Λάρρυ Πέιτζ

Σε ηλικία οκτώ ετών βίωσε το διαζύγιο των γονέων του και αυτός ο χωρισμός τον επηρέασε. Οι γονείς του προσπάθησαν με αφοσίωση να μεγαλώσουν τον Λάρι σε ένα όσο το δυνατόν πιο υγιές περιβάλλον. Στο τέλος ο Λάρι αισθανόταν πλημμυρισμένος από αγάπη και σοφία, προερχόμενες από δύο μητέρες: την πραγματική του μητέρα και την Τζόις Ουάιλντενταλ, μια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν που διατηρούσε μακροχρόνια σχέση με τον πατέρα του. Η σχέση των δύο γυναικών παραμένει μέχρι σήμερα φιλική.

Στη δεκαετία του 1960, ο πατέρας του Λάρι, Καρλ Βίκτορ Πέιτζ, ήταν από τους πρώτους φοιτητές που πήραν πτυχίο στην επιστήμη των υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Πέντε χρόνια αργότερα πήρε το διδακτορικό του σ' αυτό τον πρωτοποριακό τομέα. Η μητέρα του Λάρι, Γλόρια Πέιτζ, ήταν σύμβουλος σε ζητήματα βάσεων δεδομένων, με μεταπτυχιακό τίτλο στην επιστήμη των υπολογιστών. Ο Λάρι θαύμαζε τον πατέρα του, που ήταν διασκεδαστικός και κοινωνικός και ο οποίος, μεταξύ άλλων, τον πήγαινε και σε συναυλίες των Grateful Dead. Δεκαπέντε περίπου χρόνια προτού ο Λάρι κατευθυνθεί προς τα δυτικά, ο Καρλ Πέιτζ εργάστηκε για κάποιον καιρό στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ως επισκέπτης ερευνητής. Όμως το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το πέρασε διδάσκοντας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου η γυναίκα του δίδασκε επίσης προγραμματισμό.

Όταν ο Λάρι ήταν στο δεύτερο εξάμηνο των σπουδών του στο Στάνφορντ, ο πατέρας τους, που μικρός είχε περάσει πολιομυελίτιδα, πέθανε σε ηλικία πενήντα οκτώ ετών, από επιπλοκές λόγω πνευμονίας. Μέσα σε μερικές εβδομάδες η υγεία του επιδεινώθηκε δραματικά, ώσπου τελικά άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο. Αυτή η απώλεια ήταν τραυματική για τον Λάρι. «Θυμάμαι ότι ο Λάρι καθόταν στα σκαλιά του Κτιρίου Γκέιτς πολύ στεναχωρημένος», αναφέρει ο Σον Άντερσον, με τον οποίο ο Λάρι μοιραζόταν το γραφείο του στο Στάνφορντ.

Παρά τη θλίψη του, παρέμεινε στο Στάνφορντ. Τον βοήθησε το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος του αδελφός ζούσε και εργαζόταν στη Σίλικον Βάλεϊ. Είχαν ο ένας τον άλλον για στήριγμα, έτσι ο Λάρι δε χρειάστηκε να κουβαλήσει μόνος του το βάρος της απώλειας, ενώ οι δυο τους περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί.

Η μητέρα του Λάρι ήταν Εβραία, ωστόσο ο Λάρι μεγάλωσε χωρίς κανενός είδους εβραϊκή ταυτότητα ή θρησκεία. Έμοιαζε στον πατέρα του, ο οποίος συχνά έφερνε τους γιους του σε επαφή με τους υπολογιστές, ως μέρος της ανατροφής τους.

Ο Λάρι φοίτησε στο γυμνάσιο ΜακΝτόναλντ, στο Ιστ Λάνσιγκ, όπου ο Νικ Άρτσερ, αρχηγός της ομάδας των προσκόπων στην οποία ανήκε, τον θυμάται ως «ένα ανεξάρτητο πνεύμα». Ο Καρλ Τζούνιορ θυμάται τον Λάρι ως έναν μικρότερο αδερφό γεμάτο απορίες και με μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων που δεν περιοριζόταν στο πεδίο της πληροφορικής.

Ο Λάρι ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και του αδελφού του και φοίτησε κι αυτός στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, στο Αν Άρμπορ, όπου σπούδασε μηχανικός υπολογιστών και παρακολούθησε και ορισμένα μαθήματα διοίκησης επιχειρήσεων προτού λάβει το πτυχίο του, το 1995. Διατέλεσε πρόεδρος της αδελφότητας Ήτα Κάππα Νι του Μίσιγκαν, της εθνικής τιμητικής αδελφότητας για τους φοιτητές μηχανολογίας υπολογιστών, ενώ διασκέδαζε πουλώντας ντόνατς στο περίπτερο της αδελφότητας στο χώρο του πανεπιστημίου.

Επίσης, εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες που του πρόσφεραν τα προπτυχιακά προγράμματα ανάπτυξης ηγετικών ικανοτήτων. «Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα LeaderShape ήταν μια εκπληκτική εμπειρία», αναφέρει. Αυτό το πανεπιστημιακό πρόγραμμα είχε ως στόχο του να εφοδιάσει τους φοιτητές του Μίσιγκαν με τις ικανότητες που θα χρειάζονταν για να αποκτήσουν ηγετικές θέσεις στην κοινωνία.

• Η ιστορία του Google, των David A. Vise και Mark Malseed

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Larry Page στο Wikimedia Commons