Λαιτιπόρος ο θειαφένιος

Το καπέλο του έχει ακανόνιστο σχήμα που μοιάζει με βεντάλια και βγαίνει απευθείας από τον κορμό του δέντρου πάνω στο οποίο αναπτύσεται σε πλάτος έως 30 εκ. και πάχος έως 4 εκατοστά. Το επάνω μέρος του έχει χρώμα θείο-κίτρινο έως έντονο πορτοκαλί, ενώ είναι βελούδινο με κυματιστή περιφέρεια. Η κάτω επιφάνεια αποτελείται από θειό-κίτρινους πόρους και σωλήνες. Η παχιά του σάρκα αρχικά είναι κίτρινη, μαλακή και χυμώδης, αργότερα γίνεται ξηρή λευκή και εύθραυστη, με ελαφρά ξινή γεύση και με ευχάριστη οσμή μανιταριού όσο είναι σε νεαρή ηλικία. Το αποτύπωμα των σπόρων του έχει λευκό χρώμα. Κυρίως το βρίσκουμε επάνω σε βελανιδιές, όμως πολύ συχνά έχει βρεθεί σε πρίνους, αχλαδιές, ιτιές, καστανιές και λεύκες αλλά και σε οπωροφόρα, σε αλληλοκαλυπτόμενα καρποσώματα στα οποία προκαλεί καφέ σήψη στον κορμό και τις ρίζες.

Το κοτόπουλο του δάσους θεωρείται βρώσιμο όσο είναι σε νεαρή ηλικία και αφού μαγειρευτεί καλά, ενώ δεν θα πρέπει να καταναλώνεται ωμο. Είναι σημαντικό πως έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που έχει προκαλέσει ναυτία και άλλες σοβαρές γαστρεντερικές ενοχλήσεις. Ορισμένοι συγγραφείς προτείνουν να μην συλλέγονται δείγματα από κωνοφόρα δέντρα, ευκάλυπτος και από χαρουπιές.^[1]