Κατάλογος πρωθυπουργών του Πακιστάν
κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia
Ο Πρωθυπουργός του Πακιστάν (στην ουρντού: | وزِیرِ اعظم پاکِستان , Wazīr-ē-Āzam, στην κυριολεξία: "Μέγας Βεζίρης") είναι ο αρχηγός κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν και διορισμένος ως "ανωτάτη εκτελεστική αρχή της Δημοκρατίας".[2][3]
| Πρωθυπουργός της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν | |
|---|---|
| Προσφώνηση | Εντιμότατε κύριε Πρωθυπουργέ (επίσημα/διπλωματικά)Κύριε Πρωθυπουργέ (προφορικά) Η Εξοχότητά του (διεθνώς)[1] |
| Κατοικία | Θύλακας του Πρωθυπουργού |
| Έδρα | Πρωθυπουργικό Γραφείο |
| Διορισμός από | Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν μέσω γενικών εκλογών |
| Διάρκεια θητείας | 5 χρόνια, ανανεώσιμη |
| Αρχικός κάτοχος | Λιακάτ Αλί Χαν (1947–1951) |
| Δημιουργία | 14 Αυγούστου 1947 |
| Ιστοσελίδα | pmo |
Εκλέγεται από μέλη της Εθνοσυνέλευσης και είναι ο αρχηγός του κόμματος που κατέχει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Ο Πρωθυπουργός επίσης υπηρετεί ως ο ανώτατος σύμβουλος του Προέδρου για κρίσιμα ζητήματα και επηρεάζει τους διορισμούς των διοικητικών αρχών του Στρατού.[4][5] Οι εξουσίες του αυξήθηκαν σημαντικά με την 18η αναθεώρηση του συντάγματος.[6] Η θέση ήταν κενή κατά τις περιόδους 1960–73, 1977–85 και 1999–2002 λόγω του στρατιωτικού νόμου και της άσκησης της προεδρικής εξουσίας από δικτάτορες.[7]
O Ίμραν Χαν έγινε πρωθυπουργός στις 18 Αυγούστου 2018, έπειτα από τις γενικές εκλογές στις 25 Ιουλίου 2018.[3] Ανετράπη στις 10 Απριλίου 2022, έπειτα από πρόταση μομφής.[8] Στις 11 Απριλίου 2022 ανέλαβε πρωθυπουργός ο Σεχμπάζ Σαρίφ.
Υπόμνημα
| Όνομα κόμματος | |
|---|---|
| Μουσουλμανικός Σύνδεσμος / Μουσουλμανικός Σύνδεσμος Πακιστάν | |
| Σύνδεσμος Αγουάμι | |
| Ρεπουμπλικανικό Κόμμα | |
| Λαϊκό Κόμμα | |
| Εθνικό Λαϊκό Κόμμα | |
| Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | |
| Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Q) | |
| Πακιστάν Τεχρίκ-ε-Ινσάφ | |
| Ανεξάρτητος |
Πρωθυπουργοί
| Αριθμός θητείας | Πορτρέτο | Όνομα (γέννηση-θάνατος) | Από | Έως | Διάρκεια θητείας | Εκλογές | Πολιτικό κόμμα (Συνασπισμός) | Σημειώσεις | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Λιακάτ Αλί Χαν (1895-1951) | 14 Αυγούστου 1947 | 16 Οκτωβρίου 1951 (δολοφονήθηκε) | 4 χρόνια, 2 μήνες, 2 ημέρες, | — | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Έπειτα από πρόταση του εκ των "πατέρων" της δημοκρατίας του Πακιστάν, Γενικού Κυβερνήτη Μουχάμαντ Αλί Τζίναχ ο υπουργός Οικονομικών Λιακάτ Αλί Χαν διορίστηκε πρώτος πρωθυπουργός το 1947. Κυβέρνησε ως τη δολοφονία του το 1951.[10] | |
| 2 |  | Σερ Χαγουάτζα Ναζιμουντίν (1894-1964) | 17 Οκτωβρίου 1951 | 17 Απριλίου 1953 | 1 χρόνος, 6 μήνες | — | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Ο Ναζιμουντίν έγινε πρωθυπουργός μετά τη δολοφονία του Λιακάτ Χαν το 1951.[10] Αποχώρησε μετά τη διάλυση της κυβέρνησης από τον γενικό κυβερνήτη Μαλίκ Γκουλάμ Μουχάμαντ το 1953.[9] | |
| 3 | Μοχάμαντ Άλι Μπόγκρα (1909-1963) | 17 Απριλίου 1953 | 12 Αυγούστου 1955 | 2 χρόνια, 3 μήνες, 26 ημέρες | — | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Διπλωμάτης και σχετικά άγνωστος στην πολιτική, σύστησε υπουργείο Ταλέντων, όμως η κυβέρνησή του απολύθηκε το 1955 από τον Γενικό Κυβερνήτη μετά τις εκλογές του 1954.[9] | ||
| 4 |  | Τσόντρι Μοχάμαντ Άλι (1905-1982) | 12 Αυγούστου 1955 | 12 Σεπτεμβρίου 1956 | 1 χρόνος, 1 μήνας | — | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Ήταν ο πρώτος διορισμός πρωθυπουργού στον συνασπισμό του Μουσουλμανικού Συνδέσμου, του Συνδέσμου Αγουάμι και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Απομακρύνθηκε από τη θέση του με πρόταση δυσπιστίας που κατατέθηκε από το ίδιο του το κόμμα.[9] | |
| 5 | Χουσεΐν Σαχίντ Σουχραγουάρντι (1892-1963) | 12 Σεπτεμβρίου 1956 | 17 Οκτωβρίου 1957 | 1 χρόνος, 1 μήνας, 5 ημέρες | — | Σύνδεσμος Αγουάμι | Παραιτήθηκε έχοντας χάσει την υποστήριξη του κόμματός του και των εταίρων στον συνασπισμό του.[9] | ||
| 6 |  | Ιμπραήμ Ισμαήλ Τσουντριγκάρ (1897-1960) | 17 Οκτωβρίου 1957 | 16 Δεκεμβρίου 1957 | 1 μήνας, 29 ημέρες | — | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Είναι ο πρωθυπουργός με την μικρότερη διάρκεια θητείας, καθώς παρέμεινε μόλις 55 ημέρες. Απομακρύνθηκε με πρόταση δυσπιστίας, με τις ψήφους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και του Συνδέσμου Αγουάμι.[9] | |
| 7 |  | Σερ Φερόζ Χαν Νουν (1893-1970) | 16 Δεκεμβρίου 1957 | 7 Οκτωβρίου 1958 | 9 μήνες, 21 ημέρες | — | Ρεπουμπλικανικό Κόμμα | Δικηγόρος στο επάγγελμα, η κυβέρνησή του κατέρρευσε με την κήρυξη στρατιωτικού νόμου από τον Ισκαντέρ Μιρζά το 1958 προκειμένου να παρατεθεί η θητεία του Προέδρου.[11][12] | |
| 7 Οκτωβρίου 1958 – 7 Δεκεμβρίου 1971 | |||||||||
| 8 |  | Νουρούλ Αμίν (1893-1974) | 7 Δεκεμβρίου 1971 | 20 Δεκεμβρίου 1971 | 13 ημέρες | 1970 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος | Έπειτα από τις γενικές εκλογές, ο Αμίν διορίστηκε πρωθυπουργός το 1971 από τον πρόεδρο Γιαχία Χαν. Ήταν επίσης ο πρώτος και μοναδικός Αντιπρόεδρος του Πακιστάν από το 1970 ως το 1972. Επί των ημερών του το Πακιστάν ενεπλάκη στον Ινδοπακιστανικό Πόλεμο του 1971.[9] | |
| 20 Δεκεμβρίου 1971 – 14 Αυγούστου 1973 | |||||||||
| 9 |  | Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο (1928-1979) | 14 Αυγούστου 1973 | 5 Ιουλίου 1977 | 3 χρόνια, 10 μήνες, 21 ημέρες | 1977 | Λαϊκό Κόμμα | Ο Μπούτο παραιτήθηκε από την προεδρία και έγινε πανίσχυρος πρωθυπουργός, έπειτα από την επανακατάρτιση του συντάγματος, με το οποίο το καθεστώς έγινε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ανατράπηκε με τον στρατιωτικό νόμο του 1977 από τον αρχηγό του Στρατού, στρατηγό Ζία Ουλ Χακ, τον Ιούλιο του 1977.[13] | |
| 5 Ιουλίου 1977 – 24 Μαρτίου 1985 | |||||||||
| 10 |  | Μουχάμαντ Χαν Τζουνέτζο (1932-1993) | 24 Μαρτίου 1985 | 29 Μαΐου 1988 | 3 χρόνια, 2 μήνες, 5 ημέρες | 1985 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Ανεξάρτητος) | Ο Τζουνέτζο εξελέγη στην πρωθυπουργία στις γενικές εκλογές του 1985. Απολύθηκε από τον πρόεδρο μετά την 8η αναθεώρηση του συντάγματος.[9] | |
| 29 Μαΐου 1988 – 2 Δεκεμβρίου 1988 | |||||||||
| 11 | _Rueda_de_prensa_de_Felipe_Gonz%C3%A1lez_y_la_primera_ministra_de_Paquist%C3%A1n._Pool_Moncloa._14_de_septiembre_de_1994_(cropped).jpeg) | Μπεναζίρ Μπούτο (1953-2007) | 2 Δεκεμβρίου 1988 | 6 Αυγούστου 1990 | 1 χρόνος, 8 μήνες, 4 μέρες | 1988 | Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν | Η Μπούτο έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Πακιστάν, και η πρώτη αρχηγός μεγάλου πολιτικού κόμματος το 1982. Έξι χρόνια μετά, έγινε η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα σε μουσουλμανικό κράτος.[14] | |
| 12 |  | Ναγουάζ Σαρίφ (1949-) | 6 Νοεμβρίου 1990 | 18 Ιουλίου 1993 | 2 χρόνια, 7 μήνες, 4 ημέρες | 1990 | Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Ο Σαρίφ εξελέγη ως ο 12ος πρωθυπουργός του Πακιστάν την 1η Νοεμβρίου 1990.[15] Ο πρόεδρος Χαν διέλυσε την κυβέρνηση τον Απρίλιο του 1993, ο οποίος αργότερα αποκαταστάθηκε στην πρωθυπουργία από το Ανώτατο Δικαστήριο του Πακιστάν. Ο Σαρίφ επέζησε μιας σοβαρής συνταγματικής κρίσης όταν ο πρόεδρος Χαν επεχείρησε να τον απολύσει με την 8η αναθεώρηση του συντάγματος. Όμως, τον Απρίλιο του 1993 προσέφυγε κατά της απόφασης και πέτυχε την επαναφορά του στην πρωθυπουργία με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο Σαρίφ παραιτήθηκε από τη θέση του έπειτα από συμφωνία, με την οποία απολύθηκε και ο πρόεδρος της χώρας, τον Ιούλιο του 1993.[16] | |
| 13 |  | Μπεναζίρ Μπούτο (1953-2007) | 19 Οκτωβρίου 1993 | 5 Νοεμβρίου 1996 | 3 χρόνια, 17 ημέρες | 1993 | Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν | Η Μπούτο επανεξελέγη για 2η θητεία το 1993. Διέφυγε το πραξικόπημα του 1995 και η κυβέρνησή της απολύθηκε από τον πρόεδρο Λεγκάρι τον Νοέμβριο του 1996.[17][18] | |
| 14 | | Ναγουάζ Σαρίφ (1949-) | 17 Φεβρουαρίου 1997 | 12 Οκτωβρίου 1999 | 2 χρόνια, 7 μήνες, 25 ημέρες | 1997 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Ο Σαρίφ επανεξελέγη στην πρωθυπουργία τον Φεβρουάριο του 1997.[19] Η κυβέρνησή του ανατράπηκε από τον στρατηγό Περβέζ Μουσάραφ τον Οκτώβριο του 1999, και επιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος σε ολόκληρη τη χώρα.[20] | |
| 12 Οκτωβρίου 1999 – 23 Νοεμβρίου 2002 | |||||||||
| 15 | .jpg) | Μιρ Ζαφαρουλάχ Χαν Τζαμαλί (1944-2020) | 23 Νοεμβρίου 2002 | 26 Ιουνίου 2004 | 1 χρόνος, 7 μήνες, 3 μέρες | 2002 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Q) | Ο Τζαμαλί εξελέγη πρωθυπουργός τον Νοέμβριο του 2002. Παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 2004. | |
| 26 Ιουνίου 2004 – 30 Ιουνίου 2004 | |||||||||
| 16 | .jpg) | Τσόντρι Σουτζάατ Χουσαΐν (1946-) | 30 Ιουνίου 2004 | 26 Αυγούστου 2004 | 1 μήνας, 27 μέρες | — | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Q) | Το Κοινοβούλιο εξέλεξε τον Χουσαΐν στην πρωθυπουργία για περίοδο 50 ημερών.[21] | |
| 26 Αυγούστου 2004 – 28 Αυγούστου 2004 | |||||||||
| 17 | Σαουκάτ Αζίζ (1949-) | 28 Αυγούστου 2004 | 15 Νοεμβρίου 2007 | 3 χρόνια, 2 μήνες, 18 μέρες | — | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Q) | Ο Αζίζ ανέλαβε πρωθυπουργός τον Αύγουστο του 2004. Αποχώρησε από την πρωθυπουργία τον Νοέμβριο του 2007, και έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός του Πακιστάν που αποχώρησε από τη θέση του έχοντας ολοκληρώσει την κοινοβουλευτική του θητεία.[22] | ||
| 18 | _(cropped).jpg) | Γιουσάφ Ραζά Γκιλάνι (1952-) | 25 Μαρτίου 2008 | 19 Ιουνίου 2012 | 4 χρόνια, 2 μήνες, 25 ημέρες | 2008 | Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν | Ο Γκιλάνι εξελέγη πρωθυπουργός τον Μάρτιο του 2008. Έχασε την έδρα του στο κοινοβούλιο τον Απρίλιο του 2012 με εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου για προσβολή του δικαστηρίου.[23] | |
| 19 | Ρατζά Περβάιζ Ασράφ (1950-) | 22 Ιουνίου 2012 | 24 Μαρτίου 2013 | 9 μήνες, 2 μέρες | — | Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν | Ο Ασράφ ανέλαβε πρωθυπουργός τον Ιούνιο του 2012, μετά την αποχώρηση του Γκιλάνι. | ||
| 20 |  | Ναγουάζ Σαρίφ (1949-) | 5 Ιουνίου 2013 | 28 Ιουλίου 2017 | 4 χρόνια, 1 μήνας, 23 μέρες | 2013 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Στις 5 Ιουνίου 2013 ο Σαρίφ ανέλαβε καθήκοντα για τρίτη μη συνεχή θητεία έπειτα από την εξασφάλιση 192 εδρών επί συνόλου 342για το κόμμα του, κάτι που του έδωσε αυτοδυναμία. Ωστόσο, με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 28 Ιουλίου 2017 έχασε την πρωθυπουργία, εξαιτίας των αποκαλύψεων των Panama Papers.[24] | |
| 29 Ιουλίου 2017 – 1 Αυγούστου 2017 | |||||||||
| 21 | .jpg) | Σαχίντ Χακάν Αμπάσι (1958-) | 1 Αυγούστου 2017 | 31 Μαΐου 2018 | 10 μήνες | — | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Μετά την καθαίρεση του Σαρίφ νέος πρωθυπουργός εξελέγη από το κοινοβούλιο ο Αμπάσι. Η θητεία του ολοκληρώθηκε στις 31 Μαΐου 2018 μαζί με τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης.[25] | |
| 22 [26][27][28] Ωστόσο, οι περισσότερες πηγές τον προσμετρούν ως τον 22ο.[29][30][31] Με αυτό το σύστημα μέτρησης οι δύο διακεκομμένες θητείες του Σαρίφ το 1993 στην πρωθυπουργία δεν προσμετρώνται ως αυτόνομες. |  | Ίμραν Χαν (1952-) | 18 Αυγούστου 2018 | 10 Απριλίου 2022 | 3 έτη και 8 μήνες (1.339 ημέρες) | 2018 | Πακιστάν Τεχρίκ-ε-Ινσάφ | Έπειτα από τη νίκη του κόμματος Πακιστάν Τεχρίκ-ε-Ινσάφ στις εκλογές της 25ης Ιουλίου 2018 (κέρδισε 157 από τις συνολικά 342 έδρες), σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού με 178 μέλη, συμπεριλαβανομένων του PTI, του MQM, BAP και άλλα. Στις 18 Αυγούστου 2018 ο Ίμραν Χαν ορκίστηκε στην πρωθυπουργία του Πακιστάν. Ανετράπη στις 10 Απριλίου 2022. | |
| 23 |  | Σεχμπάζ Σαρίφ میاں محمد شہباز شریف (1951-) | 11 Απριλίου 2022 | 14 Αυγούστου 2023 | 1 έτος, 125 ημέρες | — | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Ο Σεχμπάζ Σαρίφ εξελέγη πρωθυπουργός του Πακιστάν μετά την επιτυχή πρόταση μομφής κατά του Ίμραν Χαν, η υποψηφιότητά του υποστηρίχθηκε από όλα τα κοινά κόμματα της αντιπολίτευσης που ψήφισαν για την απομάκρυνση του προηγούμενου πρωθυπουργού από το αξίωμα. | |
| Κενή θέση: Ο Ανουάρ ουλ Χακ Κακάρ υπηρέτησε ως προσωρινός πρωθυπουργός κατά τη μεταβατική περίοδο. | |||||||||
| 24 | .jpg) | Σεχμπάζ Σαρίφ میاں محمد شہباز شریف | 4 Μαρτίου 2024 | Σημερινός | 132 ημέρες | 2024 | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (N) | Διεξήχθησαν γενικές εκλογές στις 8 Φεβρουαρίου 2024 και ο Σαρίφ εξελέγη πρωθυπουργός με την υποστήριξη των MQM, BAP, PMLQ, IPP, NP και PMLZ και τη στήριξη του Κόμματος των Λαών του Πακιστάν. | |
Υπηρεσιακοί (εκτελούντες χρέη πρωθυπουργού)
| Σειρά | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–θάνατος) | Από | Έως | Διάρκεια θητείας | Πολιτικό κόμμα (Συνασπισμός) | Παρατηρήσεις | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1ος υπηρεσιακός |  | Γκουλάμ Μουσταφά Τζατόι[32] (1931–2009) | 6 Αυγούστου 1990 | 6 Νοεμβρίου 1990 | 3 μήνες | Εθνικό Λαϊκό Κόμμα | Ο Τζατόι διορίστηκε από τον πρόεδρο Γκουλάμ Ισχάκ Χαν ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός.[9] | |
| 2ος υπηρεσιακός |  | Μπαλάχ Σερ Μαζάρι[9] (1928–2022) | 18 Απριλίου 1993 | 26 Μαΐου 1993 | 1 μήνας, 8 μέρες | Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν | Ο Μαζάρι διορίστηκε από τον πρόεδρο Γκουλάμ Ισχάκ Χαν ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός και αποχώρησε από τη θέση το με την ανατροπή του προεδρικού διατάγματος από το Ανώτατο Δικαστήριο και την επαναφορά της κυβέρνησης Σαρίφ.[9] | |
| 3ος υπηρεσιακός |  | Μοϊνουντίν Αχμάντ Κουρέσι[9] (1930–2016) | 18 Ιουλίου 1993 | 19 Οκτωβρίου 1993 | 3 μήνες, 1 μέρα | Ανεξάρτητος | Μετά την παραίτηση του Σαρίφ τον Ιούλιο του 1993, ο Κουρέσι διορίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός. | |
| 4ος υπηρεσιακός | Μαλίκ Μεράτζ Χαλίντ[33] (1916–2003) | 5 Νοεμβρίου 1996 | 17 Φεβρουαρίου 1997 | 3 μήνες, 12 μέρες | Ανεξάρτητος | Διορίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός μετά την απόλυση της κυβέρνησης Μπούτο το 1996.[9] | ||
| 5ος υπηρεσιακός |  | Μουχάμαντ Μίαν Σούμρο[34] (1950–) | 16 Νοεμβρίου 2007 | 24 Μαρτίου 2008 | 4 μήνες, 8 μέρες | Πακιστανικός Μουσουλμανικός Σύνδεσμος (Q) | Ο Σούμρο ανέλαβε υπηρεσιακά την πρωθυπουργία τον Νοέμβριο του 2007.[34] | |
| 6ος υπηρεσιακός |  | Μιρ Χαζάρ Χαν Χόζο[35] (1929–) | 25 Μαρτίου 2013 | 5 Ιουνίου 2013 | 2 μήνες, 11 μέρες | Ανεξάρτητος | Ο Χόζο διορίστηκε από την Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν στις 24 Μαρτίου 2013.[36] Ορκίστηκε την επομένη.[37] | |
| 7ος υπηρεσιακός | | Ναζιρούλ Μουλκ (1950–) | 1 Ιουνίου 2018 | 18 Αυγούστου 2018 | 2 μήνες, 18 μέρες | Ανεξάρτητος | Ο Μουλκ διορίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός έπειτα από συμφωνία του πρωθυπουργού Αμπάσι και του αρχηγού της αντιπολίτευσης, Χουρσίντ Σαχ στις 28 Μαΐου. Ορκίστηκε την 1η Ιουνίου 2018.[38] | |
| 8ος υπηρεσιακός |  | Ανουάρ ουλ χακ Κακάρ (1971–) | 14 Αυγούστου 2023 | 4 Μαρτίου 2024 | 203 ημέρες | Κόμμα Αγουάμι του Μπαλουχιστάν | Διορίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός στις 14 Αυγούστου 2023 έπειτα από συμφωνία του αρχηγού της αντιπολίτευσης Ράτζα Ριάζ Αχμάντ Χαν και του πρωθυπουργού Σεχμπάζ Σαρίφ για το όνομά του.[39] | |
Παραπομπές
🔥 Top keywords: Πύλη:ΚύριαΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρουΕιδικό:ΑναζήτησηΜιχάλης ΔημητρακόπουλοςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2024Σερζ ΙμπάκαΘανάσης ΠαπακωνσταντίνουΣεβίτσεΛορένζο ΜπράουνΆμλετΑλέξης ΚούγιαςΠαναθηναϊκός (καλαθοσφαίριση ανδρών)ΣλοβακίαΝηλ ΆρμστρονγκΚιλιάν ΕμπαπέΠρωτάθλημα Ελλάδας καλαθοσφαίρισης ανδρώνΚώστας ΣλούκαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2020Ιβάν ΓιοβάνοβιτςΝατάσα ΓιάμαληΔημήτρης ΣταρόβαςΕυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004Τζεφ ΜπέζοςΕυρωλίγκα ανδρώνΠαλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄Ρόμελου ΛουκάκουΕλλάδαΕθνική Γαλλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)Λένα ΜαντάΔημήτρης ΓιαννακόπουλοςΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (καλαθοσφαίριση ανδρών)Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2Παγκόσμιο Κύπελλο ΠοδοσφαίρουΠαγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2026Πρωτάθλημα Ελλάδας χειροσφαίρισης ανδρώνΟλυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)Ν'Γκολό ΚαντέΕθνική Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)Ορθογραφία της Γαλλικής γλώσσας