένη τον Μάιο του 1925, η ταινία παρέμεινε τρία χρόνια ακυκλοφόρητη, αλλά στιγμιότυπα της Λόι με εξωτικό μακιγιάζ και κοστούμια εμφανίστηκαν στο περιοδικό Motion Picture και οδήγησαν στην υπογραφή συμβολαίου ανάμεσα στη Λόι και τη Warner Bros. Εκεί, το επώνυμό της άλλαξε από Γουίλιαμς σε Λόι.

Οι ρόλοι της Λόι στον βωβό κινηματογράφο ήταν κυρίως ως βαμπ ή φαμ φατάλ, ενώ συχνά απεικόνιζε χαρακτήρες ασιατική ή ευρασιατικής καταγωγής σε ταινίες όπως Across the Pacific (1926), Πέντε μοιραίες γυναίκες (1928), Η ερυθρά πόλις (1928), The Black Watch (1929) και The Desert Song (1929).^[38] Το 1930 εμφανίστηκε στο Τανγκό της αγάπης. Χρειάστηκαν χρόνια για να ξεπεράσει αυτή την τυποποίηση, και το 1932, εμφανίστηκε ως κακιά Ευρασιάτισσα στην ταινία Η μοιραία γυναίκα (1932). Έπαιξε επίσης, δίπλα στον Μπόρις Καρλόφ, τη διεφθαρμένη σαδίστρια κόρη του πρωταγωνιστή στο Η μάσκα του Φου Μαντσού (1932).

Το 1932, η Λόι τα έφτιαξε με τον παραγωγό Άρθουρ Χόρνμπλοου Τζούνιορ, όσο ήταν ακόμη παντρεμένος.^[39] Πιο πριν, η Λόι εμφανίστηκε σε μικρούς ρόλους στο Ο τραγουδιστής της τζαζ και σε μια σειρά από πολυτελή Technicolor μιούζικαλ, όπως The Show of Shows, Bride of the Regiment και Ιππόται της Σελήνης. Ως αποτέλεσμα, συνδέθηκε με μουσικούς ρόλους και όταν αυτά άρχισαν να χάνουν την εύνοια του κοινού, η καριέρα της πήρε τον κατήγορο. Το 1934, η Λόι εμφανίστηκε στο Η τιμή του γκάνγκστερ με Κλαρκ Γκέιμπλ και Γουίλιαμ Πάουελ. Όταν πυροβόλησαν και σκότωσαν τον γκάνγκστερ Τζον Ντίλινγκερ μετά την προβολή της ταινίας στο Biograph Theatre στο Σικάγο, η ταινία έλαβε ευρεία δημοσιότητα, με ορισμένες εφημερίδες να αναφέρουν ότι η Λόι ήταν η αγαπημένη ηθοποιός του Ντίλινγκερ.^[40]

Αφού εμφανίστηκε με τον Ραμόν Νοβάρο στο The Barbarian (1933), η Λόι επιλέχθηκε για την ταινία του 1934 Ο άνθρωπος-σκιά. Σε ένα χολιγουντιανό πάρτι, ο σκηνοθέτης της ταινίας Γ. Σ. Βαν Ντάικ έριξε τη Λόι σε μια πισίνα για να δει την αντίδρασή της και ένιωσε ότι ο χειρισμός της κατάστασης ήταν ακριβώς αυτό που οραματιζόταν για την ταινία του.^[41] Ο άνθρωπος-σκιά έγινε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της χρονιάς και προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η Λόι έλαβε εξαιρετικές κριτικές και αναγνωρίστηκε για τις κωμικές της ικανότητες. Αυτή και ο συμπρωταγωνιστής της Γουίλιαμ Πάουελ αποδείχτηκαν δημοφιλές ζευγάρι στην οθόνη και εμφανίστηκαν σε 14 ταινίες μαζί, ένα από τα πιο παραγωγικά ζευγάρια στην ιστορία του Χόλιγουντ.^[31]

Στη συνέχεια, η Λότι συμμετείχε σε πιο σημαντικές ταινίες, όπως Σύζυγος εναντίον δακτυλογράφου (1936) με τους Κλαρκ Γκέιμπλ και Τζιν Χάρλοου και Ερωτικός πυρετός (1936) με τον Ρόμπερτ Μοντγκόμερι, οι οποίες της έδωσαν την ευκαιρία να αναπτύξει κωμικές δεξιότητες. Γύρισε τέσσερις διαδοχικές ταινίες με τον Γουίλιαμ Πάουελ: Γάμος με επιφυλάξεις (1936), όπου πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Τζιν Χάρλοου και Σπένσερ Τρέισι, Ο μέγας Ζίγκφελντ (1936), Η ασύλληπτη σκιά (1936), με τους Πάουελ και Τζέιμς Στιούαρτ και τη ρομαντική κομεντί Γάμος υπό επιφύλαξη (1937). Ο Λόι παντρεύτηκε τον Άρθουρ Χόρνμπλοου το 1936, μεταξύ των γυρισμάτων των διαδοχικών ταινιών.^[42] Αργότερα φημολογήθηκε ότι είχε σχέσεις με τον συμπρωταγωνιστή της Σπένσερ Τρέισι μεταξύ 1935 και 1936.^[43][44] Αργότερα, η Λόι αποκάλυψε στον Άλαν Γκρίνμπεργκ ότι ήταν ερωτευμένη με τον Σπένσερ Τρέισι: «Τον αγαπούσα πραγματικά. Τον αγαπούσα. Εννοώ ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του και εκείνη [η Κάθριν Χέπμπορν] στάθηκε εμπόδιο».^[45] Αργότερα, τη δεκαετία του 1940, η Λόι επισκεπτόταν τακτικά τον Τρέισι διακριτικά στο Μπέβερλι Χιλς στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του.^[31]

Γύρισε τρεις ακόμη ταινίες με τον Γκέιμπλ στη Metro-Goldwyn-Mayer (MGM): το Μονάρχης χωρίς θρόνο (1937), ήταν ένα ιστορικό δράμα και μία από τις ταινίες με την πιο κακή υποδοχή στην καριέρα της Λόι και του Γκέιμπλ, αλλά οι άλλες δύο, Φλεγόμενοι ουρανοί και Η μυστική αποστολή (και οι δύο του 1938) έγιναν επιτυχίες.^[46]

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Λόι ήταν μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες ηθοποιούς του Χόλιγουντ και μεταξύ 1937-1938 συμπεριλήφθηκε στην ετήσια δημοσκόπηση «Quigley Poll of the Top Ten Money Making Stars», η οποία συγκεντρώθηκε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα αστέρια που είχαν αποφέρει τα περισσότερα έσοδα στους κινηματογράφους το προηγούμενο έτος.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Λόι έχαιρε μεγάλης εκτίμησης για τις ερμηνείες της σε ρομαντικές κομεντί και ήθελε να δείξει τις δραματικές της ικανότητες. Επιλέχτηκε για τον πρωταγωνιστικό γυναικείο ρόλο στο Όνειρο του Ινδού (1939) δίπλα στον Τάιρον Πάουερ. Γύρισε το Third Finger, Left Hand (1940) με τον Μέλβιν Ντάγκλας και εμφανίστηκε στα Θα ξαναγαπηθούμε (1940), Τρελή αγάπη (1941) και Ο άνθρωπος σκιά στις κούρσες (1941), με τον Γουίλιαμ Πάουελ.

Την 1η Ιουνίου 1942, η Λόι χώρισε από τον σύζυγό της στο Ρίνο, αναφέροντας την «ψυχική σκληρότητα» ως αιτία διαζυγίου.^[47] Πέντε ημέρες μετά το διαζύγιο, παντρεύτηκε τον Τζον Ντ. Χερτζ Τζούνιορ, διαφημιστικό στέλεχος και ιδρυτή της Hertz Rent A Car, στο σπίτι της αδερφής του στη Νέα Υόρκη.^[47] Παρέμειναν δύο χρόνια παντρεμένοι και τελικά χώρισαν στην Κουερναβάκα του Μεξικού, στις 21 Αυγούστου 1944,^[47] με τη Λόι να επικαλείται και πάλι ψυχική σκληρότητα.^[48]

Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την ίδια χρονιά, η Λόι εγκατέλειψε την καριέρα της ως ηθοποιός και άρχισε να αφιερώνει χρόνο δουλεύοντας με τον Ερυθρό Σταυρό.^[49] Ήταν τόσο εναντίον του Αδόλφου Χίτλερ, που το όνομά της εμφανίστηκε στη μαύρη λίστα του, με αποτέλεσμα οι ταινίες της να απαγορευτούν στη Γερμανία.^[50] Βοήθησε επίσης στη λειτουργία μιας καντίνας του Ναυτικού και περιόδευε συχνά για να συγκεντρώσει κονδύλια για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Γύρω στο 1945, η Λόι τα έφτιαξε με τον παραγωγό και σεναριογράφο Τζιν Μάρκεϊ, ο οποίος στο παρελθόν ήταν παντρεμένος με τις ηθοποιούς Τζόαν Μπένετ και Χέντι Λαμάρ.^[47] Οι δυο τους παντρεύτηκαν με ιδιωτική τελετή στις 3 Ιανουαρίου 1946, σε ένα παρεκκλήσι, ενώ ο Μάρκεϊ υπηρετούσε στον στρατό.^[47]

Επέστρεψε στις ταινίες με το The Thin Man Goes Home (1945). Το 1946, έπαιξε τη σύζυγο του στρατιώτη Φρέντρικ Μαρτς στο Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (1946). Η Λόι έπαιξε με τον Κάρι Γκραντ στο Ο εργένης και το αγριοκόριτσο (1947) του Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ. Στην ταινία συμπρωταγωνιστούσε η έφηβη Σίρλεϊ Τεμπλ. Μετά την επιτυχία της, εμφανίστηκε ξανά με τον Γκραντ στο Παλάτι των ονείρων (1948).

Το 1950, η Λόι συμπρωταγωνίστησε με τον Κλίφτον Γουέμπ στο Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον (1950), που έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με εισπράξεις 4,4 εκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[51] Την ίδια χρονιά, χώρισε από τον Μάρκεϊ.^[47] Ο τέταρτος και τελευταίος σύζυγός της ήταν ο Χάουαρντ Χ. Σάρτζεντ, υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ και πρόεδρος του Radio Liberty,^[47] τον οποίο παντρεύτηκε στις 2 Ιουνίου 1951, στη Βιρτζίνια.^[47] Ο Σάρτζεντ, ως πρεσβυτεριανός, ήθελε ο γάμος να τελεστεί στην εκκλησία, αλλά δεν μπόρεσαν να το κάνουν λόγω του πρόσφατου διαζυγίου της Λόι.^[52]

Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η Λόι ανέλαβε σημαντικό ρόλο ως συμπρόεδρος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Επιτροπής Κατά των Διακρίσεων στη Στέγαση. Το 1948, είχε γίνει μέλος της Εθνικής Επιτροπής των ΗΠΑ στην UNESCO, η πρώτη διασημότητα του Χόλιγουντ που το έκανε. Το 1952, πρωταγωνίστησε στο σίκουελ του Μια ντουζίνα παιδιά από νάιλον με τίτλο Ερωτικά γυμνάσια. Το 1956, εμφανίστηκε στο Η κόρη του πρεσβευτού με τον Τζον Φορσάιθ και την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ. Έπαιξε δίπλα στον Μοντγκόμερι Κλιφτ και τον Ρόμπερτ Ράιαν στο Lonelyhearts (1958), μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του 1933 του Ναθάνιελ Γουέστ Miss Lonelyhearts. Το 1960, εμφανίστηκε στα Ο δολοφόνος θα 'ρθει απόψε και Δεσμώτες της ηδονής, αλλά δεν έπαιξε σε άλλη ταινία μέχρι το 1969 που έπαιξε στο Τρέλες του Απρίλη. Το 1965, η Λόι ικέρδισε το βραβείο Sarah Siddons για τη δουλειά της στο θέατρο του Σικάγου. Δημοκρατική σε όλη της τη ζωή, υποστήριξε δημόσια την εκλογή του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι το 1960, θεωρώντας τον Ρίτσαρντ Νίξον αδίστακτο.^[53]

Αφού χώρισε από τον τέταρτο σύζυγό της Σάρτζεντ το 1960, η Λόι μετακόμισε στο Μανχάταν.^[54] Το 1967, επιλέχτηκε για την τηλεοπτική σειρά The Virginian, εμφανιζόμενη σε ένα επεισόδιο με τίτλο "Lady of the House". Επίσης, το 1967, εμφανίστηκε στο Family Affair στο επεισόδιο "A Helping Hand" ως άνεργη. Το 1972, εμφανίστηκε ως πεθερά του υπόπτου σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Κολόμπο με τίτλο "Étude in Black". Το 1974, έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στο Τζάμπο 747 εν κινδύνω. Το 1975, η Λόι διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και υποβλήθηκε σε δύο μαστεκτομές για τη θεραπεία της νόσου.^[31] Κράτησε τη διάγνωση του καρκίνου και τη μετέπειτα θεραπεία της κρυφή μέχρι τη δημοσίευση της αυτοβιογραφίας της το 1987.^[31]

Η Λόι εμφανίστηκε στο θέατρο Elitch του Ντένβερ το 1967 στο Ξυπόλυτοι στο πάρκο.^[55]

Το 1978, εμφανίστηκε στην ταινία The End ως μητέρα του κύριου χαρακτήρα που υποδυόταν ο Μπαρτ Ρέινολντς. Η τελευταία της ερμηνεία στον κινηματογράφο ήταν το 1980 στο Πες μου τι θέλεις επιτέλους του Σίντνεϊ Λουμέτ. Επέστρεψε επίσης στο θέατρο, κάνοντας το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ σε μια βραχύβια αναβίωση του 1973 του The Women.

Το 1981, εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό δράμα Summer Solstice,^[56] που ήταν η τελευταία εμφάνιση του Χένρι Φόντα. Ο τελευταίος της ρόλος ήταν ως γκεστ σταρ στην κωμική σειρά Love, Sidney, το 1982.

Τον Ιανουάριο του 1985 η Λόι τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών σε ειδικό αφιέρωμα στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, στο οποίο παρευρέθηκε μαζί με 2.800 καλεσμένους.^[57][58] Η αυτοβιογραφία της με τίτλο Myrna Loy: Being and Becoming, εκδόθηκε το 1987. Το επόμενο έτος έλαβε βραβείο Kennedy Center Honor.^[59] Παρόλο που η Λόι δεν προτάθηκε ποτέ για Όσκαρ για καμία ερμηνεία της, μετά από μια εκτεταμένη εκστρατεία συγγραφής επιστολών και πίεσης από τον σεναριογράφο και μέλος του τότε ΔΣ του Σωματείου Συγγραφέων της Αμερικής Μάικλ Ράσναου, ο οποίος ζήτησε την υποστήριξη πρώην συνεργατών της Λόι στην οθόνη και φίλων όπως Ρόντι Μακντάουολ, Σίντνεϊ Σέλντον, Χάρολντ Ράσελ και πολλών άλλων, έλαβε το 1991 Τιμητικό Όσκαρ "για το σύνολο της καριέρας της". Το δέχτηκε^[60] από το σπίτι της στη Νέα Υόρκη, δηλώνοντας απλώς «Με κάνετε πολύ ευτυχισμένη. Ευχαριστώ πολύ". Ήταν η τελευταία της δημόσια εμφάνιση σε οποιοδήποτε μέσο.

Η Λόι πέθανε σε ηλικία 88 ετών στις 14 Δεκεμβρίου 1993, σε νοσοκομείο του Μανχάταν κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης μετά από μια μακρά, απροσδιόριστη ασθένεια. Ήταν αδύναμη και είχε προβλήματα υγείας, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορέσει να παραστεί στην τελετή των βραβείων Όσκαρ το 1991, όπου επρόκειτο να λάβει τιμητικό Όσκαρ.^[61] Αποτεφρώθηκε στη Νέα Υόρκη και οι στάχτες της ενταφιάστηκαν στη γενέτειρά της Χελένα, στη Μοντάνα.^[62][63]

Για τη συνεισφορά της στη βιομηχανία του κινηματογράφου, η Λόι έχει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ στο 6685 Hollywood Boulevard.^[64]

Ένα κτίριο στο Sony Pictures Studios, πρώην MGM Studios, ονομάστηκε προς τιμήν της. Το αποτύπωμά της και η υπογραφή της βρίσκονται στο πεζοδρόμιο μπροστά από το Theatre 80, στη Νέα Υόρκη.^[65]

Οι Steel Pole Bathtub έχουν ένα τραγούδι στο άλμπουμ τους του 1991 Tulip που πήρε το όνομά του από τη Λόι και δείγμα διαλόγου από μια από ταινίες της.

Ο τραγουδοποιός Τζος Ρίτερ συμπεριέλαβε ένα τραγούδι για τη Λόι στο άλμπουμ του 2017 Gathering.

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Μίρνα Λόι στην IMDb
• Μίρνα Λόι στο Internet Broadway Database (Αγγλικά)
• Μίρνα Λόι στο AllMovie
• Νεκρολογία
• Προφίλ