Καϊλάς Σατυάρτι
Ο Καϊλάς Σατυάρτι (Kailash Satyarthi) είναι Ινδός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των παιδιών και ένας από τους πρωτοπόρους παγκοσμίως στον αγώνα κατά της παιδικής εργασίας[13][14]. Το 1980 ίδρυσε το «Bachpan Bachao Andolan» (= Κίνημα «Σώστε την παιδική ηλικία») και λέγεται ότι έχει προστατεύσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα περισσότερων των 83 χιλιάδων παιδιών από 144 χώρες[15][16]. Η δράση του αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες για τη Σύμβαση 182 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, που αφορά τις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας και συνιστά πλέον ένα βασικό καθοδηγητικό κείμενο για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο[14].
| Καϊλάς Σατυάρτι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | कैलाश सत्यार्थी (Χίντι) |
| Γέννηση | 11 Ιανουαρίου 1954[1][2][3] Βιντίσα[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ινδία |
| Θρησκεία | Ινδουισμός[5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Χίντι Αγγλικά |
| Σπουδές | Samrat Ashok Technological Institute Barkatullah University[6] Amrita Vishwa Vidyapeetham |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | children's rights activist[7] μηχανικός ακαδημαϊκός[8] ηλεκτρολόγος μηχανικός[9] |
| Εργοδότης | International Center for Early Childhood Education and Labour |
| Περίοδος ακμής | 1980 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (2014)[10][11] Μετάλλιο Βάλεμπεργκ (2002) Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ρόμπερτ Φ. Κένεντι (1996) Ανθρωπιστής της Χρονιάς (2015)[12] |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το έργο του Σατυάρτι αναγνωρίσθηκε με την απονομή σε αυτόν πολλών εθνικών και διεθνών τιμητικών διακρίσεων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2014, το οποίο μοιράσθηκε με τη Μαλάλα Γιουσαφζάι[17].
Σπουδές
Ο Καϊλάς Σατυάρτι γεννήθηκε με το όνομα Καϊλάς Σάρμα (Kailash Sharma)[18] στις 11 Ιανουαρίου 1954, στο διαμέρισμα της πόλης Βιντίσα, στο ινδικό κρατίδιο Μαντία Πραντές[19].
Ο Σατυάρτι φοίτησε στο δημόσιο γυμνάσιο αρρένων[20] και σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός[19] στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Σαμράτ Ασόκ (SATI) της Βιντίσα[18][20][21]. Ολοκλήρωσε επίσης ένα μεταπτυχιακό στην ηλεκτρολογία υψηλών τάσεων. Στη συνέχεια δίδαξε σε ένα κολέγιο στο Μποπάλ για λίγα χρόνια[22].
Δράση
Το 1980 άφησε τη διδακτική σταδιοδρομία του και έγινε γενικός γραμματέας στο Μέτωπο Απελευθερώσεως Εξαναγκαστικής Εργασίας, ενώ ίδρυσε και το Bachpan Bachao Andolan[23][24]. Υπήρξε επίσης πρόεδρος της Παγκόσμιας Εκστρατείας για την Εκπαίδευση, από την ίδρυσή της το 1999 μέχρι το 2011, όντας ο ένας από τους 4 ιδρυτές της (οι άλλοι ήταν οι οργανώσεις ActionAid, Oxfam και Education International)[25].
Επιπλέον, ίδρυσε τη Rugmark (σήμερα γνωστή ως Goodweave) ως το πρώτο σύστημα εθελοντικής παρακολουθήσεως και πιστοποιήσεως κατασκευής χαλιών και κιλιμιών χωρίς τη χρήση παιδικής εργασίας στη νότια Ασία[26]. Ο Σατυάρτι έφερε σε πρώτο πλάνο την παιδική εργασία ως θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων και υποστήριξε ότι διαιωνίζει τη φτώχεια, την ανεργία, τον αναλφαβητισμό, την εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού και άλλα κοινωνικά προβλήματα[27], απόψεις που έχουν υποστηριχθεί από αρκετές μελέτες[28][29].
Ο Καϊλάς Σατυάρτι, μαζί με τη νεαρή Πακιστανή ακτιβίστρια Μαλάλα Γιουσαφζάι, μοιράσθηκαν το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης το 2014 «για τον αγώνα τους εναντίον της καταπιέσεως παιδιών και εφήβων, καθώς και για το δικαίωμά όλων των παιδιών στην εκπαίδευση»[30]. Ο Σατυάρτι έγινε έτσι ο όγδοος Ινδός που τιμήθηκε με Βραβείο Νόμπελ. Ως προς το Νόμπελ Ειρήνης, το μόνο άλλο πρόσωπο που έχει τιμηθεί με αυτό ως κάτοχος (και) της ινδικής υπηκοότητας μέχρι σήμερα υπήρξε η Μητέρα Τερέζα[13].
Προσωπική ζωή
Ο Καϊλάς Σατυάρτι ζει σήμερα στο Νέο Δελχί με την οικογένειά του: τη σύζυγό του, την κόρη τους, τον γιο τους και τη νύφη τους[31]. Πέρα από την κοινωνική του δράση, έχει χαρακτηρισθεί ως εξαιρετικός μάγειρας[32].
Διακρίσεις και βραβεία
Ο Σατυάρτι έχει γίνει το θέμα ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικής σειράς, ενώ έχει προσκληθεί πολλές φορές σε τηλεοπτικές εκπομπές λόγου[33]. Εκτός από το Βραβείο Νόμπελ, έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με τα ακόλουθα:
- 1994: Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Aachener (Γερμανία)[34][35]
- 1995: The Trumpeter Award (ΗΠΑ)[36]
- 1995: Βραβείο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Ρόμπερτ Φ.Κένεντι (ΗΠΑ)[37]
- 1998: Βραβείο της Χρυσής Σημαίας (Ολλανδία)[38]
- 1999: Βραβείο Ιδρύματος Φρήντριχ `Εμπερτ (Γερμανία)[39]
- 2002: Μετάλλιο Βάλενμπεργκ, του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν[40]
- 2007: Χρυσό μετάλλιο της Ιταλικής Γερουσίας[41]
- 2008: Διεθνές Βραβείο Alfonso Comin (Ισπανία)[42]
- 2009: Βραβείο «Υπερασπιστές της Δημοκρατίας» (ΗΠΑ)[43]
Βιβλίο
- Satyarthi, Kailash και Zutshi, Bupinder: Globalisation, Development And Child Rights, Shipra Publications, Νέο Δελχί 2006, ISBN 9788175412705