Καρδιακή ανακοπή
Η καρδιακή ανακοπή είναι μια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά σταματά ξαφνικά και απροσδόκητα να χτυπά. Εάν συμβεί αυτό, το αίμα σταματά να ρέει στον εγκέφαλο και σε άλλα ζωτικά όργανα. Εάν δεν αντιμετωπιστεί μέσα σε λίγα λεπτά με απινίδωση και ΚΑΡΠΑ (καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση),[1] καταλήγει σε θάνατο. Πολλές φορές συγχέεται με τον όρο καρδιακή προσβολή (έμφραγμα του μυοκαρδίου) παρόλο που είναι δύο διαφορετικές έννοιες. Η καρδιακή προσβολή συμβαίνει όταν είναι μπλοκαρισμένη η ροή του αίματος σε μέρος του μυοκαρδίου. Κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, η καρδιά συνήθως δεν σταματά ξαφνικά να χτυπά. Η καρδιακή ανακοπή, ωστόσο, μπορεί να συμβεί μετά ή κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης από την καρδιακή προσβολή και προκαλείται από τη δυσλειτουργία του καρδιακού ηλεκτρικού συστήματος.[2]
| Καρδιακή ανακοπή | |
|---|---|
 Προσομοίωση καρδιακής ανακοπής, όπου πραγματοποιείται ΚΑΡΠΑ. | |
| Ειδικότητα | Καρδιολογία, επείγουσα ιατρική |
| Συμπτώματα | Απώλεια συνείδησης, μη φυσιολογική ή καθόλου αναπνοή |
| Αίτια | Αρρυθμία, στεφανιαία καρδιακή νόσος κ.α. |
| Θεραπεία | Στα πρώτα λεπτά απινίδωση και ΚΑΡΠΑ |
| Νοσηρότητα | 13 στα 10.000 άτομα στις ΗΠΑ, εκτός νοσοκομειακού περιβάλλοντος |
| Θνησιμότητα | Περίπου 8% στις ΗΠΑ, εκτός νοσοκομειακού περιβάλλοντος |
| Ταξινόμηση | |
Τα βασικά αίτια πρόσκλησης της καρδιακής ανακοπής είναι η κοιλιακή μαρμαρυγή (τύπος αρρυθμίας), άλλα προβλήματα με το ηλεκτρικό σύστημα της καρδίας (π.χ. όταν τα ηλεκτρικά σήματα γίνονται πολύ αργά ή σταματάνε), και σε ορισμένες ασθένειες και καταστάσεις της καρδιάς που προκαλούν προβλήματα στο ηλεκτρικό σύστημά της (π.χ. σε στεφανιαία νόσο, συγγενείς καρδιοπάθειες κ.α.).[3]
Το πρώτο σύμπτωμα της καρδιακής ανακοπής είναι συνήθως η απώλεια συνείδησης (λιποθυμία), ενώ παράλληλα δεν ανιχνεύεται καρδιακός παλμός (σφυγμός). Κάποιοι άνθρωποι πριν λιποθυμήσουν εμφανίζουν έντονο καρδιακό παλμό ή αισθάνονται ζάλη. Κάποιοι άλλοι, μία ώρα πριν την καρδιακή ανακοπή, έχουν πόνο στο στήθος, δύσπνοια, ναυτία (αίσθημα αδιαθεσίας στο στομάχι) ή κάνουν έμετο.[2]
Τα ποσοστά επιβίωσης στις ΗΠΑ είναι περίπου 8% όταν η καρδιακή ανακοπή αντιμετωπιστεί εκτός του νοσοκομειακού περιβάλλοντος.[4] Τα ποσοστά αυτά είναι υψηλότερα όταν η ανακοπή αντιμετωπιστεί μέσα στο νοσοκομείο, αλλά η επιβίωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τύπο και την αιτία της καρδιακής ανακοπής.[4][5] Στις ΗΠΑ καταγράφονται περίπου 535.000 περιπτώσεις το χρόνο. Περίπου 13 ανά 10.000 άτομα (326.000 ή 61%) αντιμετωπίζουν καρδιακή ανακοπή εκτός νοσοκομείου, ενώ 209.000 (39%) εντός νοσοκομείου.[6] Η καρδιακή ανακοπή γίνεται πιο συχνή με την ηλικία και επηρεάζει συχνότερα τους άνδρες παρά τις γυναίκες.[7]
Σε περίπτωση που η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση είναι επιτυχής, δεν είναι εγγυημένη η πλήρης ανάρρωση, καθώς πολλοί επιζώντες βιώνουν μια σειρά από αναπηρίες, όπως μερική παράλυση, επιληπτικές κρίσεις, δυσκολία στο περπάτημα, στην ομιλία ή στη μνήμη, περιορισμένη συνείδηση, και εγκεφαλικό θάνατο.[4][8]