Μέτωπο Καλίνιν

Το Μέτωπο Καλίνιν ήταν μέτωπο^{[σημ. 1]} του Σοβιετικού Στρατού κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το Μέτωπο Καλίνιν σχηματίστηκε επίσημα με διαταγή της Στάβκα στις 17 Οκτωβρίου 1941 και περιείχε 3 στρατιές, την 22η, την 29η και την 30η. Τον Μάιο του 1942 οι αεροπορικές δυνάμεις του Μετώπου Καλίνιν αναδιοργανώθηκαν ως 3η Αεροπορική Στρατιά, αποτελούμενες από 3 μοίρες μαχητικών, 2 μοίρες επιθετικών κατά εδάφους, και μία μοίρα βομβαρδιστικών.^[1] Η στρατιωτική σύνθεση ωστόσο του Σοβιετικού Στρατού για την 1η Ιουνίου 1942 δείχνει ότι η τρίτη στρατιά αποτελούνταν από την 209η και 210η Μεραρχίες Μαχητικών Αεροπορίας Στρατού, την 211η και 212η Μικτές Μεραρχίες Αεροπορίας Στρατού, την 684η και 695η Τάγματα Ελαφρών Βομβαρδστικών Αεροπορίας Στρατού, τα 195ο, 708ο, 881ο, 882ο, 883ο, 884ο, 885ο και 887ο Μικτά Τάγματα Αεροπορίας Στρατού και το 3ο Αναγνωριστικό Σμήνος Αεροπορίας Στρατού.^[2]

Τον Νοέμβριο του 1942 μαζί με το Δυτικό Μέτωπο, το Μέτωπο Καλίνιν εξαπέλυσε την Επιχείρηση Άρης εναντίον των γερμανικών αμυντικών θέσεων στην προεξοχή Ρζεφ/Βγιάζμα. Η 3η Στρατιά Εφόδου, που ανήκε πλέον στο μέτωπο Καλίνιν, ξεκίνησε την επιχείρηση στις 24 Νοεμβρίου επιτιθέμενη στην Τρίτη Στρατιά Πάντσερ στο Βελίκιγιε Λούκι, και την επόμενη μέρα τα μέτωπα Καλίνιν και Δυτικό επιτέθηκαν σε ολόκληρη την περίμετρο της προεξοχής στο Ρζεφ. Στην επίθεση ενεπλάκησαν οι 41η, η 22η, η 39η, η 31η, η 20η και 29η στρατιά και από τα δύο μέτωπα. Αργότερα το μέτωπο ενεπλάκη στην Μάχη του Βελίκιγιε Λούκι τον Ιανουάριο-Μάρτιο 1943. Η 3η Αεροπορική Στρατιά υποστήριξε και τις δύο επιχειρήσεις αλλά αργότερα εμφανίζεται να έχει μεταφερθεί στο Νοτιοδυτικό Μέτωπο για λίγο ώστε να καλύψει το προγεφύρωμα στο Ντεμιγιάνσκ.

Κατά την διάρκεια της επιχείρησης στο Νέβελ και Γκόροντοκ, στις 6 Οκτωβρίου - 31 Δεκεμβρίου, το μέτωπο, που στο μεταξύ άλλαξε όνομα, αποτελούνταν από τις 3η και 4η Στρατιά Εφόδου, τις 11η Στρατιά Φρουρών και 43η Στρατιά και την 3η Αεροπορική Στρατιά. Η Αρχική του δύναμη ήταν 198.000 άνδρες, ενώ οι απώλειές του ήταν 43.551 νεκροί και αγνοούμενοι και 125.351 τραυματίες και άρρωστοι.^[3]

Μετονομάστηκε 1ο Βαλτικό Μέτωπο κατά τον Οκτώβριο-Δεκέμβριο 1943.^[4]