Κερασίτσα Αρκαδίας
22°24′32″E / 37.451457°N 22.408990°E
Η Κερασίτσα είναι οικισμός του νομού Αρκαδίας της Πελοποννήσου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 317 μόνιμους κατοίκους,[2] οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τις αγροτικές εργασίες και με το εμπόριο.[3]
Κερασίτσα Αρκαδίας | |
---|---|
![]() | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Αρκαδίας |
Υψόμετρο | 691 μέτρα |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 285 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 220 12 |
Τηλ. κωδικός | 271 |
Τοποθεσία
Η Κερασίτσα είναι κτισμένη στον κάμπο της Τεγέας σε υψόμετρο 691 μέτρων και βρίσκεται 10 χλμ νότια από την, πρωτεύουσα του νομού, Τρίπολη.[3] Γεωγραφικά βρίσκεται εντός των ορίων της αρχαίας Τεγέας. Επιπλέον υποστηρίζεται πως στην περιοχή του σημερινού χωριού βρισκόταν η πηγή Λευκώνιο, την οποία αναφέρει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας.[4]
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Το χωριό καταγράφεται το 1700 από τις βενετικές αρχές της Πελοποννήσου με 17 οικογένειες και 71 κατοίκους.[5] Κατά τη διάρκεια της ύστερης Τουρκοκρατίας η Κερασίτσα ήταν γνωστή ως βοσκότοπος για τα κοπάδια Οθωμανών αγάδων. Άνδρες της Κερασίτσας συνδέθηκαν από το 1770 μέχρι το 1786 με τη δράση του κλέφτη Μάντζαρη από το γειτονικό Πιαλί[6] και αργότερα, ένοπλοι του χωριού συμμετείχαν στην Ελληνική Επανάσταση.[7] Μετά την ανεξαρτησία πολλές οικογένειες εγκαταστάθηκαν στους Καλλιανούς της ορεινής Κορινθίας.[8]
Το 1851, σύμφωνα με τη στατιστική που είχε στη διάθεσή του ο Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, ο πληθυσμός της ανερχόταν στους 321 κατοίκους (69 οικογένειες), οι οποίοι ασχολούνταν με τη γεωργία.[9] Τα επόμενα χρόνια, παρά τη γειτνίασή της με την Τρίπολη, η Κερασίτσα βρισκόταν σε απομόνωση μέχρι το 1888, έτος κατά το οποίο ξεκίνησε η κατασκευή του δρόμου Τριπόλεως - Σπάρτης που έδωσε ώθηση στην κοινωνική και οικονομική ζωή του χωριού. Την ίδια χρονική περίοδο (συγκεκριμένα το 1887) το χωριό απέκτησε δημοτικό σχολείο.[10] Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού παρατηρήθηκε σημαντικό μεταναστευτικό ρεύμα προς τις ΗΠΑ.[11]
Στις πολεμικές συγκρούσεις της Μικρασιατικής Εκστρατείας σκοτώθηκαν πέντε στρατιώτες προερχόμενοι από την Κερασίτσα.[12] Το 1928 το χωριό διέθετε πληθυσμό 545 κατοίκων και δημοτικό σχολείο,[13] ενώ στις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε 558 κατοίκους.[14] Κατά τον Πόλεμο του 1940-1941 και την Κατοχή που ακολούθησε έχασαν τις ζωές τους 9 κάτοικοι της Κερασίτσας.[12]
Το 1998 η Κερασίτσα κηρύχθηκε (από κοινού με άλλα χωριά της ευρύτερης περιοχής) ως παραδοσιακός οικισμός.[15]
Διοικητικά, το 1835 προσαρτήθηκε στον δήμο Τεγέας όπου παρέμεινε μέχρι το 1914[16], όταν κηρύχτηκε έδρα κοινότητας της επαρχίας Μαντινείας. Το 1997 υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Τεγέας, ενώ από το 2011 υπάγεται στον δήμο Τρίπολης.[2] Εκκλησιαστικά ανήκει στη μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας. Ο κεντρικός ναός του χωριού, κτισμένος σε σχέδια του Αναστασίου Ορλάνδου[17], είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και διαθέτει αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου.[18]
Στην Κερασίτσα γεννήθηκαν οι πολιτικοί Γρηγόρης Λαμπράκης και Θεόδωρος Λαμπράκης (αδελφός του προηγούμενου) και ο ποιητής Μήτσος Κατσίνης (1918 - 2000).[19][20]
Απογραφές πληθυσμού
Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πληθυσμός | 545[13] | 558[14] | 489[14] | 443[14] | 345[14] | 324[14] | 316[14] | 312[16] | 317[2] |
Εικόνες
- Άποψη της Κερασίτσας και της ευρύτερης περιοχής της.
- Δρόμος του χωριού.
- Ο πολυχώρος μνήμης και μελέτης «Γρηγόρης Λαμπράκης».
- Πέτρινο σπίτι του χωριού.